Στο σκαμνί του δικαστηρίου σέρνεται για μια ακόμη φορά η πρωτοπόρα συνδικαλιστική δράση του ΠΑΜΕ, καθώς στις 2 Νοέμβρη ο Δημήτρης Αγκαβανάκης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και υποψήφιος δήμαρχος Καισαριανής έχει κληθεί από τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών να εμφανιστεί στο Γ' Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών με την κατηγορία ότι συμμετείχε στις 15 Φλεβάρη 2003 - μέρα αντιιμπεριαλιστικών συλλαλητηρίων σε όλη τη χώρα ενάντια στη δολοφονική επέμβαση κατά του Ιράκ - στο κρέμασμα αντιπολεμικών πανό στην Ακρόπολη από το ΠΑΜΕ.

Το πρόσχημα της δίωξης είναι η καταστροφή δύο λουκέτων και η «παράνομη» είσοδος στο χώρο της Ακρόπολης. Ομως ο πραγματικός λόγος είναι ότι οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, με συνέπεια και συνέχεια προπαγάνδισαν την αντίθεσή τους στην ιμπεριαλιστική επίθεση κατά του λαού του Ιράκ, που βρισκόταν τότε σε εξέλιξη. Το κρέμασμα των πανό συντέλεσε στην αγωνιστική αφύπνιση των εργαζομένων και του λαού. Η δίωξη έχει στο στόχαστρο όχι μόνο τη συγκεκριμένη αγωνιστική ταξική ενέργεια των στελεχών του ΠΑΜΕ, αλλά και την καλλιέργεια κλίματος αυταρχισμού και τρομοκρατίας και εντάσσεται στα πλαίσια ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης.

Η κλήση του Δ. Αγκαβανάκη, προήλθε από την κατάθεση μάρτυρα ότι συμμετείχε στη συγκεκριμένη δράση του ΠΑΜΕ. Αυτός που κατέδωσε τον Δ. Αγκαβανάκη είναι ο αρχιφύλακας του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης και συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ Ι. Δημακάκος, ο οποίος σε ερώτηση του αστυνομικού «αν αναγνώρισε μεταξύ της ομάδας των συνδικαλιστών κάποιο άτομο;», απάντησε χωρίς καμιά αναστολή: «Αναγνώρισα τον συνδικαλιστή της ΑΔΕΔΥ, ο οποίος ονομάζεται Αγκαβανάκης Δημήτριος».

Ο ίδιος συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ συμμετείχε μαζί με ομάδα των εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστών στην επιχείρηση φίμωσης του Δ. Αγκαβανάκη, όταν παρέστη ως εκπρόσωπος του ΚΚΕ στην έναρξη του Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπουργείου Πολιτισμού, το Δεκέμβρη του 2004. Ακόμα χειρότερα, ο Ι. Δημακάκος και μερικοί άλλοι επιχείρησαν στη συνέχεια να χειροδικήσουν κατά του Δ. Αγκαβανάκη στήνοντάς του καρτέρι (!) την ώρα που έφευγε από το χώρο του συνεδρίου.