«Η διαφθορά έχει τις ρίζες της στην ανάδειξη μιας πανίσχυρης και εξωθεσμικής ομάδας πίεσης, που έφθασε να ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης και φιλοδοξούσε να ελέγχει τη θεσμική εξουσία και τις εξελίξεις, διαπλέκοντας την επιρροή των μίντια με τα κρατικοδίαιτα οικονομικά της συμφέροντα». Αυτά είπε, τις προάλλες, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αν. Παπαληγούρας, θέλοντας να περιγράψει το φαινόμενο της λεγόμενης διαπλοκής και την ενίσχυσή του, στη διάρκεια των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Και δε λέμε πως είναι αβάσιμα όλα τα παραπάνω. Και, βέβαια, περιέχουν πραγματικά και βάσιμα στοιχεία. Αλλωστε, αυτό επιβάλλει η τέχνη της πειστικής διαστρέβλωσης των πραγμάτων...

Ας έρθουμε, όμως, στη δήλωση του υπουργού: Πρώτον, οι ρίζες της διαφθοράς και της λεγόμενης διαπλοκής βρίσκονται στην ίδια, την αντιλαϊκή και φιλομονοπωλιακή πολιτική των κυβερνώντων. Στη χρήση του κράτους ως βασικού μοχλού εφαρμογής της πολιτικής αυτής, καταστολής και χειραγώγησης του λαού. Στην υποκρισία και διγλωσσία των πρώην και νυν κυβερνώντων, που πουλάνε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες στο λαό και, την ίδια στιγμή, φροντίζουν συστηματικά τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Δεύτερον, το περιορισμένο εύρος και το συγκεκριμένο περιεχόμενο, που έδωσε ο υπουργός στο θέμα της διαφθοράς και της διαπλοκής, επιβεβαιώνει απλά τη διαπίστωση ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα ζητήματα αυτά στα πλαίσια της επιχειρούμενης αναδιανομής της πίτας στην εγχώρια ολιγαρχία, παζαρεύοντας, ταυτόχρονα, την αλλαγή στάσης «εξωθεσμικών ομάδων πίεσης» που υποστήριζαν τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.