- Η απελευθέρωση της γυναίκας και η εργασία της έξω από το σπίτι είναι υπεύθυνη για την υπογεννητικότητα, αλλά και για την αύξηση του αριθμού των διαζυγίων, ακόμα και γι' αυτό που ονομάζουν "νεανική βία και διαφθορά" και για τη στροφή πολλών νέων στα ναρκωτικά!

- Η χώρα (το έθνος, προτιμούν να λένε) γερνά: Εχουμε μεγάλο αριθμό υπερηλίκων (σε αυτό συντελεί και η αύξηση του μέσου όρου ζωής) και μικρό αριθμό γεννήσεων, ενώ "ο προαιώνιος εχθρός μας" αυξάνεται και πληθύνεται. Τι θα γίνει σε ένα μελλοντικό πόλεμο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία;- Ο αριθμός των αμβλώσεων κάθε χρόνο είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αριθμό των γεννήσεων. Μήπως - λένε οι θιασώτες αυτής της λογικής - θα έπρεπε να περάσουμε πάλι σε μια πολιτική απαγόρευσης; Εδώ, βέβαια, συναινεί ολόψυχα και η Εκκλησία, που, ούτως ή άλλως, θεωρεί την άμβλωση φόνο.

- Τώρα τελευταία, μας προέκυψε και άλλη ηθικοπλαστική ανάλυση, από πλευράς πολυτέκνων αυτή τη φορά: Σύμφωνα με αυτήν, οι ανύπαντρες μητέρες δεν μπορούν να διεκδικούν τα ίδια δικαιώματα για τα παιδιά τους, που "είναι καρποί της ευκαιριακής σχέσης μιας νύχτας" (η διατύπωση, βέβαια, δική τους) με τα "νόμιμα" παιδιά των πολυτέκνων, "νομίμων" οικογενειών, που έχουν την ευλογία της Εκκλησίας και έχουν δώσει τόσους φαντάρους στο έθνος!

****

- Οταν οι άνθρωποι αυτοί αναφέρονται στη γυναικεία εργασία, "λησμονούν" ότι το βασικό καθήκον, αλλά και το βασικό δικαίωμα του ανθρώπου και των δύο φύλων, είναι η εργασία, η συμμετοχή του στην παραγωγή. Προβάλλοντας την άποψη ότι η γυναίκα πρέπει να μένει στο σπίτι, διευκολύνουν το πέρασμα αντιλήψεων περί "μερικής απασχόλησης" και "γυναικείων μορφών εργασίας", που τόσο πολύ προβάλλονται ως λύση στο πρόβλημα της ανεργίας από τις κατευθύνσεις της ΕΕ - από το σύγχρονο καπιταλισμό, γενικότερα. Πέραν τούτου, με τον τρόπο αυτό, ακυρώνεται και ο ρόλος του πατέρα και του διαπαιδαγωγητικού χαρακτήρα της παρουσίας του, μέσα στην οικογένεια. Οσον αφορά το πρόβλημα των ναρκωτικών, παραγνωρίζονται όλες εκείνες οι κοινωνικές αιτίες που το γεννούν και το αναπαράγουν. Η αντίληψη αυτή ακυρώνει, τέλος, το δικαίωμα του ανθρώπου να καταλύει με αξιοπρέπεια μια αποτυχημένη προσωπική σχέση - ή, πολύ απλά, να μεταβάλλεται σαν προσωπικότητα, μεταβάλλοντας και τα αισθήματά του απέναντι στον σύντροφό του.

*****

Από την άλλη, φαίνεται ότι, για τη δική τους λογική, δικαίωμα στην ύπαρξη έχουν μόνο τα βρέφη ...ακραιφνώς ελληνικής προέλευσης (οι ίδιοι κύκλοι παρουσιάζονται ανησυχούντες για την αύξηση των γεννήσεων στους μουσουλμάνους πολίτες της Θράκης). Και ακόμα, προτείνουν στις μητέρες - και εδώ ξεχνούν και το μητρικό φίλτρο και τα "φιλάνθρωπα" αισθήματά τους, να γεννήσουν παιδιά, ώστε στα 20 χρόνια τους να γίνουν "κρέας για τα κανόνια"! - Να ξεκαθαρίσουμε ένα ζήτημα: Η μητρότητα, η γονική ιδιότητα γενικά, είναι δυνατότητα που παρέχει η φύση. Επειδή όμως μιλάμε για ανθρώπους, κοινωνικά όντα, και όχι για ζώα που οι συμπεριφορές τους καθορίζονται μόνο από το ένστικτό τους, πάνω από όλα, η ιδιότητα του γονιού είναι επιλογή. Ιδιαίτερα, η γυναίκα, που υφίσταται και το βιολογικό βάρος της κύησης, πρέπει να έχει τη δυνατότητα να επιλέξει πότε και αν θα γίνει μητέρα. Με το δικαίωμα σε αυτήν την επιλογή, συναρτώνται και τα παρακάτω: Το δικαίωμά της στην άμβλωση. Το δικαίωμά της στην επιλογή του ερωτικού συντρόφου. Το δικαίωμά της να επιλέξει το αν αυτό το παιδί θα προκύψει από μια σχέση εκφρασμένη και με τη νομική της μορφή, δηλαδή το γάμο, ή από μια σχέση χωρίς αυτή τη νομική έκφραση, χωρίς το γάμο, αλλά πάντως από μια σχέση ελεύθερα επιλεγμένη από την ίδια. Το δικαίωμα, τέλος, στην επιλογή του νομικού καθεστώτος, κάτω από το οποίο θα γεννήσει το παιδί της. Αυτό είναι ένα ζήτημα. Η υποχρέωση, όμως, της πολιτείας να παρέχει απόλυτη εξασφάλιση σε οποιοδήποτε μέλος της, καθεστώς ισονομίας σε οποιοδήποτε παιδί, αλλά και παιδικούς σταθμούς, οικονομική κάλυψη, σωστή παιδεία, υγειονομική περίθαλψη, είναι ένα άλλο και είναι αδιαπραγμάτευτο. Κατά τη γνώμη μας δε, η ηθελημένη άρνηση του καπιταλιστικού κράτους να ανταποκριθεί σε αυτού του τύπου τις υποχρεώσεις, είναι η ουσιαστική αιτία που ωθεί τα νέα ζευγάρια στο να μη θέλουν να αποκτήσουν πολλά παιδιά και όχι τα ηθικοπλαστικά φληναφήματα των προαναφερθέντων κύκλων.

*****

Δώρα ΜΟΣΧΟΥ

Ιστορικός

Προβάλλοντας την άποψη ότι η γυναίκα πρέπει να μένει στο σπίτι, διευκολύνουν το πέρασμα αντιλήψεων περί "μερικής απασχόλησης" και "γυναικείων μορφών εργασίας", που τόσο πολύ προβάλλονται ως λύση στο πρόβλημα της ανεργίας από τις κατευθύνσεις της ΕΕ - από το σύγχρονο καπιταλισμό, γενικότερα