Η εντεινόμενη συνεχώς ιδιωτικοποίηση και ταυτόχρονα η άκρατη εμπορευματοποίηση διάφορων υπηρεσιών των δήμων αποτελεί σήμερα ένα υπαρκτό φαινόμενο, που ενισχύεται ποικιλότροπα από την κυβερνητική πολιτική, αλλά και από όσους τοπικούς "άρχοντες" την υπηρετούν. Το γεγονός αυτό, βέβαια, δεν αποτελεί είδηση. Οπως δεν είναι είδηση, ότι η πολιτική αυτή αποβαίνει σε βάρος των δημοτών και αποτελεί συμπληρωματικό στοιχείο της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής του "λιγότερου κράτους" και της σκληρής, μονόπλευρης λιτότητας.

Είδηση, όμως, αποτελεί το τι βρήκε να ιδιωτικοποιήσει ο δήμαρχος του Πειραιά. Μην αναρωτιέστε, δεν πρόκειται να το βρείτε, όσο κι αν σπάσετε το κεφάλι σας. Ο δήμαρχος του Πειραιά, λοιπόν, θέλει να παραχωρήσει σε ιδιώτες ακόμη και το άναμμα των καντηλιών του δημοτικού νεκροταφείου. Βέβαια, για να μην... αδικήσουμε κι έναν άλλον... πρωτοπόρο της πολιτικής αυτής, πρέπει να σημειώσουμε, ότι ο δήμαρχος Νίκαιας έχει ήδη προχωρήσει στο μέτρο αυτό, εδώ και ένα χρόνο.

Η μόνη απορία, που έχουμε, είναι αν συμπεριλαμβάνεται και ο δημαρχιακός θώκος στα υπό ιδιωτικοποίηση "κομμάτια". Γιατί όχι..; Αλλωστε, σε μια Τοπική Αυτοδιοίκηση, με ιδιωτικοποιημένες όλες τις δημοτικές λειτουργίες και αρμοδιότητές της, το δήμαρχο πρέπει να τον "εκλέγουν" οι "ιδιώτες", που έχουν αναλάβει τις "δουλιές" και όχι οι δημότες...