Ημερίδα διοργάνωσε το ΔΗΚΚΙ σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας το περασμένο Σάββατο, με θέμα «Η Αναθεώρηση του Συντάγματος». Σ' αυτή την ημερίδα το ΚΚΕ εκπροσώπησε - και ανέπτυξε τις θέσεις του πάνω στο πραγματικά φλέγον αυτό θέμα - ο Νίκος Νικητόπουλος. Ο «Ρ» δημοσιεύει σήμερα, λόγω και της επικαιρότηταςμ αλλά και της σοβαρότητας του θέματος την παρέμβαση του εκπροσώπου του Κόμματος.

«Το Κόμμα μας επανειλημμένα είχε αναφερθεί στην ανάγκη Αναθεώρησης του ισχύοντος Συντάγματος, ενός Συντάγματος που, κατά την άποψή μας, χαρακτηριστικά του είναι:

- Ο αυταρχισμός, για παράδειγμα, ο θεσμός της εκτόπισης, η απαγόρευση υπαίθριων συναθροίσεων, οι περιορισμοί στο δικαίωμα «συνεταιρίζεσθαι» των δημοσίων υπαλλήλων, υπαλλήλων ΟΤΑ, η απαγόρευση της απεργίας του Δικαστικού Σώματος και των Σωμάτων Ασφαλείας, περιορισμοί στην απεργία δημοσίων υπαλλήλων, απαγόρευση οποιασδήποτε εκδήλωσης υπέρ πολιτικών κομμάτων στους δικαστικούς, στρατιωτικούς, Σώματα Ασφαλείας, δημόσιους υπαλλήλους κλπ.

- Η προσαρμογή στα δεσμά της υποτέλειας, όπως για παράδειγμα η αποδοχή ξένης στρατιωτικής δύναμης στη χώρα μας, η παραχώρηση σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιοτήτων που προβλέπονται στο Σύνταγμα, οι περιορισμοί στην άσκηση εθνικής κυριαρχίας και, τέλος, επίσης, η ασυδοσία στην κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου. Θυμίζουμε, εδώ, το άρθρο 107 του Συντάγματος, που δίνει αυξημένη προστασία στο ξένο και εφοπλιστικό κεφάλαιο.

- Ακόμα, η παντοκρατορία της κυβερνητικής πλειοψηφίας, που έχει προέλθει μάλιστα από καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα και στην κοινοβουλευτική διαδικασία».

«Για όλα τα παραπάνω, ήδη από τον Απρίλιο του 1995, όταν ουσιαστικά άνοιξε ο δρόμος για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, το ΚΚΕ είχε καταθέσει μια συγκεκριμένη πρόταση Αναθεώρησης, σε δημοκρατική προοδευτική κατεύθυνση, με αλλαγές που - κατά τη γνώμη μας - ήταν ώριμες στη συνείδηση του λαού και που κινούνται στους εξής άξονες:

Πρώτος άξονας: Στην ανεξαρτησία της πατρίδας. Να θυμίσω εδώ ορισμένες προτάσεις:

- Μη εκχώρηση αρμοδιοτήτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου και άλλων κρατικών οργάνων σε υπερεθνικά όργανα και αναφέρομαι κυρίως και πρωτίστως στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά όχι μόνο.

- Απαλλαγή της χώρας από τα ξένα κέντρα.

- Απαγόρευση στάθμευσης στη χώρα μας ξένων στρατιωτικών δυνάμεων, παραχώρησης βάσεων και άλλων διευκολύνσεων. Επισημαίνω τον δραματικό επίκαιρο χαρακτήρα, αυτής ειδικά της πρότασης, όταν σήμερα στη χώρα μας ξεκινάει η άσκηση «Νταϊνάμικ Μιξ» που πραγματικά, οργανώνουν οι ΝΑΤΟικοί, για ποιο άλλο σκοπό, για να συνεχίσουνε το μακέλεμα των λαών της Βαλκανικής. Να δοκιμάσουν δηλαδή τις δυνάμεις τους και τα σχέδιά τους, για να επιχειρήσουν ένα νέο μακέλεμα στην περιοχή.

- Κατάργηση των προνομίων του ξένου και εφοπλιστικού κεφαλαίου.

- Απαγόρευση παραγωγής, απόκτησης και παραμονής πυρηνικών και χημικών όπλων στη χώρα μας.

Δεύτερος άξονας:Στην κατοχύρωση και διεύρυνση της λαϊκής κυριαρχίας, τόσο σε επίπεδο αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, Βουλή και Τοπική Αυτοδιοίκηση, όσο και σε επίπεδο μορφών άμεσης δημοκρατίας. Να θυμίσω εδώ ορισμένες προτάσεις:

- Συνταγματική κατοχύρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος.

- Ενημέρωση της κυβέρνησης και εξασφάλιση σύμφωνης γνώμης από τα αρμόδια όργανα της Βουλής, για κάθε πρόταση ή απόφαση που προωθείται για συζήτηση και απόφαση στα κοινοτικά όργανα.

- Μη εφαρμογή κοινοτικών αποφάσεων, που δεν έχουν την έγκριση της Βουλής.

- Ενίσχυση νομοθετικής πρωτοβουλίας της αντιπολίτευσης. Εδώ θα μπορούσαμε να προτείνουμε τη συζήτηση προτάσεων νόμου δυο φορές το μήνα και σε περισσότερες οπωσδήποτε συνεδριάσεις.

- Περιορισμό της κυβερνητικής πλειοψηφίας, ουσιαστικά της κυβέρνησης, στον τρόπο και τις διαδικασίες συζήτησης των Νομοσχεδίων. Εχουμε ζήσει όλοι τα τελευταία χρόνια διαδικασίες, μόνιμα οργανωμένης συζήτησης, επείγουσας και κατεπείγουσας συζήτησης Νομοσχεδίων.

- Η σύσταση εξεταστικών επιτροπών πρέπει να πάψει να εξαρτάται ουσιαστικά από την κυβερνητική συγκατάθεση. Ιδιαίτερα στους στεγανοποιημένους τομείς, όπως η εξωτερική πολιτική, η εθνική άμυνα, οι υπηρεσίες εθνικής ασφάλειας, που δεν μπορούν να συσταθούν, χωρίς συγκατάθεση της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

- Διακομματικός και κοινωνικός έλεγχος όλων των ΜΜΕ, από όργανο που δε θα ελέγχεται από την κυβέρνηση.

- Συνταγματική κατοχύρωση δεύτερου και τρίτου βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης και εκλογή όλων των οργάνων των ΟΤΑ με άμεση μυστική και καθολική ψηφοφορία, με το σύστημα της απλής αναλογικής.

- Εξασφάλιση πλήρους διοικητικής αυτοτέλειας των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθιέρωση της αρχής της επικουρικότητας υπέρ των ΟΤΑ και σε βάρος του κράτους και των κεντρικών και των αποκεντρωμένων υπηρεσιών του.

Και όσον αφορά θέματα άμεσης δημοκρατίας, υποστηρίζουμε την καθιέρωση της νομοθετικής πρωτοβουλίας από το λαό, καθώς επίσης και την πρόκληση των λεγόμενων λαϊκών δημοψηφισμάτων, με δεσμευτικό χαρακτήρα του αποτελέσματος.

Τρίτος άξονας: Η κατοχύρωση και διεύρυνση των ατομικών, κοινωνικών, πολιτικών δικαιωμάτων. Θυμίζω προτάσεις όπως:

- Πλήρης εξασφάλιση του απόρρητου προσωπικής ζωής των πολιτών.

- Απαγόρευση συλλογής, παρακολούθησης και επεξεργασίας στοιχείων που αφορούν συνδικαλιστική και πολιτική δράση ιδίως.

- Διεύρυνση του δικαιώματος της απεργίας και αποτελεσματική προστασία του, με κατάργηση περιορισμών, απαγόρευση ανταπεργίας, πολιτικής επιστράτευσης, καθιέρωση απεργίας στα Σώματα Ασφαλείας και σε δικαστικούς, με όρους που θα εξασφαλίζουν στοιχειωδώς τη λειτουργία της δικαιοσύνης.

- Σταμάτημα με οποιονδήποτε τρόπο της παρεμπόδισης της συνδικαλιστικής δράσης των δημοσίων υπαλλήλων.

- Αποκατάσταση πλήρων πολιτικών δικαιωμάτων για τους δημόσιους υπάλληλους.

- Εξασφάλιση καθεστώτος πραγματικής ισονομίας και ισοτιμίας, όλων των διαμενόντων στην Ελλάδα, χωρίς διακρίσεις, πολιτικές, θρησκευτικές, εθνικές, φυλετικές, γλωσσικές, πολιτισμικές και κοινωνικές.

- Εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων συνδικαλιστικών, υπερεθνικών, πολιτιστικών και κοινωνικών στους ξένους εργάτες.

- Συνταγματική ρητή καθιέρωση της ατομικού δικαιώματος αιτήσεως πολιτικού ασύλου στη χώρα μας.

- Διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας και σαφής απαγόρευση λειτουργίας ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, επαγγελματική και ειδική εκπαίδευση και κατάρτιση.

- Ουσιαστική διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα και της ποιότητας της υγείας, της κοινωνικής ασφάλισης και της πρόνοιας.

- Κατοχύρωση του κοινωνικού κεκτημένου συνταγματικά, πρόβλεψη δηλαδή ότι η παρεχόμενη από την κοινή νομοθεσία προστασία δεν επιτρέπεται να μειωθεί.

Τέταρτος και τελευταίος άξονας: Η ουσιαστική θεσμοθέτηση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και της διοίκησης από την κυβέρνηση. Και ο χωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος.Θυμίζω ορισμένες προτάσεις.

- Σταμάτημα του διορισμού της ηγεσίας των δικαστηρίων από την εκάστοτε κυβέρνηση. Οι προτάσεις των δύο κομμάτων που είχαν την ευθύνη της αναθεώρησης (ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας), τελικά στην ουσία, καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα, από διαφορετικούς δρόμους, αλλά στο ίδιο αποτέλεσμα, ουσιαστικά διορισμός της ηγεσίας, πάλι από την κυβέρνηση.

- Αξιοκρατικό σύστημα πρόσληψης και κάθε υπηρεσιακής μεταβολής των δημοσίων υπαλλήλων, με κριτήρια αντικειμενικά, μετρήσιμα και κοινωνικά.

- Σύνδεση των Υπηρεσιακών Συμβουλίων, με ίσο αριθμό αιρετών εκπροσώπων, από τους εργαζόμενους και εκπροσώπων της κυβέρνησης με την παρουσία και δικαστικού».

«Δυστυχώς, οι παραπάνω προτάσεις του ΚΚΕ δεν έγιναν δεκτές, ούτε από το ΠΑΣΟΚ, ούτε από τη Νέα Δημοκρατία και δε συζητήθηκαν καν, γιατί και με βάση το Σύνταγμα, δικαίωμα πρότασης για Αναθεώρηση, για να μπορούσε να συζητηθεί, θα μπορούσαν να καταθέσουν πενήντα βουλευτές, που εμείς δε διαθέταμε.

Αντίθετα, η εκτίμησή μας είναι ότι οι προτάσεις αυτών των δύο κομμάτων κινούνται ουσιαστικά παράλληλα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ψηφοφορίες που έγιναν, για το ποια θα αναθεωρηθούν, ελάχιστες ήταν οι διαφοροποιήσεις των δύο κομμάτων και κατά τη γνώμη μας σε περισσότερο δευτερεύοντα ζητήματα, πλην του θέματος των εξουσιών του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπου εκεί υπήρξε μια ουσιαστική διαφοροποίηση, ανάμεσα στα δύο κόμματα.

Η σύμπτωση αυτή των δύο κομμάτων, στα άρθρα τα οποία πρέπει να αναθεωρηθούν, εξηγείται. Τα δύο αυτά κόμματα υποστηρίζουν την πλήρη υποταγή της χώρας μας και πρωταγωνιστούν σ' αυτό, στους γνωστούς μονόδρομους της ΟΝΕ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και του ΝΑΤΟ και όλων των ιμπεριαλιστικών οργανώσεων στις οποίες συμμετέχουμε.

Επομένως οι στόχοι της προτεινόμενης Αναθεώρησης κινούνται μέσα σ' αυτά τα συγκεκριμένα πλαίσια, που, είναι κατά τη γνώμη μας, η εξυπηρέτηση της ανάγκης για οριστική πρόσδεση και υποταγή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Παράδειγμα η προτεινόμενη Αναθεώρηση του άρθρου 28, όπου εκεί προτείνεται να μπει ρητά η συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και έτσι να δεσμεύσουν ακόμα και τη θέληση του ελληνικού λαού, η οποία σε κάποια πορεία μπορεί να μεταβληθεί.

Οπως επίσης και η κατοχύρωση μέσα από την Αναθεώρηση του άρθρου 28, αυτό που και ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ υποστήριξε, αυτό που ευρέως είναι διαδεδομένο και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και από την ομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της ουσιαστικής υπεροχής του Κοινοτικού Δικαίου, ακόμα και απ' αυτό το Ελληνικό Σύνταγμα.

Αυτό το δρόμο προσπαθούν να τον διευκολύνουν και με τροποποιήσεις που αφορούν ακόμα και τον τρόπο λειτουργίας της Βουλής. Θυμίζω ορισμένες προτάσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας που μιλούν για άσκηση νομοθετικού έργου όχι μόνο από την Ολομέλεια, αλλά και από τις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές, σώμα δηλαδή μικρότερο και καλύτερα ελέγξιμο.

Θυμίζω ότι πολλές φορές σε Νομοσχέδια, όπου υπήρχαν βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που είχαν κάποιες διαφοροποιήσεις, άλλαξε ο βουλευτής που συμμετείχε στη συγκεκριμένη επιτροπή, άλλαξε δηλαδή η σύνθεση της Επιτροπής.

Και επίσης την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για Αναθεώρηση του Αρθρου 36 παρ. 2, που ορίζει ρητά ότι οι διεθνείς συνθήκες ή άλλες συμφωνίες που παραχωρούν αρμοδιότητες, πρέπει να γίνουν με τυπικό νόμο που το ΠΑΣΟΚ ζητά να αναθεωρηθεί η συγκεκριμένη διάταξη.

Είναι κατανοητό νομίζω σε ποια κατεύθυνση κινείται αυτή η πρόταση. Αλλωστε έχουμε και ένα συγκεκριμένο παράδειγμα: το κείμενο της Ουάσιγκτον για το νέο δόγμα, τη νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ, εμφανίστηκε ως κείμενο απλά θέσεων, ως μη νομικό κείμενο, ενώ αντιθέτως είναι και δημιουργεί και νομικές και πολιτικές υποχρεώσεις στη χώρα μας και ουδέποτε πέρασε από τη Βουλή.

Επίσης θυμίζω την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για το άρθρο 80 του Συντάγματος, όπου εκεί γίνεται μια προσπάθεια να εξαλειφθεί κάθε εμπόδιο προς τη Νομισματική Ενωση».

«Επιδιώκεται επίσης σαν δεύτερος στόχος της Αναθεώρησης να εμφανιστούν πρωτοβουλίες εκσυγχρονιστικές και δημοκρατικές, που δήθεν θα δώσουν κάποια διέξοδο, στα πολιτικά, κοινωνικά και άλλα αδιέξοδα που προκάλεσε η πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων.

Πρόκειται για προτάσεις, όπως η κατάργηση της θανατικής ποινής, ο σεβασμός του πολίτη από τις δημόσιες υπηρεσίες, δικαίωμα απάντησης και υποχρέωσης επανόρθωσης για όλα τα ΜΜΕ, κατοχύρωσης της ΟΚΕ, αυτού του οργάνου που κατά την άποψή μας είναι το όργανο της ταξικής συνεργασίας, τα αρνητικά αποτελέσματα του οποίου τα ζήσαμε στο Νομοσχέδιο για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και πολύ φοβούμαστε ότι θα το δούμε μπροστά μας και στην τελική διαμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος.

Η κατοχύρωση ανεξάρτητων διοικητικών αρχών, πόσο ανεξάρτητων αλήθεια, όταν στην ουσία τους διορίζονται από σχηματισμούς που ελέγχει η εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά και που είναι υποχρεωμένες να εφαρμόσουν ένα συγκεκριμένο νομικό και πολιτικό πλαίσιο.

Υπάρχουν ακόμα και προτάσεις με οριακά θετικό χαρακτήρα, με την έννοια ότι ήδη πρόκειται για περιορισμένες δημοκρατικές κατακτήσεις που έχουν ήδη κατοχυρωθεί, είτε με νόμο, είτε στην πράξη, π.χ. γίνεται λόγος για μείωση των περιορισμών στις πολιτικές ελευθερίες και στη συλλογική αυτονομία των δημοσίων υπαλλήλων, που όμως οι προτάσεις αυτές έρχονται και πολύ πιο πίσω από τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ του 1975, αφού ακόμα κάποιοι πολιτικοί περιορισμοί θα διατηρηθούν.

Υπάρχουν και προτάσεις για την Αναθεώρηση συγκεκριμένων άρθρων του Συντάγματος, που ενώ φαίνεται ότι έχουν εκσυγχρονιστικό χαρακτήρα και δήθεν πάνε να προστατεύσουν περισσότερο τα δικαιώματα του πολίτη, στην ουσία φοβόμαστε ότι εάν ανοίξει ο δρόμος για αναθεώρησή τους, μπορούν να οδηγηθούν σε πιο αρνητική εξέλιξη, εκτιμώντας τόσο την πρακτική των κυβερνήσεων, όσο και τα νομοθετικά μέτρα τα οποία έχουν ήδη στηρίξει.

Για παράδειγμα να θυμίσω την κύρωση από τη Βουλή της Συνθήκης του Σένγκεν, της Συνθήκης για την Europol, της Σύμβασης της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την Εκδοση που ανατρέπουν βασικές αρχές του δικαίου της Εκδοσης.

Για παράδειγμα η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για το Αρθρο 9Α για «Προστασία από αποθήκευση και ηλεκτρονική επεξεργασία προσωπικών δεδομένων» ή το Αρθρο 19 για «Απαγόρευση χρήσης παράνομων αποδεικτικών μέσων». Μιλάμε για προστασία του πολίτη, όταν γι' αυτή την ίδια αρχή την οποία ίδρυσαν με το Νόμο 2452 και στην οποία υποτίθεται ότι όλες οι αρχές, οι δημόσιες αρχές, οι κρατικές αρχές, που διατηρούν αρχεία ευαίσθητων δεδομένων, θα έπρεπε να έχουν καταθέσει αίτηση για να λειτουργούν, καμία ουσιαστικά απ' αυτές, πλην ίσως του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, όσον αφορά το Σύστημα Σένγκεν, δεν έχει καταθέσει αίτηση για άδεια για να χειρίζεται τέτοια δεδομένα.

Που σημαίνει ότι αυτές όλες οι αρχές, αλλά και οι ιδιωτικοί φορείς συνεχίζουν απρόσκοπτα να διαχειρίζονται τέτοια ευαίσθητα δεδομένα των πολιτών.

Επίσης, για το Αρθρο 24 παρ. 1, που μιλάει για τον «Καθορισμό χρήσεων γης», που πολύ φοβόμαστε από τη μέχρι σήμερα πρακτική, αλλά και την προσπάθεια να απενεργοποιηθεί ουσιαστικά το 5ο Τμήμα του Συμβουλίου Επικρατείας, που πολλά εμπόδια έφερε στην πολιτική της κυβέρνησης στον τομέα αυτό, εάν επιχειρηθεί αλλαγή του Αρθρου 24 θα οδηγηθούμε σε χειροτέρευση της κατάστασης για το περιβάλλον και για την ποιότητα ζωής.

Επίσης φοβόμαστε πολύ ότι οι προτάσεις κυρίως του ΠΑΣΟΚ, που αφορούν το Αρθρο 25 και συγκεκριμένα την αναφορά στην αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου και στην αρχή αναλογικότητας στους περιορισμούς των ατομικών δικαιωμάτων και την αναφορά στον πυρήνα της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων, τελικά, θα μας οδηγήσουν στη συρρίκνωση των ατομικών δικαιωμάτων.

Είναι χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, ότι όταν συζητούσαμε ένα νόμο για την παιδεία, για τα περίφημα ΠΣΕ (Προγράμματα Σπουδών Επιλογής) και προτείναμε ένσταση Αντισυνταγματικότητας για την καθιέρωση διδάκτρων, από τον κ. Βενιζέλο ειπώθηκε, μα εδώ δεν είναι προστασία του πυρήνα, προστασία του πυρήνα είναι η δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι μια ειδική διαδικασία!

Επίσης είμαστε ιδιαίτερα αρνητικοί στην πρόταση για Αναθεώρηση του Αρθρου 29, που αφορά τη λειτουργία των κομμάτων, γιατί φοβόμαστε και το βλέπουμε, όχι στατικά, αλλά δυναμικά, ότι εδώ πέρα δε γίνεται μια απλή προσπάθεια να ελεγχθούν τα οικονομικά των κομμάτων, αλλά να γίνει έλεγχος και της λειτουργίας και της δράσης τους.

Μια αυταρχική εξουσία, αύριο μπορεί να αξιοποιήσει αυτές τις διατάξεις ακόμα και για απαγόρευση της λειτουργίας των κομμάτων. Αλλωστε, η διαπλοκή δεν περνάει μέσα από τη χρηματοδότηση των κομμάτων, από τις πηγές χρηματοδότησης των κομμάτων, τη διαπλοκή θα τη δει κανένας στις προμήθειες του δημοσίου, αλλά και της παραχώρησης ολόκληρων τομέων σημαντικών, όπως είναι η παιδεία σήμερα, ή και άλλοι, σε συγκεκριμένα συγκροτήματα».

«Για όλους τους παραπάνω λόγους, το ΚΚΕ είπε ΟΧΙ στη συγκεκριμένη προωθούμενη Αναθεώρηση. Θεωρούμε ότι θα πάει τη χώρα μας και το λαό μας όχι προς τα εμπρός, αλλά προς τα πίσω.

Αντίθετα, οι προτάσεις του ΚΚΕ αφορούν θέματα που αποτέλεσαν στόχους πάλης του λαϊκού κινήματος, για αρκετές δεκαετίες. Πολλές απ' αυτές έχουν πλήρως ωριμάσει στη συνείδηση του λαού. Η προώθησή τους θα αποτελέσει μια συμβολή στον εκδημοκρατισμό της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου μας.

Ομως δεν τρέφουμε αυταπάτες. Πιστεύουμε ότι βασική προϋπόθεση για να προωθηθούν αυτές οι προτάσεις και πολύ περισσότερο για να γίνουν πράξη, είναι να αλλάξει ριζικά το πολιτικό σκηνικό και οι πολιτικοί συσχετισμοί.

Ο λαός με τους κοινωνικούς αγώνες του, παίρνει την ευθύνη για την προώθησή τους, ώστε να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων και πραγματικός αφέντης στον τόπο του. Το ΚΚΕ θα κάνει ό,τι μπορεί προς αυτή την κατεύθυνση».