Ξεκίνησε χτες η εφαρμογή του διατάξεων του νέου πτωχευτικού νόμου που ολοκληρώνει το έγκλημα σε βάρος λαϊκών νοικοκυριών, επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων, βάζοντας μεταξύ άλλων οριστικό τέλος στα όποια απομεινάρια δικαστικής προστασίας για την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας, πατώντας πάνω στα «χνάρια» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Παράλληλα, η θηλιά πλειστηριασμών και κατασχέσεων σφίγγει και για άλλες οφειλές των λαϊκών οικογενειών, όπως για χρέη προς τον κρατικό μηχανισμό, αλλά και προς τα ασφαλιστικά ταμεία για αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες, ενώ την ίδια ώρα οι διατάξεις του στοχεύουν σε μαζικό ξεσκαρτάρισμα του επιχειρηματικού πεδίου με αναδιαρθρώσεις και «δεύτερες ευκαιρίες» σε επιχειρηματικούς ομίλους και το λογαριασμό στους εργαζόμενους.

Ολα τα παραπάνω δίνουν έτσι μια καλή γεύση για το τι εστί η «νέα κανονικότητα», για την οποία μιλάνε η κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία, με βάση και το περιβόητο Ταμείο Ανάκαμψης, που έχει ως «προαπαιτούμενο» την επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων και σε αυτόν τον τομέα, κι ενώ το θέμα των «κόκκινων» δανείων βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα της 10ης έκθεσης ενισχυμένης εποπτείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που δημοσιοποιείται σήμερα.

Οι διατάξεις του ν. 4738/2020 («Κώδικας για τη Ρύθμιση Οφειλών με Παροχή 2ης Ευκαιρίας») μεταξύ άλλων προβλέπουν:

-- Τα φυσικά πρόσωπα αποκτούν για πρώτη φορά την «πτωχευτική δυνατότητα», ενώ η κήρυξη του οφειλέτη σε πτώχευση από το αρμόδιο δικαστήριο μπορεί να προέλθει και μετά από αίτηση της τράπεζας και των άλλων πιστωτών. Οπως ρητά ξεκαθαρίζεται, «τεκμαίρεται ότι ο οφειλέτης βρίσκεται σε παύση πληρωμών όταν δεν καταβάλλει ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο, τους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης ή πιστωτικά ή χρηματοδοτικά ιδρύματα, σε ύψος τουλάχιστον 40% των συνολικών ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών του προς τον αντίστοιχο φορέα για περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών, εφόσον η μη εξυπηρετούμενη υποχρέωσή του υπερβαίνει το ποσό των 30.000 ευρώ».

-- Προβλέπεται ακόμη η πλήρης ρευστοποίηση της περιουσίας του «οφειλέτη» ώστε κράτος, τράπεζες, επιχειρηματικοί όμιλοι να βάζουν στο χέρι ό,τι απομένει από το λαϊκό εισόδημα και την κάθε είδους «περιουσία του οφειλέτη».

-- Μετά την κήρυξη της πτώχευσης και μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας ο οφειλέτης θα μπορεί να έχει πρόσβαση μόνο σε τυχόν ποσά του εισοδήματός του που καλύπτουν τις λεγόμενες «εύλογες δαπάνες διαβίωσης», κάποια ψίχουλα δηλαδή για τα απολύτως στοιχειώδη, ενώ τυχόν άλλα εισοδήματα περιέρχονται στη λεγόμενη πτωχευτική περιουσία και βέβαια προορίζονται προς διανομή στους πιστωτές. Το σχετικό άρθρο αναφέρει: «Από την κήρυξη της πτώχευσης μέχρι την απαλλαγή του πτωχού, ανήκει στην πτωχευτική περιουσία το μέρος του ετησίου εισοδήματός του που υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης».

Παράλληλα, το κυβερνητικό τερατούργημα προβλέπει πώληση και ενοικίαση της πρώτης κατοικίας του «οφειλέτη» και μάλιστα με την ενεργοποίηση της σχετικής διαδικασίας από την τράπεζα, τα funds και άλλους πιστωτές.

Μεταξύ άλλων, ο δανειολήπτης θα μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου σε ιδιωτικό ειδικό φορέα που θα συσταθεί, στη συνέχεια, για το σκοπό αυτό και στη συνέχεια μπορεί να έχει το δικαίωμα της διαμονής στην κατοικία του έναντι ενοικίου, θα γίνεται δηλαδή νοικάρης στο σπίτι του και με μόνιμη την απειλή της οριστικής έξωσης, αφού μετά την πάροδο 3ετίας η τράπεζα θα έχει το ελεύθερο να καταγγείλει τη σύμβαση και βέβαια να προχωρήσει άμεσα σε πλειστηριασμό, σε περίπτωση που ο μισθωτής - πρώην ιδιοκτήτης δεν καταβάλει έγκαιρα 3 στη σειρά μηνιαία μισθώματα!

Καθώς ο εν λόγω ιδιωτικός φορέας δεν έχει συσταθεί, θα υπάρξει μεταβατικό καθεστώς μέχρι την έναρξη λειτουργίας του φορέα. Σύμφωνα με πληροφορίες, θα προβλέπεται κρατική επιδότηση μέρους της μηνιαίας δόσης στο ύψος του προνοιακού επιδόματος στέγασης για την περίοδο μέχρι το Μάρτη του 2022. Επίσημες ανακοινώσεις αναμένονται από το υπουργείο Οικονομικών.

Σε κάθε περίπτωση, οι δικαιούχοι θα κληθούν να είναι απόλυτα συνεπείς με τις υποχρεώσεις που τους φορτώνουν κυβέρνηση και τραπεζίτες, αλλά και να παραιτηθούν από το τραπεζικό και φορολογικό απόρρητο, προκειμένου να διαπιστώνεται ότι διατηρούνται οι προϋποθέσεις καταβολής του επιδόματος.

Τα παραπάνω αποτελούν την άλλη πλευρά του «νομίσματος», με στόχο να απελευθερώσουν τις τράπεζες από μη εξυπηρετούμενα δάνεια, έτσι ώστε να επιτελέσουν το ρόλο τους, να τροφοδοτήσουν ένα νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας με φτηνό «ζεστό» χρήμα και δανεισμό.

Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε προβλέπονται και μια σειρά από μέτρα που διευκολύνουν στην κατεύθυνση αυτή με:

-- Επιτάχυνση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, που «θωρακίστηκαν» επί ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τα μέτρα καταστολής και την ποινικοποίηση του αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς. Τώρα προβλέπεται η αυτοδίκαιη διαδοχική πτώση της τιμής πρώτης προσφοράς σε περίπτωση άγονων πλειστηριασμών,

-- Νέο πλαίσιο εξωδικαστικού μηχανισμού, στον οποίο πέρα από τα επιχειρηματικά χρέη εντάσσονται και οι οφειλές φυσικών προσώπων, σε τράπεζες, στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία, ώστε «να βγει και από τη μύγα ξίγκι». Ταυτόχρονα, ο υπό διαμόρφωση Πτωχευτικός Κώδικας προβλέπει «εναλλακτικές» δυνατότητες, με λεόντειους όρους και προϋποθέσεις, μέσω διαφόρων μηχανισμών, όπως διμερείς συμφωνίες αναδιάρθρωσης δανείων με τις τράπεζες.

Ενώ προς την ίδια κατεύθυνση θεσπίζεται «ηλεκτρονικός μηχανισμός έγκαιρης προειδοποίησης οφειλετών» με 3 επίπεδα κινδύνου (χαμηλό - μέτριο - υψηλό) για φυσικά και νομικά πρόσωπα, εποπτευόμενος από την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, κ.ά.