Δεκτή εν μέρει έκανε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών την αγωγή του επιχειρηματία Σωκρ. Κόκκαλη κατά α) της εταιρίας «Χ. Κ. Τεγόπουλος ΑΕ» και β) του Χρ. Τεγόπουλου, για τα σχόλια που είχε δημοσιεύσει η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» από 3-4-1998 μέχρι 1-6-1998 με τίτλο «Κοκαλίνος», καθώς και δύο ακόμα δημοσιεύματα στις 16-6-1998 και 23-6-1998. Το δικαστήριο στη σχετική απόφασή του «αναγνωρίζει ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να καταβάλουν στον ενάγοντα, ο καθένας εις ολόκληρον, το ποσό των 10 εκατ. δρχ. για ηθική βλάβη» και, επιπλέον, «ένα μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, το οποίο καθορίζει στο ποσό των 400.000 δρχ.», θεωρώντας ότι τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα δεν είχαν ως σκοπό να ενημερώσουν τους αναγνώστες, αλλά «να προσβάλουν άμεσα την προσωπικότητα και προσωπική και επαγγελματική τιμή και υπόληψη του ενάγοντος». O ενάγων ζητούσε χρηματική ικανοποίηση 5 δισ. δρχ. (με τη δέσμευση να τα εκχωρήσει στο νοσοκομείο «Τζάνειο» του Πειραιά), να διαταχθεί η καταχώριση της δικαστικής απόφασης στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» και να διαταχθούν οι εναγόμενοι να απέχουν από οποιαδήποτε νέα προσβολή της τιμής και της υπόληψής του στο μέλλον.

Τα επίδικα δημοσιεύματα χαρακτήριζαν τον Σωκρ. Κόκκαλη ως «μεγαλομιζαδόρο», «μαυραγορίτη Μόσχας - Βαρσοβίας - Αν. Βερολίνου», «πράκτορα της μακαρίτισσας της Στάζι», «διαπλεκόμενο μιζαδόρο», «χονδρέμπορο δημοσίων υπαλλήλων», «αρχιληστή», «νονό όλων των τυχερών παιχνιδιών», «κοκαϊνο-Κοκαλίνο», «παλιάνθρωπο, δειλό, απατεώνα, συκοφάντη, πλεονέκτη, ζηλόφθονο, λαίμαργο», ως άνθρωπο που «κάνει νταηλίκια» ή «προστυχιές χωρίς να ντρέπεται» κλπ.