Είναι προφανές, επίσης, πως το όνομα του συνδυασμού υποδηλώνει - υποτίθεται - το βασικό στόχο του. Θέλει να κάνει την Αθήνα μια όμορφη πόλη. Πράγματι, ακούγεται ωραίο. Ποιος δε θέλει να ζει σε μια όμορφη πόλη;
Οπως όλοι ξέρουμε, όμως, από τα λόγια μέχρι τα έργα υπάρχει, πολλές φορές, μεγάλη έως αβυσσαλέα απόσταση. Χώρια, που και τα μεγαλύτερα εγκλήματα, σε βάρος των λαών, έγιναν στο όνομα των καλύτερων προθέσεων, όπως λένε και οι ιστορικοί...
Γιατί τα λέμε αυτά; Μα, όταν ακούς τον εκλεκτό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, για το Δήμο της Αθήνας, να υπόσχεται τα παραπάνω, τι άλλο να πεις... Είκοσι περίπου χρόνια κυβερνούν τη χώρα και η Αθήνα - εκτός πολλών πολλών άλλων - πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και, τώρα, θα την κάνει ο Χρ. Παπουτσής όμορφη, μέσα σε μια τετραετία; Υπερβολικό δεν είναι; Το λιγότερο, δηλαδή...
Και κάτι ακόμη. Πόσο όμορφη μπορεί να κάνει την Αθήνα ή οποιαδήποτε άλλη πόλη, ο οποιοσδήποτε κυβερνητικός υποψήφιος, όταν την ίδια στιγμή υποστηρίζει τη σκληρή μονόπλευρη λιτότητα σε βάρος των εργαζομένων, το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που βρίσκεται από προχτές στη Βουλή, την εντεινόμενη εκμετάλλευση και το ξεζούμισμα των εργαζομένων, με τις «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις, τη συνεχή υποβάθμιση και υπονόμευση της δημόσιας Παιδείας, της Υγείας, κλπ., κλπ.;
Βέβαια, δεν είναι η μοναδική παγίδα η «Ομορφη Πόλη». Σήμερα, κάνει τα «βαφτίσια» του ο συνδυασμός της Ντόρας Μπακογιάννη. Με την παγίδα αυτή, όμως, θα ασχοληθούμε αύριο.