Το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ, μετά το πέρας της χτεσινής του συνεδρίασης εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

"Το ΠΓ εξέτασε στη συνεδρίασή του τις εξελίξεις στη σύσκεψη της Διαβαλκανικής και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το ΠΓ κάνει τις εξής διαπιστώσεις και εκτιμήσεις:

1. Η λεγόμενη Διαβαλκανική διάσκεψη μόνο τυπικά είναι συνάντηση των κυβερνητικών εκπροσώπων των βαλκανικών χωρών. Πίσω της βρίσκονται οι ΗΠΑ και κατά πάσα πιθανότητα η Ευρωπαϊκή Ενωση, που έχουν μοιράσει τις ζώνες παρέμβασης και επικυριαρχίας τους στην περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτές οι δυνάμεις έδωσαν και το "πράσινο φως" για την πραγματοποίηση της συνάντησης, χαράσσοντας τα πλαίσια των εργασιών της και την παραπέρα πορεία της.

Η διαβαλκανική συνεργασία θα μπορούσε να αποτελέσει ένα θετικό βήμα για την αμοιβαία ωφέλιμη συνεργασία των χωρών, την ειρήνη και τη φιλία των λαών, μόνο αν πραγματοποιούνταν σε κατεύθυνση αντίθεσης με τους στόχους και τις επιδιώξεις του ιμπεριαλισμού, αν γινόταν μακριά από οποιαδήποτε διείσδυση και πολιτικές αξόνων. Βεβαίως, μια τέτοια θετική εξέλιξη προϋπέθετε στην εξουσία, τουλάχιστον της πλειοψηφίας των βαλκανικών χωρών, να βρίσκονταν πολιτικές δυνάμεις που θα εφάρμοζαν φιλολαϊκή πολιτική, ανεξάρτητα από δεσμεύσεις και παρεμβάσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Είναι αναμφισβήτητο, ότι οι περισσότερες κυβερνήσεις των βαλκανικών χωρών έχουν αναγορεύσει τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σε επικυρίαρχους στην περιοχή, ενώ οι υπόλοιπες έχουν αποδεχτεί αυτό το ρόλο, επομένως έχουν προδιαγράψει τη συμμετοχή τους στους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης πραγμάτων. Η Διαβαλκανική είναι η προσπάθεια των ΗΠΑ να χειραγωγήσουν τις εξελίξεις στην περιοχή.

Παράλληλα, οι βαλκανικές κυβερνήσεις υλοποιούν στο εσωτερικό των χωρών τους μια άγρια αντιλαϊκή πολιτική, που κατακρεουργεί κατακτημένα δικαιώματα των εργαζομένων, υποβιβάζει συνεχώς το βιοτικό τους επίπεδο, ενώ αυξάνει σε αστρονομικό ύψος τα κέρδη των πολυεθνικών. Η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Βαλκανικής, όπου οι κυρίαρχες δυνάμεις της εκεί αντεπανάστασης έχουν μετατρέψει τους λαούς σε υποζύγια των μονοπωλίων.

Η λεγόμενη Διαβαλκανική αποτελεί έναν περιφερειακό μοχλό της ιμπεριαλιστικής επέμβασης και επέλασης. Στα πλαίσια της Διαβαλκανικής διεξάγεται ένας ανελέητος ανταγωνισμός, ανάμεσα στην ελληνική και στην τουρκική πλουτοκρατία, για την εξασφάλιση της ηγεμονίας στο επίπεδο των Βαλκανίων.

Κοινός παρονομαστής των περισσότερων συμμετεχόντων στη Διαβαλκανική είναι η προσπάθεια να δώσει ο καθένας εξετάσεις του καλύτερου πλασιέ των μονοπωλιακών συμφερόντων, προωθώντας και για ίδιο όφελος τη ληστρική εκμετάλλευση των λαών και του πλουτοπαραγωγικού δυναμικού των χωρών τους. Ταυτόχρονα προωθούν τη συμμετοχή τους στη νέα δομή του ΝΑΤΟ. Γίνονται το οπλισμένο χέρι, που πιο συγκροτημένα στρώνει το δρόμο στη ΝΑΤΟική επέλαση.

2. Η συνάντηση Σημίτη - Γιλμάζ για εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών, όπως ισχυρίζονται, αποτελεί εμπαιγμό προς τους δύο λαούς και στάχτη στα μάτια τους. Γίνεται απόπειρα να συγκαλυφτεί εκείνο που οι δύο κυβερνήσεις έχουν αποδεχτεί: Την πλήρη αμερικανική - ΝΑΤΟική επικυριαρχία στο Αιγαίο και τη μετατροπή του σε στέρεα βάση εξαπόλυσης επιθέσεων κατά λαών και χωρών. Η συμφωνία Σημίτη - Γιλμάζ για συνέχιση της Συμφωνίας της Μαδρίτης, καθώς και για την αποδοχή των λεγόμενων μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, δηλαδή της διχοτόμησης του Αιγαίου, αυτό επιβεβαιώνει. Για την Ελλάδα σημαίνει αποδοχή ή συναίνεση στο καθεστώς της περιορισμένης κυριαρχίας που εγκαινιάστηκε με την κρίση στα Ιμια.

3. Το Πολιτικό Γραφείο επαναλαμβάνει, ότι δε θα υπάρξουν φιλολαϊκές και φιλειρηνικές εξελίξεις, στην περιοχή του Αιγαίου και ευρύτερα, όσο στη χώρα μας και στη γειτονική κυριαρχούν οι δυνάμεις του μεγάλου κεφαλαίου, όσο κυριαρχεί η λογική υποταγής στη Νέα Τάξη πραγμάτων και η Ελλάδα με την Τουρκία συμμορφώνονται με τις επιδιώξεις της νέας δομής του ΝΑΤΟ, που ολοκληρώνει την οικοδόμηση της "σιδερένιας φτέρνας" του. Μέσα από μια διαδικασία έντασης - ύφεσης και πάλι έντασης στις σχέσεις των δύο χωρών, άλλοτε τεχνητά και άλλοτε όχι, θα προωθείται και η ΝΑΤΟική επέλαση και η αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας.

Ο λαός μας δεν έχει άλλη θετική επιλογή από την πάλη κατά της ΝΑΤΟικής παρουσίας, συνδυασμένης με τον αγώνα για φιλολαϊκή εξέλιξη στο εσωτερικό. Αυτή η επιλογή περνάει μέσα από τη δημιουργία του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου πάλης, που το ΚΚΕ έχει προτείνει και κάνει ό,τι μπορεί για να πραγματοποιηθεί. Οι μαζικές λαϊκές οργανώσεις, οι κοινωνικοί φορείς οφείλουν να παίρνουν συνεχείς πρωτοβουλίες για τη διαβαλκανική φιλία των λαών".