Δικαιολογημένα κάποιος κόσμος μπερδεύτηκε τότε. Ηταν, άλλωστε, πρωτόγνωρη και μεγάλη η πίεση, κυρίως ιδεολογική, που δέχτηκαν τα λαϊκά στρώματα, οι αγωνιστές.

Σήμερα, μπορούμε με πιο ξεκάθαρο μάτι να δούμε τις αιτίες, τις εξελίξεις.

Το ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε πλήρως για το ρόλο της ΕΕ, για το χαρακτήρα της παγκοσμιοποίησης, για τις αρνητικές συνέπειες από τις ανατροπές του σοσιαλισμού. Οταν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, μαζί και η ηγεσία του ΣΥΝ, πανηγύριζαν ότι με αυτές τις εξελίξεις ανοίγονται νέοι δρόμοι και προοπτικές για τη λαϊκή ευημερία και την ειρήνη.

Το ΚΚΕ συνέβαλε, μαζί με άλλες δυνάμεις, να διατηρηθεί η φλόγα της αντίστασης και της αμφισβήτησης. Να γίνουν σοβαρά βήματα στη λαϊκή συσπείρωση και πάλη με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, τα μπλόκα, τις καταλήψεις κλπ.

Αυτή η πείρα με έσπρωξε να ανταποκριθώ στο κάλεσμα του ΚΚΕ, με όσους βρεθήκαμε μαζί στο μετερίζι του αγώνα μετά τη μεταπολίτευση, να ξανανταμώσουμε σήμερα. Κρατώντας τυχόν επιφυλάξεις, διαφωνίες, πικρίες και απογοητεύσεις, να δούμε το κύριο, την ανάγκη να αντέξουν και να ενισχυθούν οι ζωντανές αγωνιστικές δυνάμεις στην πίεση.

Υπάρχει η εμπειρία, ψήφισε το Μάαστριχτ και την ΟΝΕ, συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στο συνδικαλιστικό κίνημα. Υψώνει τώρα προεκλογικά τους τόνους κατά του ΠΑΣΟΚ και αφήνει «θολό τοπίο» μετεκλογικά, γιατί θα ακολουθήσει την ίδια γραμμή της συμπληρωματικής δύναμης στο ΠΑΣΟΚ.