«Κατά τη συζήτηση στη Βουλή θα αποκαλυφθεί ότι δεν έχει κατατεθεί εναλλακτική πρόταση» (Δ. Ρέππας, υπουργός Εργασίας). Πάλι το παραμύθι του μονόδρομου και του ρεαλιστικού. Οπωσδήποτε, όμως, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μην πλασαριστούν ως κατ' εξοχήν φιλεργατικά και φιλολαϊκά μέτρα.

Ελάχιστη σημασία έχει ότι κανένας εργαζόμενος δεν αισθάνεται πιο ασφαλής με τις διατάξεις της «μεταρρύθμισης». Σημασία έχει να τα αποδεχτεί αναγκαστικά γιατί τάχα δεν υπάρχει «άλλη λύση». Αλλά πώς να αισθάνεται ασφαλής ο εργαζόμενος όταν βλέπει ότι η κυβέρνηση χαρίζει τα κλεμμένα (δεκάδες δισ.) και ευλογεί την καταλήστευση των Ταμείων; Οταν για τα ψίχουλα που δίνει στο «νέο» ΙΚΑ πρέπει κάθε χρόνο να κατεβαίνει στους δρόμους να τα διεκδικεί, αφού η κυβέρνηση δεν πρόκειται βέβαια «να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της», όπως δεν το έκανε τα προηγούμενα χρόνια με την τριμερή χρηματοδότηση;

Οταν τα αποθεματικά των Ταμείων τζογάρονται στη Σοφοκλέους σε όλο και μεγαλύτερα ποσά και στην πραγματικότητα έχουν «εξαϋλωθεί»; Οταν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ολοένα και αυξάνονται, όταν οι συντάξεις εξομοιώνονται διαρκώς και χαμηλότερα, όταν, όταν... Δεν υπάρχει καμία «ευνοϊκή» ρύθμιση στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και πάνω σε αυτό δεν επιτρέπονται αυταπάτες. Οι εντέχνως προβαλλόμενες ως «ευνοϊκές» μόνο στόχο έχουν τη διαίρεση των εργαζομένων και τον ευνουχισμό της ενωμένης πάλης τους.

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση μπορεί να απευθύνει την πρόκλησή της προς την ηγεσία της ΝΔ, η οποία «βάζει πλάτες» για την ψήφιση του νομοσχεδίου ακριβώς επειδή είναι συνέχεια των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα. Οι εργαζόμενοι, όμως, έχουν εναλλακτική λύση, την αυτοδιαχείριση των Ταμείων, ακριβώς γιατί είναι δικά τους τα λεφτά και ο κόπος. «Εχουμε καταθέσει και την ψυχή μας», είπε χτες (στο «Φλας») ο υφυπουργός Ρ. Σπυρόπουλος. Μα αυτή έχει προ πολλού πουληθεί αλλού...