Παρασκευή 30 Απρίλη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία

Θυμάμαι ακόμη και σήμερα το σύνθημα, που άκουγα, τέτοια μέρα, στα παιδικά μου χρόνια. Πέρασαν σχεδόν τρεις δεκαετίες από τότε και νιώθω πάλι την ανάγκη να το φωνάξω, να το γράψω σε μεγάλο πανό και να βγω με αυτό τη φετινή Πρωτομαγιά στους δρόμους της Αθήνας. Κάποιοι «σύντροφοι» θα με πουν οπισθοδρομικό. Αλλοι πάλι θα πουν ότι οι καιροί άλλαξαν, οι λόγοι που γέννησαν ένα τέτοιο σύνθημα δεν υπάρχουν κι ότι η ταξική πάλη τέλειωσε. Πολλοί θα πάρουν την οικογένεια και θα πάνε για λουλούδια, μη θέλοντας να ακούσουν κουβέντα, για ό,τι τους έκανε και δακρύζανε από οργή και ριγούσαν από αγωνιστική διάθεση κάποτε.

Κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι από τότε, είν' αλήθεια. Ηρθε ο «σοσιαλιστικός μετασχηματισμός», έστριψε στον «τρίτο δρόμο» και μετά γαντζώθηκε, μόνιμα πια, στη δεξιά ράγα του ευρωμονόδρομου και του αμερικανικού ηγεμονισμού. Σάρωσε στο διάβα του συνειδήσεις μιας και ίσως δύο ολόκληρων γενιών, μπολιάζοντάς τες με ατομικισμό, οχαδερφισμό, για να γίνει ευκολότερος στη χώνεψη ο «καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο», ώσπου να γίνουμε όλοι τα αεικίνητα γραναζάκια του νεοφιλελευθερισμού. Κι όταν γίνει κι αυτό, να μάθουμε επιτέλους να σιωπούμε μπρος στα στυγνά εγκλήματα του σύγχρονου ιμπεριαλισμού, φθάνοντας στο πραγματικό «τέλος της Ιστορίας».

Αλλά δεν είναι μόνον αυτά τα «κατορθώματά» τους... Ποδηγέτησαν τη δημοκρατία με ληστρικούς εκλογικούς νόμους, κάνανε τη Βουλή τους πειθήνιο όργανο της ψευτοπλειοψηφίας, άλωσαν το Δημόσιο με ευαγγέλιο το ρουσφέτι και τη διαφθορά και ξανακάνανε τη ΓΣΕΕ σφραγίδα και τους εκλεκτούς εκτελεστικούς της, ακριβοπληρωμένα στελέχη, με μόνο αντικείμενο εργασίας τον έλεγχο τον συνδικάτων προς όφελος του συστήματος. Θα πετυχαίνανε και το τελικό ράπισμα της ενότητας του εργατικού κινήματος, αν δεν ξύπναγε η εργατική τάξη, αν δεν ερχόταν ο χείμαρρος του ΠΑΜΕ, πριν από πέντε χρόνια, για ν' αμφισβητήσει ό,τι φαιδρό και άρρωστο φώλιαζε στα εργασιακά σωματεία. Να φέρει στο προσκήνιο ξανά, νέους αγωνιστές και αγωνίστριες, έτοιμους να ενώσουν την εργατιά κάτω από ταξικούς αγώνες, να αλλάξουν την πορεία αυτού του τόπου και του συνδικαλιστικού κινήματος.

Κι αν τους συμβιβασμένους, επίορκους συνδικαλιστικοπατέρες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ τους συνδέουν κοινά συμφέροντα με τους ντόπιους εκπροσώπους των Βρυξελλών και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, εμάς όλους μας ενώνουν τα ταξικά χαρακτηριστικά του αγώνα μας ενάντια στις όλο και πιο μεγάλες απαιτήσεις του κεφαλαίου, ενάντια στα αδιέξοδα της αστικής διακυβέρνησης, αντιστεκόμενοι στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.

Γι' αυτό πρέπει να ΠΑΜΕ με το κόκκινο γαρίφαλο στο χέρι, όλοι μαζί ενωμένοι, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, απεργώντας και διαδηλώνοντας τη φετινή Πρωτομαγιά, αποτίοντας φόρο τιμής σε όσους νεκρούς αγωνιστές φωτίζουν πλέον το δρόμο μας. Τον ένα δρόμο. Το δρόμο της ενότητας των εργατών. Για να φτάσουμε στον ένα και μοναδικό προορισμό: Το τέλος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.


Νικος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ