Τον Γιάννη Αγιάννη τον έπιασε ο Ιαβέρης γιατί άρπαξε ένα καρβέλι ψωμί για να χορτάσει την πείνα του. Οσοι όμως κλέβουν τον δημόσιο πλούτο, όσοι συνδέονται με τα μυστικά κονδύλια, όσοι διαπλέκονται στην ταραντέλα του χρηματισμού, αυτοί οι σκοτεινοί άνθρωποι μένουν στο απυρόβλητο.

Είναι οι άνθρωποι της ροζ σαμπάνιας και των ροζ σκανδάλων που ενεργούν στο παρασκήνιο, που διαμεσολαβούν, με το αζημίωτο, για τις εξοπλιστικές ανάγκες, που συνδέουν το ύποπτο παρεμπόριο με το λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Αυτά τα τρωκτικά ροκανίζουν τα θεμέλια της πολιτείας και από το σκοτεινό βυθό και το βούρκο, αναδύονται σαν ρυπαρός κοινωνικός αφρός.

Αυτοί τροφοδοτούν την επιχειρηματολογία του αυταρχισμού ότι «όταν η αρχή είναι άδικη, η αναρχία είναι αρχή δικαιοσύνης».

Είδατε τι έγινε με τη λίστα που υποτίθεται ότι θα είχαν τους πρακτορίσκους εκείνους που νέμονται τα «μυστικά» κονδύλια. Αντί γι' αυτό δώσανε μια πλούσια λίστα ονομάτων, που αφορά σε ανθρώπους που βρίσκονται κατά τα μέγιστα σε μια σχέση εργασίας. Τους άλλους ζητήσαμε, τους σκοτεινούς τύπους, τους πληροφοριοδότες, τους κατασκευαστές κλίματος, όσους δικαιολογούν τα αφεντικά τους, όσους έντεχνα παραπλανούν για τα πάνω και τα κάτω του Χρηματιστηρίου.

Ο κόσμος ζητάει τις λίστες των διπλοτριπλοθεσιτών, των «παιδιών» της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας, οι οποίοι μάλιστα δε διστάζουν να μεταπηδούν από τη λίστα εύνοιας της μιας κυβέρνησης στα κιτάπια της νέας.