Ποιο είναι το διαφαινόμενο και επιδιωκόμενο πολιτικό «διά ταύτα» της τελευταίας αναταραχής που ξέσπασε στο κυβερνών κόμμα με τις παραιτήσεις Μανίκα - Νεονάκη; Να χρησιμοποιηθεί η τεχνητή ή όχι, αδιάφορο, κρίση για μια «φυγή προς τα μπρος» και να ενισχυθεί η θέση του Κ. Σημίτη που «μοιράζει παιχνίδι». Οσοι εθελοτυφλούν δε βλέπουν πως τα μεγάλα συγκροτήματα πετάνε «πάσα» στον πρωθυπουργό και του στρώνουν το έδαφος για τις περιβόητες πρωτοβουλίες «για τον εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος». Με άλλα λόγια, στον Κ. Σημίτη επιφυλάσσεται και πάλι ο ρόλος του εξυγιαντή και του σωτήρα. Γι' αυτό και φιλοτεχνούν το φωτοστέφανο του επιτυχημένου Προέδρου της ΕΕ - ας μας πουν μια επιτυχία της φασαριόζικης και ακριβοπληρωμένης Προεδρίας προς όφελος των λαών...

Αλλά τι θα αλλάξει για τις λαϊκές μάζες, αν ο Κ. Σημίτης κάνει ανασχηματισμό, έκτακτο συνέδριο ή ό,τι άλλο; Ασυγχώρητη αφέλεια είναι ασφαλώς να περιμένει κάποιος κάποια «αυτοκάθαρση», τη στιγμή που έχει αποδειχτεί περίτρανα ότι το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου είναι η «φωλιά του κούκου» της διαπλοκής. Αρκεί να θυμηθεί ποιοι και γιατί έχουν «παραιτηθεί» -Τσουκάτος, Πανταγιάς, Μανίκας, Νεονάκης... Ομως, πώς μπορεί ο Κ. Σημίτης να χρησιμοποιήσει την «κρίση», προκειμένου να αντιστραφεί το αρνητικό κλίμα και να ανακάμψει η κυβέρνηση; Με ένα μόνο τρόπο: Εμπρός στο δρόμο που χάραξε το ξεπούλημα των ΕΛΠΕ στο Λάτση...

Θα επιταχυνθεί, δηλαδή, το ξεπούλημα της ΔΕΗ, για παράδειγμα, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και ό,τινος άλλου έχει απομείνει. Συνοπτικά, βέβαια, θα γίνει και η μοιρασιά της ατέλειωτης πίτας των δημοσίων έργων... Ο Κ. Σημίτης, αν μη τι άλλο, ξέρει ποιος φτιάχνει το κλίμα και πώς αυτό «αντιστρέφεται». Και βέβαια δε θα διστάσει να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του...