«Δεν είναι δυνατόν να θεωρείται ότι ευθύνονται (σ.σ.: οι υπουργοί ή ο πρωθυπουργός), αν παρατηρείται κάποιο πρόβλημα στον τομέα αρμοδιότητάς τους...»!

H δήλωση που μόλις διαβάσατε δεν είναι φανταστική. Είναι πραγματική - πραγματικότατη! Καταλογίζεται στον κ. Σημίτη, αν και για την ακρίβεια ανήκει στον «αντ' αυτού» του κ. Σημίτη, τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο Δ. Ρέππα. Και ξέρετε πότε έγινε αυτή η δήλωση; Στις 16 Σεπτέμβρη του 1999. Ναι, ναι, μόλις δυο μέρες μετά τη μοιραία πτώση του «Φάλκον»...

***

Τώρα οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Τώρα δεν είναι το ΠΑΣΟΚ, που δεν αναγνωρίζει την έννοια της πολιτικής ευθύνης. Τώρα είναι η ΝΔ. Είναι ο κ. Καραμανλής, που διατείνεται ότι δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες για το «Σινούκ»...

***

Τελικώς, τι συμβαίνει; Πού οφείλεται αυτή η τόσο διασταλτική ερμηνεία, την οποία δίδουν οι εκάστοτε κυβερνητικοί μας προύχοντες στην έννοια της «πολιτικής ευθύνης»; Αυτοί οι άνθρωποι, τέλος πάντων, υπάρχει κάτι, για το οποίο θεωρούν ότι μπορεί και να ευθύνονται; Πώς γίνεται, όταν συμβαίνει κάτι θετικό, να είναι πρώτοι στις γιορτές και τα πανηγύρια, να βγάζουν λόγους και να αλληλοσυγχαίρονται μεταξύ τους, διεκδικώντας εύσημα, αλλά, όταν συμβαίνουν τραγωδίες, να απουσιάζουν παντελώς από το προσκήνιο και όταν εμφανίζονται, να εμφανίζονται μόνο για να κατηγορήσουν τους άλλους;

***

Κατά καιρούς και μετά από κάθε τραγωδία, διεξάγεται και μια έρευνα για το «τι φταίει». Αλλά, παρά την επαναλαμβανόμενη διαπίστωση για το τραγικό έλλειμμα πολιτικής ευθύνης και ευθιξίας, ουδεμία αντίστοιχη «έρευνα» έχει διεξαχθεί. «Τι φταίει», που δεν αναλαμβάνουν τις πολιτικές τους ευθύνες;

Ισως, πάλι, μια τέτοια έρευνα θεωρείται περιττή. Το συμπέρασμα είναι μάλλον προφανές. Το έλλειμμα ευθιξίας είναι παράγωγο ενός ευρύτερου ελλείμματος: Του ελλείμματος φιλότιμου.

Και να σκεφτεί κανείς ότι οι ταγοί μας κυβερνούν ένα λαό, που συνηθίζει να λέει ότι, τελικά, «για ένα φιλότιμο ζούμε».