Τα τελευταία χρόνια πολύς λόγος γίνεται για το ρόλο του τουρισμού στην οικονομία. Γίνεται σοβαρή προσπάθεια να πείσουν το λαό ότι μπορεί να κλείνουν οι βιομηχανίες, να αποδιαρθρώνεται η παραγωγική βάση της χώρας, να διαλύεται η αγροτική οικονομία, αλλά έχουμε τον τουρισμό που μπορεί να προσφέρει εργασία, αμοιβή, οφέλη στην εθνική οικονομία.

Με στόμφο δηλώνουν ότι ο τουρισμός αποτελεί για τη χώρα μας στρατηγικό τομέα της ανάπτυξης. Η άκριτη αποδοχή του ευρωπαϊκού και διεθνούς καταμερισμού, οι επιπτώσεις στη χώρα μας, στους εργαζόμενους απ' αυτές τις επιλογές, αποκρύπτονται επιμελώς. Το ίδιο και η άμεση εξάρτηση και του τουρισμού από το πολυεθνικό κεφάλαιο, που έχει ως αποτέλεσμα τα όποια οφέλη θα μπορούσε να έχει η χώρα μας από τον τουρισμό να τα ιδιοποιείται το πολυεθνικό κεφάλαιο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πάνω από το 70% του τουρισμού στην Ευρώπη ελέγχεται από το γερμανικό (TUI - NIKERMAN), το αγγλικό (TOMSON), το γαλλικό (FRAM) κεφάλαιο και με διάφορες θυγατρικές τους.Οι αλυσίδες ξενοδοχείων, όπου μέτοχοι είναι οι παραπάνω πολυεθνικές, δεν έχουν πρόβλημα πληροτήτων. Οσοι δεν έχουν διασυνδέσεις με τα μεγάλα τουριστικά γραφεία, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Ταυτόχρονα, οι τεχνητές κρίσεις σε διάφορες περιοχές, οι πιέσεις για μείωση των τιμών, είναι τα χαρακτηριστικά των τελευταίων ετών.

Εκτός από την άμεση εξάρτηση του τουρισμού, με τα όποια προβλήματα δημιουργούνται τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, η σφοδρή και γενικευμένη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων δημιουργεί νέα δεδομένα.Ειδικότερα, οι περικοπές κοινωνικών δικαιωμάτων, τα προγράμματα σύγκλισης, η διαρκής λιτότητα, η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωση, περιορίζουν τις δυνατότητες εκατομμυρίων ανθρώπων για τουρισμό.Οσο διαρκεί αυτή η πολιτική, αν δεν ανατραπεί από την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος, είναι φυσικό ότι οι διακοπές, ο τουρισμός, η αναψυχή θα είναι όλο και πιο άπιαστα όνειρα για εκατομμύρια ανθρώπους.

Για να μπορέσει η χώρα μας να παρακολουθήσει τις εξελίξεις που συντελούνται στον τουρισμό και να επωφεληθεί απ' αυτές, χρειάζεται μια άλλη ριζικά αντίθετη πολιτική. Απαιτούνται ρήξεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Στήριξη της παραγωγικής βάσης της χώρας μας. Στήριξη της αγροτικής οικονομίας. Χρειάζεται, ταυτόχρονα, άλλη τουριστική πολιτική, που πριν απ' όλα ν' απαντά στις εσωτερικές ανάγκες ανάπτυξης του ίδιου του τουρισμού. Η κοινωνικά αναγκαία και επωφελής ανάπτυξη του τουρισμού δεν εξασφαλίζεται μόνον από την προνομιακή θέση της χώρας μας από την άποψη των φυσικών πλεονεκτημάτων της, ούτε αρκεί γενικά κι αφηρημένα η "πολιτική βούληση".

Ο τουρισμός έχει ανάγκη από υποδομές και καθαρό περιβάλλον. Από πρόβλεψη, έρευνα, προγραμματισμό. Από παραγωγικές διασυνδέσεις με τους άλλους τομείς της οικονομίας. Από σταθερή και διευρυμένη εσωτερική βάση, με την ανάπτυξη του εσωτερικού τουρισμού. Από πολιτική εθνικής ανεξαρτησίας, τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.

Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον τουρισμό έχει σοβαρές επιπτώσεις στους ίδιους τους εργαζόμενους. Η διάρκεια απασχόλησης έχει μειωθεί. Σε πολλές περιοχές της χώρας η απασχόληση είναι 100 μέρες το χρόνο. Με δυσκολία συμπληρώνονται οι προϋποθέσεις για περίθαλψη και επιδότηση ανεργίας από τον ΟΑΕΔ.Με δυσκολία επιβιώνει ο εργαζόμενος. Οι αμοιβές είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Τα ελάχιστα των συλλογικών συμβάσεων, της εργατικής νομοθεσίας δεν εξασφαλίζονται. Η "μαύρη" εργασία έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, με μεγάλη εισφοροδιαφυγή. Η συμπλήρωση των προϋποθέσεων για τη συνταξιοδότηση των εποχιακά απασχολούμενων φαντάζει όνειρο άπιαστο, αφού - έτσι όπως δουλεύουν - απαιτούνται 45 χρόνια απασχόλησης για να συμπληρώσουν 4.500 ένσημα!Οι όποιες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος εξανεμίζονται κάτω από την πίεση της ανεργίας και της τρομοκρατίας. Οι μηχανισμοί ελέγχου είναι ανύπαρκτοι.

Σε ό,τι αφορά την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου, σφραγίζεται σε μεγάλο βαθμό από τη συμβιβαστική τακτική των πλειοψηφιών, που προωθούν τη λεγόμενη εργασιακή ειρήνη. Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση οι εργοδότες έφτασαν να προτείνουν εντελώς προκλητικά... αυξήσεις στις αποδοχές μας κάτω από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση! Οι προτάσεις που εδώ και καιρό διατυπώνουμε, για πρόγραμμα δράσης με στόχο τη δημιουργία αγωνιστικού κλίματος, αντιμετωπίστηκαν αρνητικά από την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας. Τελικά, κάτω από την πίεση των προβλημάτων, κάτω από την αδιαλλαξία των εργοδοτών, των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε με το ασφαλιστικό ταμείο, αποφασίστηκε από την Ομοσπονδία η απεργία του κλάδου στις 20 Ιούνη.

Οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος έχουν να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία, την απραξία και τα εμπόδια των άλλων δυνάμεων. Χρειάζεται παρ' όλα αυτά να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για επαφή με τους εργαζόμενους, για προσπάθεια συσπείρωσης σε αγωνιστικές προοπτικές. Αμεσος στόχος χρειάζεται να γίνει η η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα στον κλάδο του επισιτισμού - τουρισμού.

- Η ενίσχυση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι προϋπόθεση ώστε να δυναμώσει η αντίσταση, ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της κατάστασης, να παίξει καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία μετώπου ενάντια στην εξάρτηση και του τουρισμού. Ν' ανοίξει το δρόμο για βαθιές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία. Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση πρέπει να ξεπεραστούν οι όποιες δυσκολίες και αναστολές. Είναι χρέος να προχωρήσουμε έτσι.

* Ο Χρήστος Κατσώτης είναι γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Εργαζόμενων στα Επισιτιστικά και Τουριστικά Επαγγέλματα και μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ.