«

Η Ελλάδα δεν ήλθε στις ΗΠΑ για να απολογηθεί για τίποτα. Ανήκει στην ΕΕ και δεν ήλθε στις ΗΠΑ για ανάκριση, ήλθε για μια φιλική συζήτηση με ανθρώπους που προτίθενται να συνεργαστούν. Η Ελλάδα είναι ισότιμος συνομιλητής... Δεν είμαστε στη δεκαετία του '50». Κι όμως, είναι δικαιολογημένη η «έκρηξη» του πρωθυπουργού και η οργή του εναντίον όσων τον κατηγορούν για προσφορά υπηρεσιών! Πράγματι δεν είμαστε στη δεκαετία του '50 (τότε υπήρχε και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο και είχαν κάπου να «ακουμπάνε» όταν παζάρευαν με τους Αμερικανούς...). Δυστυχώς, είμαστε στη δεκαετία της «αυτοκρατορίας των ΗΠΑ» και της «νέας τάξης». Ο πρωθυπουργός άριστα το γνωρίζει και γι' αυτό έχει φροντίσει να προσαρμόσει και «εκσυγχρονίσει» την αστική ελληνοαμερικανική διαπλοκή: Τα δίνει όλα στους ηγεμόνες της «νέας τάξης» πριν καν του τα ζητήσουν.

Αυτό ήταν στην πραγματικότητα και το βασικό συμπέρασμα από το ταξίδι του Κ. Σημίτη στην Ουάσιγκτον. Δεν πρόκειται για εκτίμηση που γίνεται από μικροκομματική εμπάθεια ή άλλα ταπεινά ελατήρια. Τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους: Δεν είναι η κυβέρνηση που έχει αναθέσει τη «λύση» του Κυπριακού στις ΗΠΑ; Δεν είναι ο Κ. Σημίτης που εκλιπαρούσε προχτές στο Λευκό Οίκο για πιο «ενεργό ανάμειξη»; Δεν είναι η κυβέρνηση Σημίτη που προκειμένου να μη δυσαρεστήσει τα υπερατλαντικά αφεντικά δεν τολμά να θέσει το θέμα των αμερικανοΝΑΤΟικών χαρτών, που «εξαφανίζουν» τα σύνορα στο Αιγαίο; Δεν είναι ο ίδιος που ακολουθεί «βήμα βήμα» τις υποδείξεις των Αμερικανών για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Αλήθεια, τόλμησε να πει έστω και μια λέξη για να «μαζέψουν» την Τουρκία από τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο; Δεν είναι ο Κ. Σημίτης που μονομερώς και χωρίς να του ζητηθεί έσπευσε να δεσμευτεί (και στον αντιπρόεδρο Τσέινι) ότι θα υπάρξουν γρήγορα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της «εσωτερικής τρομοκρατίας», δηλαδή συλλήψεις υπόπτων; Δεν είναι η «δική μας» κυβέρνηση που θέτει στη διάθεση του «αντιτρομοκρατικού πολέμου» των ΗΠΑ ό,τι της ζητηθεί («γην και ύδωρ» και ακόμα παραπάνω); Δεν είναι ο Κ. Σημίτης που ζήτησε να παραμείνει ο αμερικανικός στρατός κατοχής στα Βαλκάνια για να διασφαλιστεί... «η ειρήνη και σταθερότητα»;

Ακριβώς επειδή αυτή είναι η πραγματικότητα, επιχειρούν να συσκοτίσουν τα πράγματα με φραστικούς λεονταρισμούς και «εκρήξεις» σε βάρος όποιων διαφωνούν και ξεμπροστιάζουν τον ραγιαδισμό και την εθελοδουλία τους στον ελληνικό λαό. Ο Κ. Σημίτης είχε δίκιο όταν είπε ότι δεν του ασκήθηκαν πιέσεις στην Ουάσιγκτον. Δε χρειάστηκε καν. Αλλά ο λαός και ο τόπος δεν έχουν ανάγκη από υποτακτικούς της Ουάσιγκτον γιατί έτσι το θέλει η άρχουσα τάξη. Γι' αυτό όσο πιο γρήγορα τους ανατρέψει τόσο το καλύτερο.