Οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι «καρεκλοκένταυροι» της ΠΑΣΕΓΕΣ έχουν δείξει εδώ και αρκετά χρόνια «σε ποια όχθη του ποταμού βρίσκονται». Ενίοτε, όμως, φρόντιζαν να διατηρούν κάποια προσχήματα και τουλάχιστον ποτέ να μην υποστηρίζουν δημόσια τις ακραία αντιδραστικές απόψεις τους, οι οποίες ήταν, είναι και θα είναι, απευθείας βγαλμένες μέσα από τα συρτάρια των πλέον αντιαγροτικών κατευθύνσεων των Βρυξελλών. Τώρα τελευταία, όμως, τίποτα δε φαίνεται να τους συγκρατεί. Προχτές, η ΠΑΣΕΓΕΣ τάχθηκε υπέρ της άμεσης και πλήρους αποσύνδεσης παραγωγής και επιδοτήσεων για τον καπνό, ενώ το «συζητάει» και για το λάδι, χωρίς να μπαίνει καν στον κόπο να προβληματιστεί με πιο «νηφάλιες» ευρωενωσιακές απόψεις, που υποστηρίζουν τη σταδιακή αποσύνδεση, φοβούμενες την εγκατάλειψη των καλλιεργειών, αλλά και την πρόκληση ποικίλων άλλων κοινωνικών προβλημάτων. Οχι, φυσικά, ότι υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ των δύο προτάσεων, αλλά η ταύτιση με τις πλέον αρπακτικές διαθέσεις του κεφαλαίου είναι ενδεικτική για την κατάντια ορισμένων.