Οι εικόνες που κατέφταναν και στη χώρα μας από την περασμένη Παρασκευή, όταν το μακελειό που εξαπολύει ο ισραηλινός στρατός πέρασε σε νέα, ακόμα πιο άγρια φάση εξόντωσης των Παλαιστινίων στη Γάζα, προκαλούσαν οργή και αγανάκτηση σε κάθε λαϊκό άνθρωπο. Ετσι, τα σωματεία και οι μαζικοί φορείς δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια.

Παρά την αργία της 28ης Οκτωβρίου το Σάββατο, από το πρωί σήμανε συναγερμός, με το κάλεσμα που έκανε το ΠΑΜΕ για μεγάλο συλλαλητήριο την επόμενη μέρα. Διοικήσεις σωματείων βρέθηκαν στο πόδι, τα τηλέφωνα πήραν φωτιά, μηνύματα και δελτία Τύπου ξεκίνησαν να στέλνονται προς χιλιάδες παραλήπτες.

Μέλη σωματείων από κλάδους και χώρους δουλειάς, χωρίς να λογαριάζουν κόπο και χρόνο, ξεκίνησαν αμέσως να φτιάχνουν τα πανό και τις πικέτες, να καλούν συναδέλφους τους να ξεχυθούν στους δρόμους, να εξορμούν σε γειτονιές, στις παρελάσεις που γίνονταν εκείνη την ώρα, για να φτάσει το κάλεσμα πλατιά, ώστε την επόμενη μέρα να δοθεί η απάντηση που αρμόζει στο αίμα που χύνεται λίγες χιλιάδες μίλια από τη χώρα μας, στη μαρτυρική Γάζα.

Και, πράγματι, από το πρωί της Κυριακής φαινόταν ότι στην Αθήνα, μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες, οργανώθηκε ένα ογκώδες συλλαλητήριο καταγγελίας του εγκλήματος και της στήριξης της ελληνικής κυβέρνησης.

Οι συγκεντρωμένοι στο πάρκο Ελευθερίας ήταν εκατοντάδες και τα πανό είχαν ξεδιπλωθεί τουλάχιστον μισή ώρα πριν από την καθορισμένη ώρα της συγκέντρωσης.

Και όσο περνούσε η ώρα, όσο το «ποτάμι» του λαού φούσκωνε, τόσο το πάρκο Ελευθερίας και η λεωφόρος Β. Σοφίας έπαιρναν το χρώμα του ηρωικού αγώνα του Παλαιστινιακού λαού:

Μια τεράστια σημαία της Παλαιστίνης έδινε τον τόνο, που τέθηκε και «επικεφαλής» του μεγάλου συλλαλητηρίου, πλαισιωμένη από εκατοντάδες μικρότερα λάβαρα, στέλνοντας το μήνυμα ότι οι Παλαιστίνιοι δεν είναι μόνοι τους. Οι γνωστές παραδοσιακές παλαιστινιακές μαντίλες, που μετά από δεκαετίες έχουν γίνει σύμβολο αγώνα και κάθε λαού που αντιστέκεται, πλημμύρισαν ξανά τους δρόμους της Αθήνας.

Εκεί βρέθηκαν δεκάδες Παλαιστίνιοι μετανάστες και πρόσφυγες, που ζουν και εργάζονται στην Αθήνα μαζί με τα παιδιά τους, και με τα συνθήματά τους από την πρώτη στιγμή ξεσήκωσαν τους συγκεντρωμένους. Με το πανό διαδήλωσε άλλωστε η Παλαιστινιακή Παροικία, ενώ χαιρέτισε συμμετέχοντας και το Παλαιστινιακό Σπίτι.

Το «παρών» έδωσε ο πρέσβης της Παλαιστίνης στην Αθήνα, Γιουσέφ Ντορχόμ.

Επίσης, παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ και του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Μήνυμα της Γενικής Ενωσης Παλαιστινίων Εργατών διαβάστηκε στους συγκεντρωμένους, με το οποίο μεταφέρθηκαν οι ευχαριστίες για την αλληλεγγύη του λαού της χώρας μας. «Ευχαριστούμε το ΠΑΜΕ και τα συνδικάτα για την έμπρακτη αλληλεγγύη και υποστήριξη στους εργάτες του λαού της Παλαιστίνης. Η αλληλεγγύη μάς δίνει δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι τη νίκη. Ζήτω οι αγώνες των λαών», σημείωναν οι Παλαιστίνιοι εργάτες που αυτές τις μέρες δίνουν τη μάχη ενάντια στον θάνατο που σπέρνει το Ισραήλ με τους συμμάχους του ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Τους δολοφόνους αυτούς κατήγγειλαν οι ομιλητές που χαιρέτισαν τη μαζική συγκέντρωση, καταδικάζοντας τη συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης στο μακελειό και καλώντας τον λαό να συνεχίσει και να δυναμώσει την αλληλεγγύη, την πολύμορφη στήριξη στην αγωνιζόμενη Παλαιστίνη για τη λευτεριά της.

«Η κινητοποίηση είναι μια πρώτη απάντηση στις νέες θηριωδίες του κράτους του Ισραήλ που παρακολουθούμε με ανατριχίλα και κομμένη την ανάσα», σημείωσε ο Παντελής Περδίκης, μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ. Κατήγγειλε το κατοχικό Ισραήλ και μετέφερε τον απολογισμό της σφαγής με τους πάνω από 8.000 νεκρούς, εκ των οποίων οι μισοί είναι παιδιά. Επίσης, κατήγγειλε τη στάση της κυβέρνησης της ΝΔ, «που στέκεται στο πλευρό του μακελάρη Ισραήλ και δεν στήριξε το ψήφισμα στον ΟΗΕ για κατάπαυση του πυρός, για να δοθεί ανθρωπιστική βοήθεια στον λαό της Παλαιστίνης. Που σε συνέχεια των προηγούμενων επιλέγει για τα συμφέροντα της αστικής τάξης να εμπλέξει τη χώρα όλο και πιο βαθιά στα ιμπεριαλιστικά δολοφονικά σχέδια και συνεργάζεται όλο και περισσότερο με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ». «Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών για να αντισταθούμε στη βαρβαρότητα των ιμπεριαλιστών», πρόσθεσε.

«Συνεχίζουμε τον αγώνα στο πλευρό του ηρωικού λαού της Παλαιστίνης, στον αγώνα του για λευτεριά, για να σπάσουμε την "ομερτά" που έχουν στήσει τα αστικά κόμματα και τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ», ανέφερε ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας. «Εχουν βαμμένα τα χέρια τους με αίμα», υπογράμμισε, καταγγέλλοντας την απαράδεκτη στάση της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, που απροκάλυπτα στηρίζουν το κράτος - δολοφόνου Ισραήλ μέσα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Και προειδοποίησε ότι τα εργατικά σωματεία θα συνεχίσουν το επόμενο διάστημα κλιμακώνοντας τη δράση τους και την αλληλεγγύη με κάθε τρόπο. «Δεν θα σταματήσουμε τον αγώνα μας μέχρι να δικαιωθεί ο ηρωικός λαός της Παλαιστίνης, να έχει το δικό του κράτος, τη δική του πατρίδα και να ζει ελεύθερος, χωρίς να φοβάται ότι η επόμενη μέρα δεν θα ξημερώσει γι' αυτόν και τα παιδιά του».

«Ενα μακελειό εξελίσσεται αυτές τις μέρες στη γειτονιά μας», ανέφερε ο Βασίλης Πετρόπουλος, μέλος της ΕΕ της ΠΟΕ ΟΤΑ και της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, μιλώντας για την κλιμάκωση των ισραηλινών επιδρομών και τις φρικαλεότητες που διαπράττονται από το κράτος - δολοφόνο στη λωρίδα της Γάζας. «Οποιος θέλει να λέγεται άνθρωπος δεν μπορεί να συμβιβαστεί με αυτό το ποτάμι αίματος. Ενα ποτάμι που έχουν βουτηγμένα τα χέρια τους τόσο οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί όσο και η ελληνική κυβέρνηση», πρόσθεσε, σημειώνοντας πως το καθήκον για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι να ενώσουν τη φωνή τους με τους λαούς όλου του κόσμου: Με τα εκατομμύρια των εργαζομένων στο Λονδίνο, με τις χιλιάδες που παρά την απαγόρευση διαδήλωσαν στο Παρίσι, με τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις μέσα στο ίδιο το Ισραήλ. «Να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά: Λευτεριά στην Παλαιστίνη, να σταματήσει τώρα η σφαγή του Παλαιστινιακού λαού. Δεν υπάρχει άλλη λύση από τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Αυτή είναι η μόνη σωστή πλευρά της Ιστορίας», κατέληξε.

Την οργή και τον αποτροπιασμό, τον πόνο και τη φρίκη που νιώθουν οι εργάτες και όλος ο λαός μετέφερε ο Παύλος Αλεξανδράκης, γραμματέας του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας. Και ανέδειξε ότι παρά τα fake news και την ισραηλινή κατοχική προπαγάνδα που αναμασούν τα κυρίαρχα μέσα και στην Ελλάδα, η αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης δυναμώνει παντού. Καταδίκασε με τη σειρά του την κυβέρνηση της ΝΔ που στηρίζει το μακελειό. «Ντράπηκε ακόμα και η ντροπή», σχολίασε για τη στάση της κυβέρνησης στην ψηφοφορία του ΟΗΕ. «Τώρα η κυβέρνηση να σταματήσει να οπλίζει το χέρι του δολοφόνου», απαίτησε, μεταφέροντας το αίτημα να επιστρέψει πίσω η φρεγάτα «Ψαρά» από την Ανατ. Μεσόγειο, να σταματήσει να εμπλέκεται η χώρα στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Θύμισε μάλιστα ότι το Συνδικάτο Οικοδόμων και η Ομοσπονδία του κλάδου από τη δεκαετία του 1980 έχουν αδελφοποιηθεί με τον μαρτυρικό λαό της Παλαιστίνης και τα συνδικάτα του, στηρίζοντας τα δίκαια αιτήματά του για να έχουν τη δική τους πατρίδα. «Είμαστε με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας γιατί δεν θέλουμε άλλο ένα σύστημα που βρωμάει μπόχα και σαπίλα, που γεννάει φτώχεια, πολέμους και βαρβαρότητα. Οι λαοί, οι εργαζόμενοι θα τα καταφέρουμε!», τόνισε κλείνοντας τον χαιρετισμό του.

Μετά τις ομιλίες ένα μεγάλο ποτάμι διαδηλωτών πλημμύρισε την Βασιλίσσης Σοφίας, για να πορευτεί προς την πρεσβεία του Ισραήλ, περνώντας πρώτα μπροστά από την πρεσβεία των ΗΠΑ, δηλαδή των δύο από τους βασικούς πρωταγωνιστές του εγκλήματος σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού.

Γι' αυτό και όταν η πορεία βρέθηκε έξω από τη σιδερόφραχτη πρεσβεία των ΗΠΑ, η οποία προστατευόταν από κλούβες των ΜΑΤ που είχαν παραταχθεί σε όλο της το μήκος, τα συνθήματα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», «Δολοφόνοι, δολοφόνοι» και «Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών» ακούστηκαν δυνατά, πολλές φορές.

Το ποτάμι των διαδηλωτών συνέχισε την πορεία του με τη μεγάλη παλαιστινιακή σημαία να βρίσκεται στην κεφαλή της, με το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» να έχει γραφτεί πάνω της στα αγγλικά.

«Η Ιστορία έχει μια σωστή πλευρά, με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά», ακουγόταν ξανά και ξανά, με τη νεολαία να απαντά στα συνθήματα με άλλα ακόμα πιο δυνατά: «Στης Γάζας τα συντρίμμια που σφίγγει ο κλοιός, σηκώνει το κεφάλι ο ήρωας λαός!».

Οταν η πορεία έφθασε στην πρεσβεία του Ισραήλ τα συνθήματα φωνάζονταν ακόμα πιο δυνατά, για να φθάσει καλά στα αυτιά των δολοφόνων ότι ο Παλαιστινιακός λαός δεν είναι μόνος, ότι οι εργαζόμενοι ξέρουν να ξεχωρίσουν το δίκιο και έχουν διαλέξει να σταθούν στο πλευρό του.