Δε λέμε, βάσιμες είναι οι περιεχόμενες στην ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ διαπιστώσεις, που εκδόθηκε με αφορμή την τελευταία «υπόθεση εκβιασμών» και το σημείωμα Αγγελόπουλου. Για παράδειγμα, σωστή, γενικά, είναι η διαπίστωση ότι «το τοπίο της ενημέρωσης έχει υποστεί τόσες και τέτοιες επεμβάσεις από διάφορα κέντρα οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, ώστε να έχει δημιουργηθεί πρόσφορο έδαφος για πάσης φύσης διαπλοκές και χρηματισμούς δημοσιογράφων». Πέρα από τις όποιες διαπιστώσεις, όμως, η ανακοίνωση της πλειοψηφίας της ΕΣΗΕΑ δε λέει απολύτως τίποτε. Η πρότασή της, προς την κυβέρνηση και τη Βουλή, περί «αρμοζόντων θεσμικών μέτρων, που θα θέσουν φραγμούς στην κατάσταση αυτή και τις ποικίλες εκφάνσεις της» αποτελεί, ουσιαστικά, άλλο ένα παράδειγμα του γνωστού «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε...».

Η αντιμετώπιση της σημερινής κατάστασης και της συνεχιζόμενης κατηφόρας απαιτεί την ευθεία σύγκρουση με τις κυρίαρχες σήμερα πολιτικές και λογικές της αγοράς και των νόμων της. Απαιτεί την ευθεία σύγκρουση με την εμπορευματοποίηση της ενημέρωσης και φέρνει στο προσκήνιο - εκτός πολλών άλλων - το κρίσιμο ζήτημα του ρόλου των ΜΜΕ και, επομένως, της ιδιοκτησίας τους. Προϋποθέτει την αποκάλυψη και ανάδειξη της κοινής ρίζας, που βρίσκεται τόσο στη βάση της «κρίσης της ενημέρωσης», αλλά και των εργασιακών, οικονομικών και άλλων προβλημάτων των δημοσιογράφων, όσο και των προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν όλοι οι εργαζόμενοι και απαιτεί τη συμπαράταξη των πρώτων με τους δεύτερους.