Ισχυρίζονται μερικοί ότι, εξίσου με τον Σαρόν, ευθύνονται και οι «ακραίοι» Παλαιστίνιοι για το λουτρό αίματος στη Μέση Ανατολή, καθώς --όπως υποστηρίζουν-- η βία της μιας πλευράς τροφοδοτεί τη βία της άλλης. Αλλά, ενώ, εκ πρώτης όψεως, αυτός ο ισχυρισμός φαίνεται «αντικειμενικός και δίκαιος», εντούτοις είναι λαθεμένος κι επικίνδυνος.

Πρώτον, διότι δεν μπορεί κανείς να συγκρίνει ανόμοια γεγονότα και καταστάσεις. Δεν μπορεί, δηλαδή, να «μπερδεύει» το γεγονός ότι ο μεν στρατός του Ισραήλ επιδίδεται σε μια πολεμική επιχείρηση, στοχεύοντας στη γενοκτονία ενός λαού, οι δεν Παλαιστίνιοι, μέσω της «Ιντιφάντα», αμύνονται στους κατακτητές, διεκδικώντας ελεύθερη κι ανεξάρτητη πατρίδα. Δεν μπορεί, επίσης, να εξισώνει την κρατική τρομοκρατία των Ισραηλινών, που πνίγει κάθε ανθρώπινη ανάσα στην Παλαιστίνη, με την «τρομοκρατία» κάποιων ισλαμιστών, που θεωρούν --αν αποκλείσουμε το ενδεχόμενο της προβοκάτσιας-- ότι με τις βομβιστικές ενέργειες κάνουν πιο αποτελεσματική αντίσταση στην ισραηλινή κατοχή.

Δεύτερον, διότι όχι μόνον οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ», αλλά και πολλοί από τους «εκτός των τειχών της Ιεριχούς» γνωρίζουν ότι το κράτος του Ισραήλ έχει, εδώ και χρόνια, επεξεργαστεί ένα συγκεκριμένο πολεμικό σχέδιο «τελικού ξεμπερδέματος» με τους Παλαιστίνιους και έψαχνε να βρει κάποια αφορμή, για να το θέσει σε εφαρμογή...