Συγκεκριμένα, έχουμε και λέμε:

Η επιχείρηση ΥΠΥΤ-ΣΠΕ ιδρύθηκε το 1986 και το κλείσιμό της αποφασίστηκε το 1990. Η καθαρή θέση της εταιρίας ήταν περίπου 50 εκατ. δρχ. Παρά την απόφαση για κλείσιμο, η επιχείρηση αντί να κλείσει κίνησε διαδικασίες μετατροπής της σε ΑΕ που δεν ολοκληρώθηκαν, με αποτέλεσμα να είναι προσωπική επιχείρηση του κ. Κωστή χωρίς δραστηριότητα. Ο κ. Κωστής συνέχισε την επιχειρηματική του δραστηριότητα κατά το 1991 και με άλλη δική του εταιρία την «Back up» με το ίδιο αντικείμενο. Ολόκληρο το ενεργητικό της ΥΠΥΤ αξιοποιήθηκε από την BACK UP (πελάτες, προγράμματα, τεχνογνωσία, προϊόντα). Ετσι εμφανίζεται η εταιρία σύμφωνα με επιστολή του Γ. Κωστή να έχει στις 31-3-1992 χρέη ύψους 75 εκατομμυρίων δρχ. Το ΚΚΕ χωρίς να έχει πάρει απολύτως τίποτε από το ενεργητικό της εταιρίας, κι επειδή δεν ήθελε να τους αφήσει εκτεθειμένους, παρά την προσωπική ευθύνη που είχαν τότε τα εν λόγω άτομα, κατέβαλε περίπου 30 εκατομμύρια (για τράπεζες, ενοίκια, τελωνείο, χρέη προς τρίτους, ασφάλειες κλπ.). Ο κ. Κωστής όχι μόνο δεν κατέβαλε τίποτε για τις παραπάνω υποχρεώσεις, αντίθετα πρόσθετε συνεχώς και καινούριες, ενώ δήλωνε ότι δε γνώριζε τι άλλες υποχρεώσεις υπάρχουν, προφανώς ακολουθώντας συγκεκριμένη τακτική, η οποία αποκαλύπτεται με τις σημερινές ενέργειές του. Ο ίδιος δεν έδειξε ούτε στιγμή ενδιαφέρον, ούτε για το τυπικό ούτε για το ουσιαστικό κλείσιμο της εταιρίας και τη ρύθμιση των υποχρεώσεων που του αναλογούν. Υπόψη ότι ο κ. Κωστής και η σύζυγός του έφυγαν από το ΚΚΕ στα μέσα του 1991, όπως έκαναν και άλλα στελέχη τότε του ΚΚΕ, για τους δικούς τους πολιτικούς ή άλλους λόγους και δεν έχουν κανένα δικαίωμα σήμερα, μετά από 10 περίπου χρόνια να εμφανίζονται ως «αδικημένα» στελέχη του ΚΚΕ, αφού σαν τέτοια δεν υπήρξαν για την περίοδο στην οποία αναφέρονται...

Μια μόνο λέξη τους πρέπει: ΝΤΡΟΠΗ!