Η μηχανιστική αντίληψη και πολυπλοκότητα του προτεινόμενου συστήματος, δεν έχει καμιά σχέση με οποιαδήποτε παιδαγωγική έννοια και γι' αυτό, μόνο ύποπτη μπορεί να θεωρηθεί. Το σύστημα αυτό έρχεται ως "φυσιολογική" συνέχεια της υποβάθμισης του Λυκείου την τελευταία 20ετία και πλέον: διογκούμενη έμφαση σε εξετάσεις, απουσία κρίσης στη βάση μαθητικών εργασιών (ατομικών και ομαδικών), "καλλιέργεια" ανικανότητας για κριτική σκέψη.

Πέρα από την οικονομική αφαίμαξη των οικογενειών των αποφοίτων, που θα ενισχυθεί τώρα πολλαπλά, θα υπάρξει και πνευματική αφαίμαξη, αφού έτσι θα διαμορφώνονται υποψήφιοι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση "ικανοί" ίσως μόνο για τηλεπαιχνίδια σκόρπιων γνώσεων.