Γ. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ («ΠΡΙΝ»): Κυρία Παπαρήγα, παρατηρώ από τα προεκλογικά υλικά των συνδυασμών της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ότι απουσιάζουν τα αιτήματα για έξοδο από το ευρώ και έξοδο από την ΕΕ. Την ίδια στιγμή, μας είπατε σήμερα ότι ψηφίζουμε από τα σκουπίδια μέχρι τις συμφωνίες με το ΝΑΤΟ. Για ποιο λόγο υποβαθμίσατε το συγκεκριμένο αίτημα;

-- Θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής: Οτι εμείς έχουμε θέσει έξοδο από την ΕΕ. Τώρα, έξοδος από το ευρώ και να γυρίσει στη δραχμή, δεν είναι ουσιαστικό. Αλλωστε αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να το κάνει και η ίδια η ΕΕ, τη βολεύει.

Οταν λέμε Λαϊκή Εξουσία, Λαϊκή Οικονομία, αυτό είναι ασυμβίβαστο με τη συμμετοχή στην ΕΕ. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, συνεταιριστικοποίηση της μικρής παραγωγής και αυτό να γίνει δεκτό στην ΕΕ. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις εργατικό έλεγχο, εργατικό λαϊκό κράτος και να είσαι δεκτός στην ΕΕ.

Μάλιστα, εμείς ως κόμμα μιλάμε πολύ καθαρά για το σοσιαλισμό με πολύ περισσότερα πράγματα από ό,τι βάζουμε να συμφωνήσουν οι σύμμαχοι σε αυτά τα θέματα. Βεβαίως σε μια εκλογική μάχη κάνεις και μια προσαρμογή. Δεν μπορείς να κάνεις ανάλυση. Λες το στόχο σου, αλλά δεν είναι δυνατόν να κάνεις ανάλυση.

Σε μια εκλογική μάχη, δεν μπορείς να κάνεις πλήρη ανάλυση πώς θα λειτουργεί η Λαϊκή Οικονομία, γιατί τα υλικά έχουν και ένα είδος συνθηματολογίας. Επί της ουσίας, όμως, το λέμε. Αφού λέμε ρήξη με τον ιμπεριαλισμό, ρήξη με την ΕΕ, Λαϊκή Εξουσία, Λαϊκή Οικονομία. Βεβαίως, στις εκλογές δεν πρέπει να κρύβεις τις θέσεις σου. Από την άλλη μεριά όμως, λέμε και κάτι άλλο. Δεν είναι προϋπόθεση για να ψηφίσει κάποιος το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» να συμφωνεί σε όλα μαζί μας.

Δεν του κρύβουμε τις θέσεις και να πάμε να κάνουμε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα. Του λέμε «είμαστε εμείς αυτοί». Ψηφοφόρος είναι. Ούτε μέλος του Κόμματος θα γίνει, ούτε θα πάρει το χαρακτήρα της πολιτικής συμμαχίας η ψηφοφορία. Και μάλιστα μπορεί να κρατήσει και τις απόψεις του και μπορεί και ο ίδιος να μη θέλει να δεσμεύεται σε όλα ιδεολογικά με το ΚΚΕ.

Βέβαια, όταν ψηφίζεις, δεν μπορείς να βάλεις αστερίσκους στο ψηφοδέλτιο. Επομένως, μιλάς για μία ψήφο. Οταν θα κάνεις όμως πολιτική συμμαχία, σαφώς σε αυτά πρέπει να είναι πολύ λιανά, για να ξέρει ο κόσμος τι σημασία έχει και για ποιο σκοπό.

Εδώ εγώ σε συγκεντρώσεις και όχι μόνο εγώ, όλα τα στελέχη του Κόμματος που μιλάμε στις συγκεντρώσεις, λέμε για την κοινωνικοποίηση, τον πανεθνικό σχεδιασμό, τον εργατικό λαϊκό έλεγχο κ.λπ. Σε ένα μονόφυλλο που θα βγάλεις δεν μπορείς να κάνεις τις χίλιες αναλύσεις, γιατί είναι σαν να του λες πρέπει να συμφωνήσεις σε όλα. Του λες τον ορίζοντά σου, μέχρι πού πας εσύ.