Είκοσι πέντε

τώρα χρόνια

χάσκεις κάτω

απ' τα μπαλκόνια

όπου οι δυο «μεγάλοι»

σου γανώνουν το κεφάλι

και σε πιάνουν

πάντα θύμα,

είκοσι πέντε χρόνια

κρίμα!

* * *

Είκοσι πέντε

χρόνια χάσκα

στην απάτη

και τη μάσκα,

καταπίνεις κάθε πλάνη,

κάθε ψέμα ως το ταβάνι

και την ψήφο

τους χαρίζεις,

ε, νισάφι, δε νομίζεις;

* * *

Εκλογές πάλι ενόψει

κι επιτέλους

ας σου κόψει

και μακριά,

πάρτο χαμπάρι,

απ' τον κάθε

κατεργάρη!