"Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ συζήτησε στη συνεδρίασή του την πορεία των αγροτικών αγώνων. Το ΠΓ έκανε τις παρακάτω εκτιμήσεις και κατέληξε στα εξής συμπεράσματα:

1. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς άνοιξαν μια νέα σελίδα στο μαζικό λαϊκό κίνημα της χώρας μας. Παρά την τεράστια επιχείρηση άσκησης ιδεολογικής και πολιτικής τρομοκρατίας, διάσπασης του αγροτικού κινήματος και αντιπαράθεσής του με τους άλλους εργαζόμενους, από την πλευρά της κυβέρνησης και ορισμένων ΜΜΕ, ιδιαιτέρως των κρατικών, οι αγρότες σφυρηλατούν την ενότητά τους.

Η πρωτοφανής αλληλεγγύη των εργατών, επαγγελματιών, βιοτεχνών και της νεολαίας αποδεικνύει την αποτυχία αυτών των ενεργειών. Δείχνει ότι όλοι όσοι υποφέρουν από την κυβερνητική πολιτική και την πολιτική που υπαγορεύει το μεγάλο κεφάλαιο με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ είναι μαζί στον αγώνα. Από τη μία, οι φτωχοί και οι μεσαίοι κι, από την άλλη, οι πλούσιοι και η κυβέρνηση. Γι' αυτό κυβέρνηση και ολιγαρχία συκοφαντούν τους αγρότες για αντιδημοκρατική συμπεριφορά. Στην πραγματικότητα, τρέμουν τα πρώτα σκιρτήματα της δημοκρατίας όσων παλεύουν για επιβίωση στους δρόμους του αγώνα.

2. Δεν είναι μόνοι οι αγρότες που παλεύουν, όπως θέλει να λέει η κυβέρνηση. Ναυτεργάτες, συνταξιούχοι, εκπαιδευτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι, οικοδόμοι, νοσηλευτές, πολύτεκνοι, νεολαία, βρίσκονται στο δρόμο του αγώνα. Από τη μεταπολίτευση ως σήμερα δεν υπάρχει προηγούμενο, μια κυβέρνηση, δυο μήνες μετά τις εκλογές, να δέχεται μια τόσο ευρεία και συντονισμένη πίεση από το λαϊκό κίνημα, γεγονός που μαρτυρά ευρύτατη αντίθεση, αλλά και συσσωρευμένη απόγνωση.

3. Τα αιτήματα των αγροτών, όχι μόνο δεν είναι υπερβολικά, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και άλλοι δήθεν υποστηρικτές των αγροτών, αλλά είναι ένα μόνο μέρος των όσων δικαιούνται οι αγρότες. Χρήματα, ωστόσο, υπάρχουν άφθονα στα κρατικά ταμεία, μόνο όταν αυτά προορίζονται για τις τσέπες της εγχώριας και ξένης ολιγαρχίας, ενώ δεν υπάρχουν (!) όταν πρόκειται για την αντιμετώπιση των δίκαιων αιτημάτων των αγροτών, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης.

Είναι παραπλανητικές και συσκοτίζουν την πραγματικότητα οι αναφορές στη ζημιά που προκαλεί η κατάληψη των δρόμων. Ζημιά, ασύγκριτα μεγαλύτερη, για το λαό και την οικονομία και κίνδυνος για όλους τους εργαζόμενους είναι η κυβερνητική πολιτική, που μοιράζει την ανεργία, ξεκληρίζει τους αγρότες και στοχεύει στη μείωση των αγροτικών νοικοκυριών κατά 50% και των ΕΒΕ κατά 25%. Αλλά και για την όποια οικονομική ζημιά δημιουργείται από το κλείσιμο των δρόμων, ακέραια την ευθύνη φέρνει η κυβέρνηση και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

4. Οι σημερινοί αγροτικοί αγώνες δεν είναι "κεραυνός εν αιθρία". Προηγήθηκαν οι μεγάλοι αγώνες του 1995 και οι σημερινοί αποτελούν ένα σημαντικό βήμα μπροστά. Δίνουν τη δυνατότητα στους ξωμάχους της γης να βγάλουν συμπεράσματα, να δουν καλύτερα τους εχθρούς και τους "φίλους" τους. Δίχως τις κινητοποιήσεις των προηγούμενων χρόνων, δε θα υπήρχε ο σημερινός μεγαλειώδης ξεσηκωμός. Δίχως το σημερινό ξεσηκωμό και τους άλλους, που θ' ακολουθήσουν, δε θα έρθει το ρωμαλέο, πολιτικό λαϊκό κίνημα, που αρχικά περιορίζει και αποτρέπει τραγικότερες συνέπειες και στην πορεία αμφισβητεί και ανατρέπει συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική.

5. Ο αγώνας των αγροτών θα είναι σκληρός, μέχρι να φτάσει στην πλήρη δικαίωσή του. Θα προχωρήσει, όμως στα σίγουρα, στο βαθμό που θα συναντιέται με το εργατικό κίνημα και τα άλλα εργαζόμενα στρώματα σε ένα λαϊκό μέτωπο που θα αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς, βάζοντας στην άκρη το δικομματισμό, την πολιτική του και τους παρατρεχάμενούς του. Στο βαθμό, που θα συνενώνεται με το διεθνές εργατικό και αγροτικό κίνημα, του οποίου κομμάτι αναπόσπαστο είναι και το σημερινό κίνημα".