Ας δούμε λοιπόν αν η πρότασή τους δίνει λύση στο πρόβλημα, το ΣΥΝ-τηρεί ή το επιδεινώνει.
Δε χρειάζεται κανείς να έχει νομικές γνώσεις για να αναγνωρίζει ότι η νομική απαγόρευση ή μη εμπεριέχει σαφείς συμβολισμούς προς την κοινωνία. Λειτουργεί προτρεπτικά ή αποτρεπτικά σε μία συμπεριφορά. Η πρότασή τους σαφώς δε διαμορφώνει κλίμα αποτροπής.
Οι απαγορευτικές διατάξεις, ο αποτρεπτικός τους χαρακτήρας είναι χρήσιμος για όσους δεν είναι εξοπλισμένοι με τις απαραίτητες κοινωνικές αντιστάσεις.
Ισχυρίζονται ότι αφού οι απαγορευτικές διατάξεις αν και υπάρχουν δεν ανέκοψαν τη διάδοση των ναρκωτικών πρέπει να καταργηθούν! Οι ειδικοί διαπιστώνουν ότι τα ναρκωτικά διαδόθηκαν γιατί πολλαπλασιάστηκαν και εντάθηκαν οι κοινωνικές αιτίες που ευνοούν τη διάδοσή τους (οξύνεται η γενικευμένη κρίση του συστήματος). Εμείς, όμως, δικαιούμαστε να αναρωτηθούμε: Σε ένα τέτοιο ευνοϊκό κοινωνικό έδαφος, ευνόησαν ή περιόρισαν τη διάδοσή τους οι θεωρίες περί «σκληρών» και «μαλακών», περί νομιμοποίησης, που καλλιεργεί την τελευταία 25ετία το «Εσ», η ΕΑΡ και ο σημερινός ΣΥΝ; Συνέβαλαν ή όχι στο να αμβλυνθούν τα αμυντικά αντανακλαστικά της κοινωνίας; Πώς πρέπει να σκεφτεί ένα παιδί όταν ένας πρώην υπουργός Παιδείας και νυν των Εξωτερικών της χώρας του υποδεικνύει τη χρήση τους και την καλλιέργειά τους;
α) Εχει τη λογική του ότι από το κακό υπάρχει και το χειρότερο, που οδηγεί αύριο στη λογική να συμβιβαστούμε με το χειρότερο γιατί υπάρχει και το χείριστο. Δεν αναζητούν μια πρόταση για το καλό, το κυρίως ζητούμενο: Να αρθούν οι αιτίες που το προκαλούν, να παρθούν συγκεκριμένα μέτρα πρόληψης, απεξάρτησης, επανένταξης και επομένως στήριξης των θεραπευτικών κοινοτήτων.
β) Παρακάμπτει και αποσιωπά την ανάγκη να αναδειχτεί η επικινδυνότητα των ναρκωτικών, δε συμμετέχουν στην ανάδειξη και προβολή θετικών κοινωνικών προτύπων, αγωνιστικής στάσης στη ζωή.
Ισα ίσα καταγγέλλουν το ΚΚΕ γιατί προσπαθεί να ορθώσει ένα φράγμα ενάντια στα ναρκωτικά («σκληρά» ή «μαλακά»), στην κοινωνική χαύνωση, στον ατομικισμό και στην παθητικότητα.
Βέβαια δεν πρέπει να τους αδικούμε, η πρότασή τους ήρθε ακριβώς στην κατάλληλη στιγμή:
Σήμερα που το προολυμπιακό κλίμα δίνει τη δυνατότητα στο προοδευτικό τμήμα της κοινωνίας να αναδείξει το θετικό αρχαίο ελληνικό πρότυπο του «νους υγιής εν σώματι υγιεί».
Αυτοί προτείνουν το συμβιβασμό, τη χαύνωση, τον ατομικό μαρασμό.
Σε όλα αυτά που προαναφέραμε δεν υπάρχει καμία αντίφαση. Ο ΣΥΝ για μια ακόμα φορά αποκαλύπτει αυτό που πραγματικά αποτελεί τον πυρήνα της πολιτικής του: Αφού ο καπιταλισμός είναι κακός, ας συμβιβαστούμε, ή το χειρότερο, ας τον εξωραΐσουμε όποτε και όπου οι αυθεντικότεροι διαχειριστές του εμφανίζονται διστακτικοί ή απρόθυμοι.