Οχορός καλά κρατεί. Φαίνεται πως άρχισε ο χαβάς, που θέλει την εργατική τάξη και το συνδικαλιστικό της κίνημα να χορεύουν στο ρυθμό που παίζει το νταούλι των αφεντικών. Η Πρωτομαγιά ήταν μια καλή ευκαιρία για τον αστικό κόσμο, κόμματα, φορείς, δημοσιολόγους και ΜΜΕ, να «φωτίσουν» το δρόμο της εργατικής τάξης, για το ποιο είναι το συμφέρον της. Και από κοντά, ή μάλλον πιο μπροστά με διαφορά στήθους, οι προστάτες της «αυτονομίας» των συνδικάτων. Με την Πρωτομαγιά, η ενότητα δράσης του κινήματος έγινε απ' όλους αυτούς κυρίαρχο στοιχείο μιας προπαγάνδας, που βάλθηκε να αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή της ενότητας, ψάχνοντας το δράστη της. Λες και όλοι αυτοί, δεν ξέρουν τίποτα για το «φόνο», σαν να 'ναι αμέτοχοι, καθένας από τη σκοπιά του σε μια πραγματικότητα που σπρώχνει την εργατική τάξη στην κάλπικη ενότητα μιας ΓΣΕΕ και μιας ΑΔΕΔΥ, που οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, συνεπικουρούμενες από αυτές του ΣΥΝ, τις μετέτρεψαν σε Δούρειο Ιππο για το πέρασμα της αστικής προπαγάνδας στην εργατική τάξη. Αφού στη βάση της αστικής πολιτικής θέλουν την «ενότητα» του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Αυτή η πραγματικότητα τους βολεύει, μα δε βολεύει την εργατική τάξη. Τουλάχιστον το τμήμα της που αποφάσισε πως, ταράζοντας το βάλτο που τη ρίχνουν, θα ξεβαλτώνει το συνδικαλιστικό κίνημα, ξαναδημιουργώντας τη βάση της ταξικής ενότητας δράσης και προσανατολισμού, για να ξεκόβει δυνάμεις, συνδικάτα, εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, από την πολιτική της πλουτοκρατίας, και να τις τραβά στον αγώνα ενάντιά της. Ετσι, συγκροτήθηκε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ).

Οι δυνάμεις που δε θέλουν να ξεβαλτώσει από την ταξική συναίνεση το κίνημα, αντιμετώπισαν τη συγκρότηση του ΠΑΜΕ, η καθεμιά από τη σκοπιά της, ως τον κατ' εξοχήν αντίπαλο της ενότητας του κινήματος και κατ' επέκταση της εργατικής τάξης. Ετσι βρήκαν στο ΠΑΜΕ τον «διασπαστή». Και φροντίζουν μαζί με την υπονομευτική προπαγάνδα, ενάντια στην πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ για ταξική Πρωτομαγιά, να παρουσιάζουν το ταξικό μέτωπο των συνδικάτων, άλλοι ως «παράταξη» και άλλοι ως μια συσπείρωση απλά συνδικαλιστών, που πρόσκεινται σε συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα και που «τους καπελώνει» το ΚΚΕ.

Ησυγκρότηση του ΠΑΜΕ, όμως, στην πανελλαδική του σύσκεψη στις 3/4/1999, έγινε με την απόφαση 300 συνδικάτων, εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών, και την εξουσιοδότηση συνδικαλιστών όλων των τάσεων από εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία, για να αλλάξει ρότα το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.