Εκκληση να μη γίνουν τα έργα στο Πάρκο Ελευθερίας απευθύνει, με ανακοίνωσή του, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανώτατων Σχολών - Πανελλήνια Ενωση Αρχιτεκτόνων. Η αντιπροσωπεία του ΣΑΔΑΣ είναι αντίθετη με την "κάλυψη των όποιων λειτουργικών αναγκών της Αθήνας με τη μέθοδο της κατάληψης και της κατάργησης των ελάχιστων ελεύθερων χώρων" και τονίζει ότι τα έργα αυτά δυσφημούν την Ελλάδα διεθνώς, δε σέβονται το περιβάλλον και δεν αναβαθμίζουν τη συγκεκριμένη περιοχή, ενώ δε συμβάλλουν στην ανάδειξη της πολιτιστικής φυσιογνωμίας της πόλης και στα πολιτιστικά στοιχεία της ιστορίας της.

Τα έργα αυτά παρουσιάστηκαν αρχικά σαν υπόγειοι χώροι στάθμευσης για τις ανάγκες του Μεγάρου Μουσικής (αρχικό Διάταγμα Κατσιγιάννη), στη συνέχεια, με το δεύτερο Διάταγμα του ίδιου, που απορρίφτηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά και το Διάταγμα Λαλιώτη, για το οποίο εκκρεμεί προσφυγή του ΣΑΔΑΣ στο ΣτΕ, ο ΟΜΜΑ απέκτησε το δικαίωμα ενός υπόγειου ορόφου και ενός τριώροφου κτιρίου πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Ο ΣΑΔΑΣ θεωρεί απαράδεκτη τη μεθόδευση με την οποία επιχειρείται η με δημόσιο αποκλειστικά χρήμα ιδιωτικοποίηση του Πάρκου Ελευθερίας και "η απόσπαση έξι δισ. από το πακέτο Ντελόρ με αιτιολόγηση "συνεδριακό και πολιτιστικό κέντρο Αθηνών" (από το πρόγραμμα τουρισμός - πολιτισμός) ως καθαρά κερδοσκοπική επιχείρηση, πράγμα που αντίκειται ακόμα και στο μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα του ΟΜΜΑ".

Παράλληλα, ο ΣΑΔΑΣ καταγγέλλει ότι με τη μέθοδο των διαδοχικών εξαπατήσεων της κοινής γνώμης, ικανοποιείται η αυξανόμενη βουλιμία του ΟΜΜΑ (δηλαδή του Χρ. Λαμπράκη). Στην αρχή έγινε λόγος για γκαράζ, μετά για γκαράζ και "ολίγον από πολιτιστικά", γκαράζ και συνεδριακά, συνεδριακό κέντρο κ.ο.κ., που τελικό στόχο έχουν να καταστήσουν ολόκληρο το Πάρκο Ελευθερίας "πίσω αυλή" του Μεγάρου Μουσικής και την εγκατάσταση όπερας. Η εγκατάσταση, στο σημείο αυτό, εξαιρετικά εντατικών χρήσεων, όπως οι παραπάνω, γίνεται χωρίς άδεια χωροθέτησης.

Σύμφωνα με την οικοδομική άδεια 702/96, πρόκειται να κατασκευαστούν περισσότερα από ένα υπό τη γη επίπεδα "πολιτιστικών εκδηλώσεων", δηλαδή μια αίθουσα 400 θέσεων, μια άλλη 1.200 με τίτλο συνεδριακό και με προδιαγραφές όπερας, μουσική βιβλιοθήκη και πλήθος χώρων και επιπέδων εξυπηρέτησης των παραπάνω, και όχι του ήδη υπάρχοντος αυτοτελώς λειτουργούντος Μεγάρου.

Επίσης, ο ΣΑΔΑΣ αντιτίθεται στην επιλογή ενταφιασμού ενός "μοναδικής σπουδαιότητας και όγκου κτιριακού συγκροτήματος, το οποίο έπρεπε να έχει χωροθετηθεί έξω από το κέντρο της πόλης και ν' αποτελέσει αντικείμενο αρχιτεκτονικού διαγωνισμού (πραγματικού και όχι σαν αυτόν που επιχειρείται τώρα με τη μέθοδο "μελέτη - κατασκευή" για έργο που έχει μελέτη με βάση την οποία εκδόθηκε - παράνομα - η υπ' αριθμ. 702/96 οικοδομική άδεια".

Είναι απαράδεκτη η εκ των υστέρων προσπάθεια νομιμοποίησης - τονίζει η ανακοίνωσή του ΣΑΔΑΣ - με νομοθετικές πράξεις της πολιτείας, όλων των παρανόμων ενεργειών και αποφάσεων του ΟΜΜΑ.