Ο όγκος του συλλαλητηρίου ήταν τέτοιος που όταν η κεφαλή της πορείας έφτανε στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, η ουρά της δεν είχε ξεκινήσει, ήταν ακόμα στο πάρκο Ελευθερίας! «Πού βρέθηκαν όλοι αυτοί;», έλεγε ένας Παλαιστίνιος, που με δάκρυα στα μάτια αντίκριζε το πλήθος και περιέγραφε πόση ώρα έκανε περπατώντας για να φτάσει από την «ουρά» στην «κεφαλή» της πορείας. Δίπλα του μια συμπατριώτισσά του, με το μωρό στην αγκαλιά της, κρατώντας τη σημαία τους, σχολίαζε: «Καιρός ήταν να γίνει μια τέτοια διαδήλωση... Ευτυχώς ο λαός της Ελλάδας είναι μαζί μας και το δείχνει. Ευχαριστούμε!».

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι όταν το ανθρώπινο ποτάμι έφτασε στην ισραηλινή πρεσβεία χρειάστηκαν πάνω από 45 λεπτά για να περάσουν όλοι οι διαδηλωτές, ενώ τα συνθήματα συνεχίζονταν αμείωτα και κατά την επιστροφή, στην κάθοδο της Κηφισίας.