ΜΑΛΙΣΤΑ, ταμειακές μηχανές στις λαϊκές θέλει τώρα ο Χριστοδουλάκης κι όπου να 'ναι θα ζητήσει να ψωνίζουμε την ντομάτα και τη μελιτζάνα με πιστωτικές κάρτες. Μήπως, πρέπει να προωθήσει και συστήματα δόσεων, γιατί τις τιμές δεν τις βλέπουμε -έτσι ή αλλιώς- να πέφτουν..;

Φαίνεται αστείο, αλλά, σε μια χώρα που οι δανειακές οφειλές στις τράπεζες έχουν ξεπεράσει το σύνολο του προϋπολογισμού, τίποτε δεν είναι αδύνατον και όλα να τα περιμένεις.

Πάντως, το σίγουρο είναι, πως η φορολογική πολιτική των κυβερνώντων συνίσταται στο να ξεζουμιστούν οι κάθε λογής μικρομεσαίοι, την ώρα που οι μεγάλες ανώνυμες εταιρίες και τα κάθε λογής «διαπλεκόμενα» απολαμβάνουν έναν φορολογικό παράδεισο.

Οσο για το θέμα των τιμών των προϊόντων (γενικώς), σε αντίθεση με το θέμα της φορολογίας, ουδεμία παρέμβαση μπορεί και πρέπει να υπάρξει και η αγορά είναι παντελώς ...ελεύθερη.

Εξίσου «ελεύθεροι» είμαστε κι εμείς που μπορούμε να επιλέξουμε ό,τι θέλουμε: `Η να ψωνίζουμε ακριβά ή να μην ψωνίζουμε καθόλου.

ΧΑΛΑΡΩΣΗ στην εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας δηλώνει ότι αντιλήφθηκε το υπουργείο Εργασίας και μάλιστα ο Δ. Ρέππας θα προτείνει μέτρα στο Υπουργικό Συμβούλιο της Πέμπτης.

Φανταστείτε, δηλαδή, τι στην πραγματικότητα συμβαίνει, για να κάνουν αυτοί τέτοιες δηλώσεις!! Αλλωστε, τα γνωρίζουν πολύ καλά αυτά τα πράγματα από τις καταγγελίες των συνδικάτων και είναι μάλλον ειρωνικό να μας λένε ότι τώρα διαπίστωσαν το πρόβλημα.

Εχουν σκεφτεί μήπως το ενδεχόμενο, η προώθηση της μερικής απασχόλησης και η «απελευθέρωση» της εργατικής νομοθεσίας, που δημιούργησαν τα τελευταία νομοσχέδιά τους, να επιτείνουν το πρόβλημα;

Οι εργαζόμενοι, πάντως, έχουν συνηθίσει σε τέτοιου είδους ...αυτόκλητους προστάτες και είναι μάλλον δύσκολο να πιστέψουν αυτά τα παραμύθια.