Ηταν λίγο δύσκολο χτες να ξεχωρίσεις ποιος ήταν ο εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ και ποιος της κυβέρνησης, όταν ήρθε η ώρα των δηλώσεων, μετά τη συνάντηση που είχε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου με το προεδρείο της ΓΣΕΕ.

Από τη μια, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, να δηλώνει ότι η κυβέρνηση παίρνει σε μεγάλο βαθμό υπόψη της τις θέσεις της ΓΣΕΕ για τη Σύνοδο Κορυφής του Λουξεμβούργου. Οτι σταθερή επιδίωξη της κυβέρνησης είναι η βελτίωση του εισοδήματος των εργαζομένων, παρά τις υπαρκτές ατέλειες, που έχει ακόμη το φορολογικό σύστημα... Και από την άλλη, ο υπουργός να λέει - λίγο νωρίτερα - περίπου τα ίδια με άλλες λέξεις, προσθέτοντας ότι χρειάζεται μια αυξημένη προσπάθεια από όλους το 1998...

Κουβέντα για το αφορολόγητο, για την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, για τη λιτότητα που οξύνεται, για το άθλιο μεροκάματο του ανειδίκευτου εργάτη, για τις νέες φορολογίες που θα χαρατσώσουν τους εργαζόμενους. Ούτε μια λέξη για τα "μάτια", ένας ανεβασμένος τόνος σαν πρόσχημα.

Βλέπετε, είναι πολλές και πολύμορφες οι παρενέργειες του "κοινωνικού διαλόγου"...