Κυβερνητικότερος των κυβερνητικών αποδεικνύεται, κατ' εξακολούθηση, ο πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων και δήμαρχος Αθηναίων, Δ. Αβραμόπουλος.Ο "πρώτος δήμαρχος" της χώρας, προσπαθώντας να εξαλείψει το λαϊκό χαρακτήρα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να τον μεταβάλει σε καθαρά φορομπηχτικό μηχανισμό, έχει "λύσει τα χέρια" της κυβέρνησης και των Βρυξελλών. Εχει αποδείξει ότι οι διοικούντες δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν από την πλειοψηφία των αιρετών, γιατί την έχει κάνει να ξεχάσει κάθε μορφή κινητοποίησης για τη διεκδίκηση πόρων των δήμων, παρακρατημένων από την κυβέρνηση. Κάτι που φάνηκε και στην έκτακτη Γενική Συνέλευση των δημάρχων. Συνέλευση, όπου ο δήμαρχος Αθηναίων φρόντιζε να επαναλαμβάνει διαρκώς πως ο διάλογος αποτελεί την "καλύτερη λύση" για αιρετούς και κυβέρνηση. Ο αιώνιος διάλογος, τον οποίο αποδέχονται και οι υπόλοιποι της προσκείμενης σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, ηγετικής ομάδας της ΚΕΔΚΕ. Αυτοί, που κατά καιρούς "διαφοροποιούνται", αλλά στην κρίσιμη ώρα υποτάσσονται στη βούληση του "μεγάλου αρχηγού" και πράττουν κατά πώς αυτός προστάζει.

Και το πώς πρόσταζε, και αυτήν τη φορά, ο "μεγάλος αρχηγός" φάνηκε από όταν κατηγορούσε για "συνδικαλισμό" όλους όσοι πρότειναν κινητοποιήσεις, ενάντια στην οικονομική ασφυξία, που επιβάλλει η κυβέρνηση στο θεσμό. Οταν έλεγε πως αυτός δε θα κλείσει το δήμο Αθηναίων για λόγους "κοινωνικής ευαισθησίας" και "σεβασμού" του δημότη. Οταν αρνήθηκε, πραξικοπηματικά, να θέσει σε ψηφοφορία δυο συγκεκριμένες προτάσεις που έγιναν για κινητοποιήσεις. Αιδώς, λοιπόν, κατά τον Αβραμόπουλο, "κοινωνικά ανάλγητοι" αιρετοί! Αιδώς, που θέλετε να αντιδράσετε, αντί να υποταχτείτε και να βοηθήσετε το "μεγάλο αρχηγό" να καλλιεργήσει το υπερκομματικό, διαλλακτικό, εύπλαστο προφίλ του. Αιδώς, που δεν κάθεστε στ' αυγά σας. Αιδώς, που δε χαρατσώνετε άγρια το δημότη, για να βρείτε τα χρήματα, τα οποία σας στερεί η κυβέρνηση.

Αλλά, επειδή υπάρχουν και κάποιοι που δηλώνουν πως δεν είναι "Αβραμόπουλοι": Ντροπή σας, που δε διαχωρίζετε τη θέση σας από τον αρχηγό του κοπαδιού, ο οποίος το "παίζει" κυβερνητικός, επειδή θέλει να γίνει κυβερνητικός. Ντροπή, που τον ακολουθείτε και δεν αντιστέκεστε στις αντιλαϊκές επιταγές. Που δεν αποδεικνύετε σε έναν αλεξιπτωτιστή, ότι ο αιρετός δεν εκλέχτηκε για να γίνει το "μακρύ χέρι" της κεντρικής διοίκησης. Πως ο αιρετός δεν αρκεί να είναι εκλεγμένος από το λαό, αλλά, παράλληλα, πρέπει να λειτουργεί με το λαό και για το λαό.