Ο,τι είδους όπλο είχαν το χρησιμοποίησαν, στις αναμετρήσεις τους το 1947, το 1965 και το 1972. Ινδία και Πακιστάν έχυσαν ποταμούς αίματος σε αυτούς τους τρεις πολέμους. Ανάμεσα στους πολέμους, ουδέποτε επικράτησε η ειρήνη. Μόνο εχθροπραξίες γύρω από το διαμφισβητούμενο Κασμίρ και προετοιμασίες για την επόμενη αναμέτρηση.

Σήμερα οι δύο αντίπαλοι βαδίζουν και πάλι στα βήματα που ακολούθησαν εδώ και 55 χρόνια, επιδεικνύοντας ξανά το σύνολο του οπλισμού τους. Αυτή ίσως είναι η μόνη διαφορά. Τώρα, σύμφωνα με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς των Αμερικανών ειδικών, ένας πόλεμος σε απόλυτη κλιμάκωση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν σημαίνει ανταλλαγή πυρηνικών χτυπημάτων και το θάνατο -- μέσα στο πρώτο δευτερόλεπτο του πολέμου -- περισσοτέρων των 12 εκατομμυρίων ανθρώπων! Αλλοι τόσοι και περισσότεροι υπολογίζονται οι νεκροί των επόμενων ημερών, βδομάδων και ετών, που θα σβήσουν από τη ραδιενέργεια.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι κανείς δεν είναι τόσο τρελός ώστε να χρησιμοποιήσει όπλα που μπορούν να προκαλέσουν τέτοια καταστροφή, και περιμένουν από τους δύο αντίπαλους στη Νότια Ασία να ισορροπήσουν στον τρόμο. Αλλοι, περισσότερο «υποψιασμένοι», όπως η κυβέρνηση των ΗΠΑ, για παράδειγμα, καλούν τους υπηκόους τους να εγκαταλείψουν άμεσα την περιοχή. Ολοι μαζί φαίνεται να περιεργάζονται το πυρηνικό κουτί της Πανδώρας σε μια περιοχή όπου εξελίσσεται το γεωπολιτικό παιχνίδι του 21ου αιώνα...