Αν και η κυβέρνησή του ήταν αυτή που κέρδισε με το σπαθί της τον ρόλο του σημαιοφόρου των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στην περιοχή χάριν των προταγμάτων της αστικής τάξης για γεωστρατηγική αναβάθμιση, ο Αλ. Τσίπρας εμφανίστηκε λάβρος κατά πτυχών της Συμφωνίας, όχι όμως για το σύνολό της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε την έχει χαρακτηρίσει «στρατηγικά ορθή επιλογή», κάτι που επανέλαβαν και στελέχη του στο πλαίσιο της συζήτησης, καλλιεργώντας στον λαό την αυταπάτη ότι το συμφέρον του περνά μέσα από τις κολιγιές με ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, στις οποίες εξάλλου ο ίδιος διέπρεψε. Ετσι, επικέντρωσε την κριτική του στα ...ανταλλάγματα που δίνονται στη χώρα προκειμένου να προχωρήσει σε μια Συμφωνία που κλιμακώνει την εμπλοκή της σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, προσφέροντας στη Γαλλία υποδομές και προσωπικό, για την υποστήριξη ευρύτερων σχεδιασμών, που καθιστούν τον λαό και τη χώρα στόχο, στο πλαίσιο των οξυμένων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε ότι το κόμμα του δεν μπορεί να συναινέσει «σε μια λάθος στρατηγική για την εξωτερική πολιτική», που εκθέτει τη χώρα σε κινδύνους, εννοώντας την αποστολή στρατευμάτων σε περιοχές μακριά από την Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα στο Σαχέλ. Εφτασε μάλιστα να ισχυριστεί ότι αλλάζει το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής και πλέον η χώρα μετατρέπεται σε «φυλάκιο της Δύσης», από «πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας» που ήταν μέχρι τώρα, ξεχνώντας τη Συμφωνία με τις ΗΠΑ και τις δεκάδες βάσεις που έσπειρε σε όλη τη χώρα, την αποστολή στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, στο Κοσσυφοπέδιο, στο Ιράκ (εκπαιδευτές), ή τη συμμετοχή σε μια σειρά ναυτικές αποστολές που σχετίζονταν με τον ανταγωνισμό με τη Ρωσία, όπως στη Μεσόγειο («Sea Guardian»), στη Λιβύη («Ειρήνη)» κ.α., τις συνεκπαιδεύσεις με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ κ.λπ.

Ακόμα και για το Σαχέλ, όπου εστίασε την κριτική τους ο Αλ. Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι «αθώος του αίματος», καθώς η κυβέρνησή του συνυπέγραψε αποφάσεις της ΕΕ που χαρακτήριζαν τη συγκεκριμένη περιοχή «στρατηγική προτεραιότητα για την ΕΕ και τα κράτη - μέλη της»!

Η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύφθηκε και στο σημείο όπου ο Αλ. Τσίπρας κατηγόρησε τον Κυρ. Μητσοτάκη ότι «από τον φόβο των Μπογδάνων» εδώ και τρία χρόνια αρνείται να φέρει για κύρωση στη Βουλή τρία μνημόνια συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία, ανάμεσά τους αυτό που αφορά την επιτήρηση του εναέριου χώρου της γείτονος από ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη, «στερώντας ζωτικό χώρο από τις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας»!

Αλλά και στο σημείο όπου επέκρινε την κυβέρνηση ότι με τις επιλογές της θα οδηγήσει σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό, ξεχνώντας τις τεράστιες δαπάνες που ο ίδιος έκανε για εξοπλιστικά προγράμματα, υπαγορευμένα όχι από αμυντικές ανάγκες της χώρας, αλλά από τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί για δισεκατομμύρια σε εξοπλισμούς.

Σε ό,τι αφορά την «ένσταση» του ΣΥΡΙΖΑ για τη ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής - την οποία χαρακτήρισε μεν θετική, με την υποσημείωση ότι αυτή περιορίζεται στα 6 ναυτικά μίλια και δεν αφορά την επέκταση των χωρικών υδάτων και την ΑΟΖ με την Αίγυπτο, που αμφισβητεί η Τουρκία - και εδώ μόνο υποκρισία μπορεί να του καταλογιστεί, αφού τέτοιες ρήτρες προβλέπονται και στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, αλλά ουδέποτε ενεργοποιήθηκαν για την υπεράσπιση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας ή της Κύπρου, απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας.