Ο προκλητικός τρόπος, με τον οποίο παρουσίασαν τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια το αντιπολεμικό συλλαλητήριο του περασμένου Σαββάτου, ενόχλησε όχι μόνο τις εκατοντάδες χιλιάδες φιλειρηνιστών διαδηλωτών που κατέβηκαν τους δρόμους της Ελλάδας (και όχι μόνο) για να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στον πόλεμο και στα σχέδια των ιμπεριαλιστών, αλλά και τις μεγαλύτερες - σε κυκλοφορία - ελληνικές εφημερίδες.

Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι, στα χτεσινά τους φύλλα:

Η «Ελευθεροτυπία» (είναι και μέτοχος στο ΜΕΓΚΑ) στιγμάτισε το γεγονός, τόσο με την καυστική πένα του Στάθη, ο οποίος στο «Ναυτίλο» εκφράζει την οργή του - και την οργή όλων των τηλεθεατών - επειδή ενώ «πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπου, όλος ο πλανήτης διαδηλώνει για την ειρήνη!» το μόνο που κατάλαβαν «όλα αυτά τα χαϊβάνια της εμπορικής - ιδιωτικής τηλεόρασης» ήταν ότι «ήρθε στην Αθήνα ο... τέως!» (αφιερώνοντας τα πρώτα 21 λεπτά) και ότι «κάηκε η Αθήνα». Κατηγορεί ευθέως τους έχοντες το «πάνω χέρι» στη διαμόρφωση των ειδήσεων στα μεγάλα ιδιωτικά για «ξέσκισμα της αλήθειας, για στρέβλωση της πραγματικότητας σε ένα θέμα κρίσιμο, ζωής ή θανάτου, όπως είναι ο πόλεμος ή όχι, σε πλανητικό μάλιστα επίπεδο», για να διαπιστώσει πως «το κύκλωμα: "διαφήμιση - κέρδη - ειδήσεις" έχει φθάσει στον πάτο του» και πως «ο μόνος μηχανισμός που μπορεί να τους αποτρέψει και (άμποτες) να τους ανατρέψει είναι η απαιτητικότητα, η εγρήγορση και η εμπράγματη διαμαρτυρία των πολιτών».

Σε ανάλογο ύφος κινείται και ο συντάκτης της στήλης «Παρέμβαση», που διαπιστώνει με πικρία και οργή: «Σε μια συγκέντρωση και πορεία που διήρκεσε πεντέμισι ώρες! Μέχρι που διαλυθήκαμε, πιστεύαμε ότι ο εχθρός ήταν η βλακεία και η εξ αυτής τύφλωση των υπερδυνάμεων. Κάναμε λάθος. Οταν ανοίξαμε τις τηλεοράσεις για να δούμε τις ειδήσεις και το απόγευμα και το βράδυ, διαπιστώσαμε ότι ο εχθρός ήταν μια ομάδα "συναδέλφων" δημοσιογράφων, οι οποίοι πληροφορούσαν ανερυθρίαστα το πανελλήνιο ότι "εκτεταμένα επεισόδια" πρωταγωνίστησαν στην πορεία, ότι όλο το κέντρο της Αθήνας "μετατράπηκε σε πεδίο μάχης" επί ώρες(!), δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι κάηκε το πελεκούδι. Ψέματα».

Τα «ΝΕΑ» στιγματίζουν το γεγονός αφιερώνοντας το κύριο άρθρο τους με τίτλο «Κατήφορος» και φιλοξενώντας δύο διαφορετικά σχόλια - τις «ΑΙΧΜΕΣ» του ηθοποιού Στ. Ληναίου με τίτλο «Η αναξιοπιστία μερικών καναλιών» και του καθηγητή της Νομικής ΑΠΘ Γρ. Καλφέλη με τίτλο «Ντροπή» - όπου στιγματίζουν (ο καθένας με το δικό του τρόπο) τον απαράδεκτο τρόπο προβολής των αντιπολεμικών συλλαλητηρίων από τα μεγάλα κανάλια.

Ο «Ελεύθερος Τύπος» καυτηριάζει το γεγονός με το άρθρο - παρέμβαση του Χρήστου Πασαλάρη με τίτλο «Οι λαοί ξεσηκώνονται εναντίον του πλανητάρχη αλλά το ΠΑΣΟΚ ξεσπαθώνει εναντίον του "τέως"»! Ο αρθρογράφος, αφού σημειώνει πως «ουδέποτε στα 60 μεταπολεμικά χρόνια υπήρξε τέτοιος παγκόσμιος ξεσηκωμός ενάντια στον πόλεμο, όπως αυτός του Σαββάτου», στιγματίζει το γεγονός ότι τα ιδιωτικά κανάλια αφιέρωσαν «ώρες ολόκληρες στην ολιγόωρη παρουσία της οικογένειας του τέως».

Από τη δική μας την πλευρά, αντί να σχολιάσουμε τον απαράδεκτο τρόπο που επέλεξαν να προβάλουν το αντιπολεμικό συλλαλητήριο του περασμένου Σαββάτου οι έχοντες το «γενικό πρόσταγμα» στη διαμόρφωση των ειδήσεων στα μεγάλα ιδιωτικά εμπορικά κανάλια (που ταυτόχρονα είναι μεγαλοεργολάβοι και μεγαλοεκδότες), θα παραθέσουμε το ρητό που λέει: «Οποιος δεν ξέρει την αλήθεια είναι απλώς βλάκας. Οποιος την ξέρει και τη διαστρεβλώνει με ψέματα, αυτός είναι εγκληματίας».