Σάββατο 14 Ιούνη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΟΙ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Η μεγάλη απεργία των ταχυδρόμων της Αθήνας έφερε στην επιφάνεια τα σοβαρά προβλήματα των ΕΛΤΑ και τη διαλυτική πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Η συσσώρευση αυτών των προβλημάτων, στη λειτουργία - διακίνηση - επίδοση, συκοφαντεί το δημόσιο ταχυδρομείο στα μάτια του κοινωνικού συνόλου, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την αποδοχή - ως αναγκαίο κακό - της άλλης δήθεν λύσης, δηλαδή του ιδιώτη.

Αυτή η πολιτική του δικομματισμού και των παρατρεχάμενών του, στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των Βρυξελλών για πλήρη απελευθέρωση των ταχυδρομικών υπηρεσιών, και της ιδιωτικοποίησης του δημόσιου τομέα, ήταν ο βατήρας για να πατήσει και να αρχίσει η ξέφρενη κούρσα ξηλώματος και του δημόσιου ταχυδρομείου.

****

Στη δεκαετία του '80 και παρά την προσπάθεια υπονόμευσης του δημόσιου τομέα, με τις αναφορές σε "ρετιρέ" και "προνομιούχους", το Ταχυδρομείο, με λιγοστά τεχνικά μέσα και κυρίως με την προσπάθεια και οργάνωση του ανθρώπινου δυναμικού, ανταποκρινόταν ικανοποιητικά στις στοιχειώδες ανάγκες, αλλά και το δικαίωμα του κοινωνικού συνόλου για επικοινωνία. Οι προσφερόμενες υπηρεσίες είχαν ταχύτητα και ποιότητα, παρά τις γεωγραφικές ιδιομορφίες της χώρας μας.

Οι ιδιωτικές εταιρίες που και τότε υπήρχαν, δύσκολα αναπτύσσονταν στον τομέα των ταχυδρομικών υπηρεσιών και δε ρίσκαραν εύκολα κεφάλαια αμφίβολης απόδοσης. Γιατί η λειτουργία των ΕΛΤΑ, και η προσφορά αξιόπιστου και επαρκούς ταχυδρομικού έργου, κέρδιζε την αποδοχή και την προτίμηση του λαού.

Οι αυξανόμενες σύγχρονες ανάγκες επικοινωνίας, προβολής, μετακίνησης και πληροφόρησης ήταν και είναι μέσα στις δυνατότητες του ταχυδρομείου. Είναι αγαθά που τα ΕΛΤΑ, μπορούν να προσφέρουν στους καταναλωτές - μικρούς και μεγάλους - με την επένδυση και σωστή αξιοποίηση σχετικά μικρών κεφαλαίων. Η ανασυγκρότηση και η παραπέρα ανάπτυξη του δικτύου, η ενίσχυση του τομέα διανομής και των ταχυμεταφορών, η αξιοποίηση των δυνατοτήτων του πληροφορικού συστήματος των ΕΛΤΑ, η βελτίωση του μεταφορικού στόλου, δε χρειάζονται μεγάλες επενδύσεις. Με μερικά δισεκατομμύρια, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, το Ταχυδρομείο θα κυριαρχούσε κατά κράτος στην ταχυδρομική αγορά.

*****

Ηταν και είναι ζήτημα πολιτικού προσανατολισμού ανάπτυξης του δημόσιου τομέα, του δημόσιου Ταχυδρομείου. Τέτοια πολιτική ανάπτυξης την τελευταία δεκαετία δεν υπήρξε. Αντίθετα, όλες οι κυβερνήσεις, και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έκαναν ό,τι μπορούσαν ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση.

Πολιτική ρεμούλας, κακοδιαχείρισης, διάλυσης. Ενας οργανισμός με υπεράριθμο προσωπικό στη δύναμή του (12.000 προσωπικό για 11.425 οργανικές θέσεις) έχει έλλειψη προσωπικού στην Αθήνα. Ελλειψη στη διανομή, στα κέντρα διανομής, στους οδηγούς, στα δέματα, στα εξπρές κλπ.

Πολιτική που αξιοποιούν με τον καλύτερο τρόπο οι διάφοροι αετονύχηδες ιδιώτες, που αλωνίζουν ασύδοτα με δεκάδες ιδιωτικές ταχυδρομικές υπηρεσίες. Τα προβλήματα έτσι δεν είναι μόνο προβλήματα των ταχυδρόμων. Είναι προβλήματα ολόκληρου του Ταχυδρομείου.

****

Ηταν επόμενο λοιπόν πρώτος ο ταχυδρόμος να πει "δεν πάει άλλο". Γιατί πρώτα και κύρια στις δικές του πλάτες πέφτει το ασήκωτο βάρος αυτής της διαλυτικής πολιτικής. Αυτός δουλεύει 12 και 14 ώρες τη μέρα. Αυτός δεν παίρνει άδεια το καλοκαίρι, 7 χρόνια τώρα.

Η μαζικότητα στη συμμετοχή της απεργίας, η αντοχή στη διάρκεια, η δυναμική παρουσία στις συγκεντρώσεις και πορείες πολλούς εξέπληξαν και κυρίως εκείνους που με κάθε τρόπο θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι μόνο ένας δρόμος υπάρχει. Ο δρόμος της υποταγής και του συμβιβασμού με μια πραγματικότητα που οι ίδιοι διαμόρφωσαν. Γι' αυτό ο αγώνας των ταχυδρόμων με τα παραπάνω χαρακτηριστικά ξεφεύγει από τα πρότυπα του "αγώνα του κοινωνικού... εταιρισμού". Δημιουργεί άλλες προοπτικές.

Ο αγώνας των ταχυδρόμων συνεχίζεται, γιατί έχουμε κατανοήσει ότι πρόθεση και κυρίως πράξη της κυβέρνησης είναι η παραπέρα συρρίκνωση των ΕΛΤΑ. Οι ταχυδρόμοι της Αθήνας δεν είπαν ακόμα την τελευταία λέξη. Θα υπερασπιστούν με αξιοπρέπεια την "τσάντα" τους, τη δουλιά τους, την ανάπτυξη των ΕΛΤΑ.

Βασίλης ΒΗΤΤΟΣ

Μέλος ΔΣ Σωματείου Ταχυδρόμων Αθήνας

Ηταν επόμενο πρώτος ο ταχυδρόμος να πει "δεν πάει άλλο". Γιατί, πρώτα και κύρια, στις δικές του πλάτες πέφτει το ασήκωτο βάρος αυτής της διαλυτικής πολιτικής. Αυτός δουλεύει 12 και 14 ώρες τη μέρα. Αυτός δεν παίρνει άδεια το καλοκαίρι, 7 χρόνια τώρα. Η μαζικότητα στην απεργία, η αντοχή στη διάρκεια, η δυναμική παρουσία στις συγκεντρώσεις και πορείες πολλούς εξέπληξαν και κυρίως εκείνους που με κάθε τρόπο θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι μόνο ένας δρόμος υπάρχει. Ο δρόμος της υποταγής και του συμβιβασμού με μια πραγματικότητα που οι ίδιοι διαμόρφωσαν. Γι' αυτό ο αγώνας των ταχυδρόμων δημιουργεί άλλες προοπτικές


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ