Οι λιμενικές διευκολύνσεις που παρέχονται στα συμμαχικά πλοία άπτονται των υφισταμένων συμφωνιών στρατιωτικής συνεργασίας. Αυτά δήλωσε, προχτές και, μάλιστα, για πολλοστή φορά, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Γ. Παπαντωνίου. Ομως, ακόμη κι αν αφήσουμε κατά μέρος άλλες, πολύ περισσότερο ουσιαστικές πλευρές του όλου θέματος και σταθούμε, αποκλειστικά και μόνο, στις αναφερόμενες από τον υπουργό συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας, μένουν αναπάντητα ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα::

Οι υφιστάμενες συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και τις άλλες «σύμμαχες» χώρες συμπεριλαμβάνουν και τις περιπτώσεις άδικων και επιθετικών πολέμων, όπως, ακριβώς, είναι ο προετοιμαζόμενος ενάντια στο Ιράκ ή αφορούν αποκλειστικά και μόνο - τυπικά τουλάχιστον - τις αμυντικές ανάγκες της Ελλάδας και των «σύμμαχων» χωρών; Εάν, για παράδειγμα, οι ΗΠΑ προχωρήσουν αύριο, παρά την αντίθετη θέση του ΣΑ του ΟΗΕ, σε μονομερή στρατιωτική εισβολή στο Ιράκ, η Ελλάδα θα είναι υποχρεωμένη να συνεχίσει την παροχή των λιμενικών και άλλων διευκολύνσεων; Σε μια τέτοια περίπτωση, το γεγονός αυτό δεν καθιστά αυτομάτως τη χώρα μας συνένοχο των ΗΠΑ στην ωμή και κατάφωρη παραβίαση των αρχών του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου;

Τι λέει για τα παραπάνω ο κ. Παπαντωνίου;