Εκδήλωση με θέμα "Εργασιακές σχέσεις - Ανεργία - Συνθήκη του Μάαστριχτ - Στόχοι πάλης", πραγματοποιήθηκε στο Εργατικό Κέντρο Βόλου με διοργανωτές τον Σύνδεσμο Ιδιωτικών Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων - Υπαλλήλων Σούπερ Μάρκετ και τον Δημοκρατικό Σύλλογο Γυναικών.Μιλώντας στην εκδήλωση η Γεωργία Καντέλια,μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου αναφέρθηκε στα προβλήματα αποβιομηχάνισης και ανεργίας που πλήττουν καίρια τη Μαγνησία και ιδιαίτερα τις γυναίκες εργαζόμενες που αποτελούν το 70% των ανέργων της περιοχής. Στον εμπορικό τομέα - επισήμανε - εκτός των απολύσεων, οι εργαζόμενες αναγκάζονται να δουλεύουν με ωρομίσθιο ή με μερική απασχόληση και πάρα πολλές είναι ανασφάλιστες.

Στα γενικότερα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες και στις προτεραιότητες του γυναικείου κινήματος, αναφέρθηκε η Ελένη Ρέπου,πρόεδρος του Δημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών. Τόνισε ότι απαιτείται η ένταση της πάλης για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας, για τη βελτίωση των υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας και Παιδείας, για την πολιτιστική αναβάθμιση, για την αντιμετώπιση των κοινωνικών πληγών που προκαλούν τα ναρκωτικά, η βία και η πορνεία που προβάλλονται από τα ΜΜΕ, για την υπεράσπιση της ειρήνης.

Κεντρική ομιλήτρια στην εκδήλωση ήταν η Αλέκα Γιαννούλη,μέλος της Γραμματείας Γυναικών της ΓΣΕΕ, η οποία τόνισε ότι παρά την τεχνολογική εξέλιξη και την κατάκτηση, μέσα από αγώνες, της γυναικείας εργασίας ως κοινωνικής αξίας, η θέση της γυναίκας στην παραγωγή είναι πολύ υποβαθμισμένη. Η γυναίκα, είπε, παραμένει ως φτηνή και εφεδρική δύναμη στο σύνολο της εργατικής τάξης και η θέση της επιβαρύνεται επιπλέον από την αύξηση της ανεργίας και της ελαστικοποίηση της εργασίας. Υπογράμμισε ότι η ανεργία στις γυναίκες φτάνει σε τριπλάσιο ποσοστό σε σχέση με τους άνδρες κι απαντώντας στο "επιχείρημα" πως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι γυναίκες εργάζονται σε φθίνοντες κλάδους, επισήμανε πως ανεργία υπάρχει σήμερα σ' ολόκληρη σχεδόν τη βιομηχανία και πλήττει άνδρες και γυναίκες. Το πρόβλημα - τόνισε - δεν είναι αποσπασματικό, που αφορά μεμονωμένους κλάδους και οι εργαζόμενοι πρέπει να καταλάβουν ότι συνειδητά και με πρόγραμμα χτυπιέται η παραγωγή της χώρας μας από την πολιτική της ΕΕ. Με τη Συμφωνία του Μάαστριχτ και τη "Λευκή Βίβλο" πλήττεται η κλωστοϋφαντουργία, τα ναυπηγεία, οι επικοινωνίες, με την ΚΑΠ και την ΓΚΑΤΤ καταστρέφεται η αγροτική οικονομία.

Αναφερόμενη στο πρόβλημα της ελαστικοποίησης της εργασίας των γυναικών, υπογράμμισε ότι το "επιχείρημα" πως η ανατροπή της πλήρους απασχόλησης γίνεται επειδή το κόστος εργασίας των γυναικών είναι υψηλό, αποτελεί πρόσχημα, αφού το εργατικό κόστος στη χώρα μας αποτελεί μόνο το 17,5% του κόστους παραγωγής και ειδικότερα για τις γυναίκες είναι κατά 30% μικρότερο, επειδή αμείβονται με το 70% των αποδοχών των ανδρών.

Τέλος, τόνισε ότι η χειροτέρευση της θέσης της γυναίκας δεν είναι μόνο ατομική της υπόθεση, αλλά αφορά συνολικά την εργατική τάξη. Γι' αυτό χρειάζεται πάλη ταξική κι όχι φυλετική.