Β. ΝΙΕΡΡΗ («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»): Κυρία Παπαρήγα, αναφερθήκατε στην εισήγησή σας σε μετεκλογικά σενάρια και σχεδιασμούς. Πώς πιστεύει το Κομμουνιστικό Κόμμα ότι θα διαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό μετά τις εκλογές, σε ένα βάθος χρόνου και σε ποια κατεύθυνση θα επιδράσει, αν επιδράσει, το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών;

-- Εμείς βλέπουμε χέρια που «ζυμώνουν». Τώρα, αν θα ψηθεί στο φούρνο το ψωμί και ετοιμαστεί μετά τις εκλογές ή γίνει σε ένα χρόνο αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Αλλωστε, εμείς δεν έχουμε και διάλογο με αυτούς τους ανθρώπους που ετοιμάζουν τα σενάρια. Ο,τι διαβάζουμε, ό,τι βλέπουμε και εκτιμούμε.

Ας πούμε ότι το ΠΑΣΟΚ δε χάσει ουσιαστικά. Πρώτον θα θελήσει να εξαγοράσει και να εκβιάσει ακόμα περισσότερο τον κόσμο για να σιγουρέψει τη μονοκρατορία του. Αν στο κάτω - κάτω χρειαστεί να γίνει και συναίνεση και κυβέρνηση εθνικής ανάγκης, τότε θέλει να έχει το πάνω χέρι. Να είναι ο Σρέντερ, ας πούμε, σε συνεργασία με τους Πράσινους ή να είναι η Μέρκελ σε συνεργασία με τους Φιλελεύθερους. Αν δει ότι χάνει, τότε θα αρχίσει να αγκαλιάζει διάφορα σχήματα.

Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο, η κα Μπακογιάννη λέει ότι «εγώ δεν είμαι δογματική, θα συνεργαστώ με οποιονδήποτε συμφωνήσω». Ο κ. Μητσοτάκης λέει «ο Γιώργος θα πάει καλά». Και κοιτάξτε τώρα, ο κ. Μητσοτάκης όντως είναι ένας έμπειρος αστός πολιτικός που δεν πετάει μπαρούφες. Οι θέσεις του θα έλεγα ότι απηχούν ένα ρεύμα μέσα στο αστικό πολιτικό σύστημα.

Εδώ είναι και μεγαλοεπιχειρηματίες, που θέλουν να ξεπεράσουν τη διαμάχη των δύο κομμάτων και να πάνε σε μια κυβέρνηση είτε εθνικής ενότητας, αλλά να δοκιμαστεί και μια μακροπρόθεσμη συνεργασία, πιστεύοντας ότι έτσι θα εγκλωβίσουν ακόμα περισσότερο το λαό.

Κοιτάξτε, είτε θέλουν εναλλαγή μονοκομματικών κυβερνήσεων, είτε συνεργασίας, τα μάτια τους είναι στραμμένα στο λαό θέλουν να μην αφυπνιστεί και να μην τους πολεμήσει. Χάριν λοιπόν αυτής της εξέλιξης θα ξεπεράσουν και προσωπικές διενέξεις και φιλοδοξίες και εν ανάγκη θα φύγουν και από τη μέση και κάποιοι πολιτικοί αρχηγοί.