Τα κριτήρια μιας επιτυχίας | ΣΤΟΠ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΡΑΚ

ΣΤΟΠ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΡΑΚ

Τα κριτήρια μιας επιτυχίας

Τα αποτελέσματα της Ατυπης συνάντησης των αρχηγών κρατών - μελών της ΕΕ που συγκάλεσε στις 17 Φλεβάρη ο Ελληνας πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης (και με βάση το τελικό αποτέλεσμα βαφτίστηκε σε Εκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ), σχολιάστηκαν ποικιλοτρόπως. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό (εντός της ευρωζώνης ή και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού), άλλοι μίλησαν για «επιτυχία» της Ελληνικής Προεδρίας, άλλοι για «συμβιβασμό» και άλλοι για αποτυχία, κρίνοντας ο καθένας από τη δική του σκοπιά τα αποτελέσματα της Συνόδου. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Κ. Σημίτης, με συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε στην οικονομική εφημερίδα «Ημερησία» της Κυριακής 23 Φλεβάρη, δε διστάζει να αυτοεπαινεθεί. Καθώς, ευλογώντας τα γένια του, δηλώνει με ύφος: «Η επιτυχία της Συνόδου Κορυφής αντανακλά το κύρος της Ευρώπης, αλλά και της χώρας μας που ως Προεδρία πήρε την πρωτοβουλία»!

Και πρέπει εδώ να σημειώσουμε πως για «επιτυχία» της Ελληνικής Προεδρίας και προσωπικά του Ελληνα πρωθυπουργού, μίλησαν και αρκετοί άλλοι (αξιωματούχοι της ΕΕ, αναλυτές, δημοσιογράφοι κλπ). Αν πρόκειται ή όχι για επιτυχία του Ελληνα πρωθυπουργού και προεδρεύοντος του Συμβουλίου, αυτό είναι κάτι που θέλει διερεύνηση. Η απάντηση στο ερώτημα αν ήταν ή όχι επιτυχία εξαρτάται από το σκοπό, για το τι επιδίωκε ο πρωθυπουργός και προεδρεύων της ΕΕ Κ. Σημίτης με τη σύγκληση της Εκτακτης Συνόδου Κορυφής. Συγκεκριμένα:

Αν η σύγκληση της Εκτακτης Συνόδου είχε στόχο να ξεκαθαρίσουν οι ηγέτες της ΕΕ τη θέση τους απέναντι στις ΗΠΑ, ότι δηλαδή δε στηρίζουν τα φιλοπόλεμα σχέδια του πλανητάρχη Τζ. Μπους και απαιτούν να σταματήσουν τα πολεμικά σχέδια των Αμερικανών, τότε ήταν σίγουρα ΑΠΟΤΥΧΙΑ.
Αν η σύγκληση της Εκτακτης Συνόδου είχε στόχο να στείλει ένα μήνυμα στις ΗΠΑ, ότι δηλαδή δεν μπορούν να κάνουν ό,τι τους γουστάρει, γιατί «είμαστε και εμείς της ΕΕ εδώ» και πρέπει να μας ακούτε, τότε ΜΙΣΟΠΕΤΥΧΑΝ ή ΜΙΣΟΑΠΕΤΥΧΑΝ.
Αν η σύγκληση της Εκτακτης Συνόδου είχε στόχο να ανακόψει τα διευρυνόμενα ρήγματα στους κόλπους της ΕΕ (που εκδηλώθηκαν με την επιστολή των «8» και στη συνέχεια στις συνεδριάσεις του ΝΑΤΟ), σε μια περίοδο που η ΕΕ φιλοδοξεί να γίνει αυτοκράτορας στη θέση του αυτοκράτορα (που σήμερα παίζουν οι ΗΠΑ), αυτό είναι ακόμη θολό. Είναι νωρίς να βγάλει κανείς συμπεράσματα, αλλά είναι κάτι που ΘΑ ΤΟ ΔΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ.

Αν σταθούμε στην επιφάνεια και τα συγχαρητήρια που απέσπασε ο πρωθυπουργός, θα παραπλανηθούμε. Ανεξάρτητα από την προσπάθεια των στελεχών του κυβερνώντος κόμματος - καθώς επίσης τη στάση της ΝΔ και των επικεφαλής των συντηρητικών (Χριστιανοδημοκρατών - Ελεύθερων Δημοκρατών) και Σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο να εμφανίσουν τα αποτελέσματα της Εκτακτης Συνόδου Κορυφής σαν «επιτυχία» της Ελληνικής Προεδρίας - τα πράγματα μιλάνε από μόνα τους. Η αλήθεια είναι μία. Και η αλήθεια αυτή κρύβεται τόσο πίσω από την ικανοποίηση που ένιωσε ο ίδιος ο πλανητάρχης και οι «σύμμαχοι» από τη Νέα Ευρώπη, όσο και οι ηγέτες της «Παλιάς Ευρώπης».

Αν τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής ήταν ενάντια στα φιλοπόλεμα σχέδια των Αμερικανών ιμπεριαλιστών, σίγουρα, τότε:

Πρώτον, ο Τζ. Μπους δε θα δήλωνε δημόσια «εκτιμώ την απόφαση της ΕΕ ότι ο Σαντάμ πρέπει να αφοπλιστεί πλήρως, όπως και την απόφαση του ΝΑΤΟ να βοηθήσει την Τουρκία. Νομίζω ότι πρόκειται για πολύ θετικές εξελίξεις»! Ούτε βέβαια που δήλωσε ικανοποιημένος από την απόφαση της ΕΕ. Ολα συνηγορούν ότι ή απέτυχε ο Ελληνας πρωθυπουργός και ασκών την Προεδρία της ΕΕ ή δεν επιδίωκε με την έκτακτη σύγκληση της Συνόδου Κορυφής να βάλει φρένο στα φιλοπόλεμα σχέδια των Αμερικανών ιμπεριαλιστών.

Δεύτερον, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ (που διεκδικεί ρόλο αντιπροέδρου των ΗΠΑ) και ηγέτης των χωρών τής - κατά Ράμσφελντ - «Νέας Ευρώπης»,, δηλώνοντας πως «δεν υπάρχει καμιά βιασύνη να γίνει ο πόλεμος», ομολόγησε ότι οι ηγέτες της ΕΕ έκαναν ένα βήμα πιο κοντά στις θέσεις των ΗΠΑ, παραβλέποντας το «ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ» που διατράνωσαν με τα συλλαλητήρια του περασμένου Σαββάτου δεκάδες εκατομμύρια διαδηλωτών σε όλες τις χώρες και τις ηπείρους του πλανήτη.

Τρίτον, ο Πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ, που - κατά Ράμσφελντ ανήκει και ηγείται της «Παλιάς Ευρώπης» - φρόντισε να βάλει στη θέση τους όσους ερμήνευσαν το βέτο που πρόβαλε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σαν «φιλειρηνική» και αντιαμερικανική ενέργεια. Με δήλωσή του στο περιοδικό «Τάιμς» (δημοσιεύτηκε στο χτεσινό «Βήμα») ο Ζακ Σιράκ ξεκαθάρισε πως «η Γαλλία δεν είναι φιλειρηνική χώρα. Αυτή τη στιγμή εμείς διαθέτουμε περισσότερο στρατό στα Βαλκάνια, απ' ό,τι οι ΗΠΑ»!

Αυτά περί «επιτυχίας» της κυβέρνησης Σημίτη και της Ελληνικής Προεδρίας στην ΕΕ. Συμπερασματικά, θα λέγαμε πως αν υπάρχει κάποια ελπίδα να μπει φρένο στα φιλοπόλεμα σχέδια των ιμπεριαλιστών - είτε αυτά προέρχονται από τις ΗΠΑ και αποσκοπούν στην προστασία των συμφερόντων των αμερικανικών πολυεθνικών, είτε από την ΕΕ και αποσκοπούν στην προστασία και διεύρυνση των συμφερόντων των ευρωπαϊκών πολυεθνικών - αυτή η ελπίδα βρίσκεται στο παγκόσμιο λαϊκό κίνημα. Μόνο με την ανάπτυξη και το συντονισμό της πάλης των λαών μπορεί να μπει φρένο στα εγκληματικά σχέδια των ιμπεριαλιστών.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΑΤΙΤΛΟ (2008-11-28 00:00:00.0)

Προωθούν την «ατζέντα Μπλερ» (2005-06-25 00:00:00.0)

Σύμπλευση για τρομοκρατία, Κυπριακό, Κόσσοβο... (2004-03-23 00:00:00.0)

Ενισχύεται ο αντιδραστικός χαραχτήρας της Ευρωπαϊκής Ενωσης (2003-06-26 00:00:00.0)

Θέλουμε ισχυρά ευρωπαϊκά όργανα χωρίς αδιέξοδα και εμπλοκές (2000-07-05 00:00:00.0)

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΕΕ (1998-12-13 00:00:00.0)