Αύριο, πάλι, στις 11.30 στο Νεκροταφείο Καλλιθέας θα μαζευτούμε για το μνημόσυνο του αξέχαστου μπαρμπα - Κώστα,που με τη στάση και τη δράση του αποτελεί παράδειγμα για μίμηση σε όλους μας.

Πολλά ήταν τα χαρακτηριστικά που τον έκαναν μοναδικό: η σεμνότητα, η βαθιά του πίστη στα ιδανικά της εργατικής τάξης, η συνέπεια, η προσφορά και η αντοχή στις δυσκολίες της καθημερινής δράσης. Ομως, εκείνο που πηγαία, αυθεντικά, έβγαινε από μέσα του ήταν η μεγάλη αγάπη που ένιωθε και η εμπιστοσύνη που έδειχνε στους εργάτες, στους απλούς καθημερινούς ανθρώπους της δουλιάς. Αυτή η σχέση ήταν σ' ολόκληρο τον κλάδο του επισιτισμού - τουρισμού αμοιβαία. Από τον Κ. Παπανικολάου στον κλάδο και από τον κλάδο στον κομμουνιστή συνδικαλιστή! "Να αγαπάτε τους εργάτες για να σας αγαπάνε και αυτοί", έλεγε και ξανάλεγε στα συνδικαλιστικά στελέχη της ΕΣΑΚ.

Το άλλο μεγάλο του "όπλο" ήταν "να παίζουμε τα προβλήματα της εργατικής τάξης στα δάχτυλα και μη φοβάστε τίποτα".

Θύμωνε όταν άκουγε μόνο θεωρίες και έβαζε συχνά τις φωνές "από το μικροπρόβλημα θα πιάσουμε τον εργάτη για να τον πάμε στη θεωρία", επέμενε να λέει.

Μέχρι και τα τελευταία του έκανε το ταχτικό δρομολόγιο Σερβιτόροι - ΕΚΑ - ΓΣΕΕ για να πει μια γνώμη, να δώσει μια συμβουλή, να ανεβάζει το ηθικό των κομμουνιστών. "Θα σας νικήσουμε γιατί έχουμε δίκιο", έλεγε στα στελέχη των άλλων παρατάξεων.

Αυτόν τον μπαρμπα - Κώστα θα τον τιμούν και θα τον θυμούνται για πολύ όχι μόνο οι κομμουνιστές, αλλά πολλοί ακόμα άνθρωποι της δουλιάς.

Στάθηκε μια ζωή όρθιος. Φυλακές, εξορίες, παρανομίες δε στάθηκαν ικανές να τον απογοητεύσουν ούτε για ένα δευτερόλεπτο, επειδή είχε βαθιά, αταλάντευτη πίστη στο ΚΚΕ, στην εργατική τάξη και ακόμα γιατί είχε δίπλα του μια άξια συντρόφισσα, τη γυναίκα του.