Οπως αναφέρουν οι Θέσεις του Συνεδρίου μας περνάμε σε μια νέα, πιο σύνθετη και δύσκολη φάση, με μια νέα καπιταλιστική κρίση που δεν είναι μια από τα ίδια. Οσον αφορά τον τελευταίο χρόνο, αντιμετωπίσαμε, και όπως φαίνεται ξεκάθαρα θα συνεχίσουμε, μια πρωτόγνωρη συνθήκη, της πανδημίας. Από την πλευρά της υγείας και επιβίωσής μας αλλά και από την προσαρμογή της δράσης μας. Το Κόμμα μας στάθηκε στο ύψος της εκατοντάχρονης πορείας του. Τα νέα καθήκοντα σωστά μπαίνουν για το ιδεολογικοπολιτικό ατσάλωμα του Κόμματός μας και για τις νέες απαιτήσεις που προκύπτουν στη συνδικαλιστική δουλειά από κάθε μετερίζι, γνωρίζοντας τους αντικειμενικούς παράγοντες που επιδρούν αλλά και τις αδυναμίες μας στοχεύοντας στη δημιουργία προϋποθέσεων για την άνοδο του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος αλλά και αναχαίτιση της υπάρχουσας κατάστασής του.

Εχοντας ήδη προηγηθεί η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κόμματος για τους α/α, μας βρίσκουν οι Θέσεις του Συνεδρίου με συγκεντρωμένη πείρα και ήδη με χαραγμένη ρότα για την παρέμβασή μας στο στρώμα των αυτοαπασχολουμένων. Σημαντικό που πρέπει να επισημανθεί και φυσικά να είναι πλήρως ξεκάθαρο από τις δυνάμεις μας είναι το πώς προσδιορίζουμε στο Πρόγραμμά μας το τμήμα των α/α, δηλαδή ως κοινωνικό σύμμαχο της εργατικής τάξης. Ηδη αποτυπώνεται από τα στοιχεία που παραθέτουν οι Θέσεις ότι ενώ οι α/α συνεχίζουν να μειώνονται - με ευκαιριακές ανακάμψεις - από την προηγούμενη καπιταλιστική κρίση του 2009, παραμένει υψηλό το ποσοστό τους σε σύγκριση με την ΕΕ. Καταλήγουμε, και σωστά, ότι δεν χωρά υποτίμηση η παρέμβασή μας σε αυτό το στρώμα και δεν αφορά μόνο τις κομματικές δυνάμεις των α/α. Ιδιαίτερα σε εδαφικές Οργανώσεις που η δράση τους αφορά και λαϊκά προβλήματα οι α/α χωρίς προσωπικό αποτελούν μεγάλο πεδίο παρέμβασης σε κοινή δράση με φορείς και επιτροπές σωματείων της περιοχής. Πρέπει να αποφεύγονται αστοχίες με εξορμήσεις σε α/α καλώντας σε πανελλαδική απεργία ή σε πλαίσια του ΠΑΜΕ που αποκλειστικά αφορούν συνδικαλιστικά ζητήματα των εργαζομένων. Σωστή η παρέμβασή μας στο λίγο προσωπικό που μπορεί να απασχολούν αλλά η παρέμβασή μας σε αυτό το στρώμα πρέπει να είναι συγκεκριμένη, αναγνωρίζοντάς το ως κοινωνική δύναμη που αντικειμενικά δεν μπορεί να είναι επαναστατική κατέχοντας ιδιοκτησία και ας περνά δεινά ίδια και χειρότερα από κομμάτι της εργατικής τάξης. Αυτό εμείς αναγνωρίζουμε και καλούμε στην κοινωνική συμμαχία, μη παραβλέποντας τα αντιδραστικά στοιχεία που έχει και τη συνεχώς αναπόφευκτη ταλάντευση. Χρειάζεται από μας συγκεκριμένο υλικό, επιχειρηματολογία αλλά και επεξεργασμένο πλαίσιο αιτημάτων που να αφορά το στρώμα αυτό παίρνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά τους και καλώντας το σε συμμετοχή σε απεργία με την εργατική τάξη, σε συμπόρευση διεκδίκησης σε κάθε λαϊκό πρόβλημα. Στα πλαίσια των εδαφικών Οργανώσεων που υπάρχουν Ενώσεις ΕΒΕ η παρέμβασή μας χρειάζεται περισσότερη εξειδίκευση γιατί ο χώρος ευθύνης αφορά διαφορετικούς κλάδους και απαιτεί από μας συστηματική παρακολούθηση των μεταβολών και των τάσεων. Ιδιαίτερα σε περιοχές όπως ο Νότιος τομέας που η κυβέρνηση με τα προγράμματα επιχειρηματικότητας εγκλωβίζει α/α στις νέες επενδύσεις καλλιεργώντας ότι η στήριξη της επιχειρηματικότητας αφορά και μπορεί να ωφελήσει και τους α/α και μικρούς ΕΒΕ. Το επιχείρημα αυτό αξιοποιείται και από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από παλαιότερες κυβερνήσεις δημιουργώντας ευκαιριακά οφέλη, κρατώντας τους όμως δέσμιους σε μια διαρκή ανασφάλεια και σε μια διαρκή προσπάθεια επιβίωσης. Ολο το επενδυτικό σχέδιο στην Καλλιθέα και ιδιαίτερα παραλιακά θα δημιουργήσει άλλους όρους στους α/α της περιοχής. Αυτό ως ΚΟΒ έχουμε την ευθύνη να το επεξεργαστούμε, να το βλέπουμε σε εξέλιξη και όχι στατικά. Να πιάνουμε έγκαιρα την κάθε τάση που εξελίσσεται. Να ξεφύγουμε από τη συνθηματολογία και την καταστροφολογία. Την περίοδο της πανδημίας και ακόμα και σήμερα δεν επλήγησαν όλοι το ίδιο. Δώσαμε βαρύτητα σε μικρομάγαζα της εστίασης που πέρασαν μεγάλες περιόδους κλειστοί, με τα χρέη και τις οφειλές όμως να τρέχουν, βγάζοντας υλικό, συζητώντας μαζί τους. Εχουμε μια πρώτη μαγιά για να προχωρήσουμε σε σύσταση επιτροπής αγώνα α/α στην εστίαση. Οι πρωτοβουλίες που πήραμε με την επεξεργασία πλαισίου πάλης για την Υγεία, τον κλάδο της εστίασης με τις κινητοποιήσεις στο Δημαρχείο και την κατάθεση υπομνήματος για τα δημοτικά τέλη, τη συμμετοχή μας σε κάθε πρωτοβουλία φορέων πρέπει να πολλαπλασιαστούν. Δεν πρέπει να περιμένουμε να καταστραφεί ο αυτοαπασχολούμενος για να τον καλέσουμε σε συσπείρωση, σε διεκδίκηση. Εχουμε πείρα όλου του προηγούμενου διαστήματος με την Κυριακή - αργία, σύσταση νέων Ενώσεων, επιτροπών. Χρειάζεται να δώσουμε βαρύτητα στην παρέμβασή μας σε νέους ηλικιακά α/α που άνοιξαν πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας αλλά και κατά τη διάρκειά της που το βρήκαν ως διέξοδο από την ανεργία και τις κακές εργασιακές συνθήκες που υπάρχουν. Είναι κόσμος που δεν έχει ζήσει κατακτήσεις, αγώνες και συμμετοχή σε συνδικαλιστικά σωματεία. Αυτός ο κόσμος πρέπει να βρει αποκούμπι στις κατά τόπους Ενώσεις, στα σωματεία α/α και να εκπαιδευτεί στις συλλογικές δράσεις και αποφάσεις, να αποσπούνται από την επιρροή της αστικής τάξης και των καπιταλιστών ώστε να γίνονται βήματα στην κοινωνική τους συνείδηση, στη συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας αλλά και γύρω από τις θέσεις του Κόμματος. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει η παρέμβασή μας σε α/α με μπλοκάκι που μπορεί στα χαρτιά να είναι α/α αλλά τις περισσότερες φορές δουλεύουν με συγκαλυμμένη μισθωτή εργασία. Τέλος, σοβαρή πρέπει να είναι η παρέμβασή μας στις α/α γυναίκες που βιώνουν διπλή καταπίεση στη σημερινή κοινωνία. Στις συνθήκες που ζούμε με τη νέα καπιταλιστική κρίση και στο τσάκισμα που επέρχεται σε κομμάτι α/α που συσσώρευσαν νέα χρέη στα ήδη υπάρχοντα, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στις δυνάμεις μας αλλά και στον περίγυρό μας που απότομα θα προλεταριοποιηθεί και θα βρεθεί στην ανεργία ή στη μισθωτή εργασία. Να παραμείνουν στο πλευρό των Ενώσεων και να γραφτούν στα εργατικά σωματεία. Οπως τονίζεται στα υλικά της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για την παρέμβαση του Κόμματος στους α/α της πόλης, βασικό μας καθήκον είναι η απόσπαση λαϊκών τμημάτων των μεσαίων στρωμάτων από την επιρροή της αστικής τάξης και η αναγνώριση του συμφέροντος της συμμαχίας τους με την εργατική τάξη ή έστω η αδρανοποίηση κάποιων τμημάτων της. Το καθήκον μας αυτό δεν θα κριθεί μόνο σε επαναστατικές συνθήκες αλλά η βάση του διαμορφώνεται στο σήμερα, και θα διαμορφωθεί με δική μας δουλειά και παρέμβαση ως κομμουνιστές. Καθήκον δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.