Τα σενάρια του ανασχηματισμού πυροδότησε ο ίδιος Κ. Καραμανλής με τη σκόπιμα ασαφή και γριφώδη δήλωση που έκανε για το θέμα, αφήνοντας έμμεσα πλην σαφώς να εννοηθεί ότι είναι θέμα χρόνου η εξαγγελία του.

Μετά τη δήλωση του πρωθυπουργού θεωρείται ότι «ο χρόνος τρέχει αντίστροφα» για τον ανασχηματισμό, που τοποθετείται χρονικά από τις αρχές Φλεβάρη μέχρι τις αρχές Μάρτη. Παρά τη δηλωμένη «απέχθειά» του στις συχνές αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, ο Κ. Καραμανλής υποχρεώνεται σε «λίφτιγκ» της κυβέρνησής του καθώς εμφανίζει έκδηλα σημάδια «γήρανσης», κάτω από το βάρος της δυσαρέσκειας της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει.

Μιλώντας με δημοσιογράφους στη Σανγκάη, όπου ολοκλήρωσε την τριήμερη επίσκεψή του στην Κίνα, ο Κ. Καραμανλής ρωτήθηκε εάν ο ανασχηματισμός θα γίνει ως στις 14 Φλεβάρη. «Δε δίνω ημερομηνίες» απάντησε, ενώ όταν οι δημοσιογράφοι επανήλθαν, επιχείρησε να δώσει τέλος στη συζήτηση λέγοντας «μην ξύνεστε στην γκλίτσα του τσοπάνη».

Κυβερνητικά στελέχη εκτιμούν ότι η αντίστροφη μέτρηση θα αρχίσει μετά τη συνεδρίαση της ΚΕ της ΝΔ την ερχόμενη Κυριακή και πριν τα επόμενα ταξίδια του Κ. Καραμανλή στο εξωτερικό, στα μέσα του επόμενου μήνα.

Αν και θα επιχειρηθεί, όπως συνήθως, ο ανασχηματισμός να εμφανιστεί ως «νέο ξεκίνημα», αυτό που στην πραγματικότητα «παίζεται» είναι η είσοδος της Ντ. Μπακογιάννη στην κυβέρνηση και σε ποιο υπουργείο και άρα ποια «καραμπόλα» θα προκύψει. Αν και θεωρείται ως πιθανότερο να αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών, ωστόσο φαίνεται να υπάρχουν αντιδράσεις και από τον ίδιο τον Π. Μολυβιάτη.

Την ίδια στιγμή πολλοί υπουργοί, μεταξύ των οποίων οι Γ. Σουφλιάς, Μιχ. Λιάπης, Δ. Σιούφας, Γ. Βουλγαράκης, Δ. Αβραμόπουλος, Μ. Κεφαλογιάννης κ.ά. έχουν διαμηνύσει με διάφορους τρόπους προς το Μέγαρο Μαξίμου ότι δεν επιθυμούν να «μετακινηθούν».

Βέβαιο μάλλον θεωρείται ότι δε θα γίνουν αλλαγές στο οικονομικό επιτελείο, καθώς ο Κ. Καραμανλής επιθυμεί επιτάχυνση των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων» με αιχμή το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων έργων (ΣΔΙΤ), την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στις πρώην ΔΕΚΟ, τη διεύρυνση του ωραρίου των τραπεζών και των εμπορικών καταστημάτων κοκ.