Η ασυγκράτητη ορμή της αμερικανικής κυβέρνησης να ξεκινήσει τον πόλεμο κατά του Ιράκ φάνηκε πεντακάθαρα όταν ο Ντόναλντ Ράμσφελντ έφτασε στο σημείο να «αποκλείσει» ακόμα και τους... Βρετανούς από τις πολεμικές επιχειρήσεις «εάν δεν μπορέσουν να συμμετάσχουν», λόγω των «εσωτερικών αντιδράσεων». Ο λόγος που ο υπουργός Αμυνας (Πολέμου) των ΗΠΑ περιφρονεί τη «βοήθεια» του Τόνι Μπλερ, είναι ότι πιστεύει στην παντοδυναμία της πολεμικής μηχανής που προΐσταται. Την ίδια ώρα που ο Ράμσφελντ έστελνε στα «αζήτητα» τη Βρετανία, οι ΗΠΑ δοκίμαζαν στη Φλόριντα ένα ακόμα υπερόπλο, τη «μητέρα όλων των βομβών». Μία ακόμα πρωτοφανή σε καταστροφική ισχύ μηχανή θανάτου που μαζί με τις «έξυπνες» βόμβες και πυρηνικά, ετοιμάζονται να «πειραματιστούν» στις πλάτες του ιρακινού λαού.

Οι επίδοξοι αυτοκράτορες χρειάζονται όμως και το μανδύα νομιμότητας του ΟΗΕ. Αν επρόκειτο για μια επιχείρηση αεροπορικών βομβαρδισμών με στόχο την «τιμωρία» του Σ. Χουσεΐν, δε θα υπολόγιζαν καθόλου τον ΟΗΕ. Επειδή όμως πρόκειται για μια μακροπρόθεσμη επιχείρηση εισβολής, ανατροπής καθεστώτος και στρατιωτικής κατοχής, η οποία καταπατά βάναυσα κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, οι Αμερικανοί επιθυμούν διακαώς να έχουν τη συναίνεση των «συμμάχων». Οι τελευταίοι αντιδρούν ακριβώς επειδή δε θέλουν να νομιμοποιηθεί μια πολεμική επιχείρηση που πλήττει τα συμφέροντά τους και τους υποδουλώνει ουσιαστικά έναντι των ΗΠΑ, οι οποίες θα κυριαρχήσουν στη Μέση Ανατολή και τα πετρέλαια.

Ελάχιστη σημασία έχει βέβαια για τα εκατοντάδες χιλιάδες υποψήφια θύματα του πολέμου, αν πεθάνουν με ή χωρίς ψήφισμα του ΟΗΕ. Καθόλου, κατ' επέκταση, δεν ενδιαφέρει τους λαούς αν θα καταδυναστεύονται από τον αμερικάνικο ή ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό. Το σίγουρο είναι ότι ο ιμπεριαλισμός συνιστά τη «μητέρα όλων των συμφορών» απειλώντας ακόμα και την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας. Το ζήτημα είναι, τι κάνουμε να τους σταματήσουμε.