Στον αφρό και πάλι της επικαιρότητας η διαφθορά στη δημόσια διοίκηση. Μπόλικα τα σχετικά δημοσιεύματα, οι δηλώσεις και οι εξαγγελίες των αρμοδίων. Η διαφθορά στη δημόσια διοίκηση, βέβαια, ούτε καινούριο, ούτε πρωτοφανές φαινόμενο είναι. Και στη ρίζα του δεν έχει, κάποιους κακούς και επίορκους δημόσιους υπαλλήλους, όπως ισχυρίζονται και θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε, οι κυβερνώντες και η σχετική φιλολογία. Οχι, βέβαια, πως δεν υπάρχουν και τέτοιοι. Αλίμονο... Αλλωστε, δε θα μπορούσε, να μην υπάρχουν και, μάλιστα, αρκετοί, σ' ένα κράτος, ο ρόλος του οποίου βρίσκεται, πρώτα και κύρια, στην πολύμορφη εξυπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου, σε βάρος του λαού, ή με άλλα λόγια, σε όφελος των ελαχίστων και ενάντια στους πολλούς. Δε θα μπορούσε, να μην υπάρχουν και, μάλιστα, αρκετοί σ' ένα κράτος, του οποίου μια βασική παράμετρος οικοδόμησης και λειτουργίας του -πολλές δεκαετίες τώρα- είναι η εξυπηρέτηση των κάθε λογής κομματικών συμφερόντων των εκάστοτε κυβερνήσεων. Οταν οι κυβερνώντες έχουν αναδείξει τη διγλωσσία και την υποκρισία καθημερινό κανόνα. Οταν καθημερινά ορκίζονται πίστη στο κυνηγητό του κέρδους, τον ανταγωνισμό και τους κανόνες της αγοράς, δηλαδή, στο «ο θάνατός σου η ζωή μου». Και πολλά πολλά ακόμη...

Ετσι, για να μην ξεχνιόμαστε.