«Ηταν συγκινητικά αφοσιωμένοι και άψογοι στο έργο που τους είχε ανατεθεί» (ο Σ. Φ. για τους εθελοντές στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

«Υπήρχαν αστυνομικοί ντυμένοι εθελοντές και φωτογράφοι» (η δήλωση του Γ. Βουλγαράκη στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

«Ποιοι ώθησαν ορισμένους δημοσιογράφους να ζητήσουν από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης το πρωί της Παρασκευής (27.8.2004) "συνέντευξη μετά τα επεισόδια"; Και πώς αυτοί εμφάνιζαν ως δεδομένο πως το βράδυ της ίδιας μέρας σε αντιπολεμική εκδήλωση θα γινόταν ...χαμός;» (απόσπασμα επιστολής του Γ. Διακογιάννη στη Διεθνή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων /«ΠΟΝΤΙΚΙ»).

«Σύμφωνα με συντηρητικούς υπολογισμούς, είκοσι εφτά εκατομμύρια άτομα ζουν αυτή τη στιγμή σε συνθήκες δουλείας. Εκατομμύρια άνθρωποι υποθηκεύουν τον εαυτό τους για να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Τα χρέη ουδέποτε μειώνονται, κληροδοτούνται από γενιά σε γενιά» (το ρεπορτάζ στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

«Μοιάζει ειρωνεία της τύχης, αλλά 15 χρόνια μετά την κομμουνιστική κατάρρευση και μια δωδεκαετία περίπου μετά την περίφημη διακήρυξη Φουκουγιάμα περί του τέλους της ιστορίας, από τα παρασκήνια της καθόλου τετελεσμένης αυτής υπόθεσης, ξεπροβάλλει ο Μαρξ και η φιλοσοφία του» (ο John Berger σε «Guardian» /«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).