Να ξεμπλέξουν από το κομφούζιο που έχουν δημιουργήσει με την τακτική και πολιτική τους σχετικά με την κεντροαριστερή συνεργασία προσπαθούν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ και, κυρίως, ο χώρος του ΣΥΝ που, τελευταία, δέχεται τα εκβιαστικά διλήμματα και τα στριμώγματα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Οπως είναι γνωστό,τις τελευταίες μέρες, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πιέζει το ΣΥΝ να προσέλθει σε μια συμφωνία πακέτο για συνεργασία στις δημοτικές εκλογές και ειδικότερα να ξεκαθαρίσει, άμεσα, τη θέση του για την κοινή υποψηφιότητα Δαμανάκη στην Αθήνα. Κι αυτό μάλιστα, σε συνδυασμό με την αλληλοϋποστήριξη κοινών υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ στις άλλες μεγάλες πόλεις. Διαφορετικά, προειδοποίησε ανοιχτά ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Κ. Σκανδαλίδης, ο ΣΥΝ διακινδυνεύει και την επανυποστήριξη, από το ΠΑΣΟΚ, των εκλεγμένων στελεχών του από τις προηγούμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές!

Ο ανοιχτός εκβιασμός από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ προς την ηγεσία του ΣΥΝ δε γίνεται στο κενό, αλλά έρχεται σαν φυσιολογική εξέλιξη των σχέσεων και της όλης τακτικής και πολιτικής στάσης της ηγεσίας του τελευταίου σε σχέση με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης Σημίτη. Γιατί η δηλωμένη επιλογή της ηγεσίας του ΣΥΝ να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ απορρέει από την ίδια την πολιτική και το πρόγραμμα του κόμματος αυτού. Από την ταύτιση σε προγραμματικό - στρατηγικό επίπεδο με το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής και των συγκεκριμένων, αντιδραστικού χαρακτήρα, κυβερνητικών μέτρων (παιδεία, "Ι. Καποδίστριας", συμφωνία Μαδρίτης κλπ.), όπως και τον "κοινωνικό διάλογο" - απάτη - το γεγονός ότι, μπροστά στην αποκάλυψη της απάτης και το βαρύ πολιτικό κόστος, τα στελέχη του ΣΥΝ αναγκάστηκαν να αποσυρθούν, λίγο πριν τελειώσει η παράσταση... δεν αναιρεί τις τεράστιες ευθύνες του ΣΥΝ, βεβαίως. Πολύ περισσότερο που, μέχρι την τελευταία στιγμή, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος - λειτουργώντας, αντικειμενικά, για λογαριασμό της κυβέρνησης - πάσχιζε να διασώσει τη χαμένη αξιοπιστία του "κοινωνικού διαλόγου" - απάτη.

Είναι αυτή, λοιπόν, η πολιτική, που κάνει πιο δυσδιάκριτη και τη φραστική διαφοροποίηση του ΣΥΝ από την κυβερνητική πολιτική, αποκαλύπτοντάς τον σαν συμπληρωματική δύναμη του ΠΑΣΟΚ που δίνει τη δυνατότητα στην ηγεσία του τελευταίου να πιέζει ανοιχτά - όταν το κρίνει, όπως τώρα, σκόπιμο - για την κεντροαριστερή συνεργασία στη βάση της συγκεκριμένης πολιτικής. Βεβαίως, καθώς αποκαλύπτεται ο ρόλος του ΣΥΝ, είναι φυσικό να προκαλεί πλέον και τις έντονες αντιδράσεις των οπαδών του στην κεντροαριστερή συνεργασία. Αυτές, ακριβώς τις αντιδράσεις προσπαθεί πρακτικά να εκφράσει το λεγόμενο Αριστερό Ρεύμα, διαφοροποιούμενο, απλώς, στις εσωκομματικές διαδικασίες του ΣΥΝ. Ομως, και τα στελέχη αυτά, που συμφωνούν με το ΠΑΣΟΚ στις γενικότερες επιλογές του τις οποίες και στηρίζουν στα πλαίσια του ΣΥΝ, δεν μπορεί παρά να χρεώνονται τη γενικότερη αναξιοπιστία της ηγεσίας του κόμματος, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις στα συγκεκριμένα.

Μ' αυτά και μ' αυτά, η ηγεσία του ΣΥΝ εμφανίζεται σαν αγκιστρωμένο ψάρι για τη σημιτική ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που, πλέον, επιχειρεί να σύρει το κόμμα αυτό εκβιαστικά στο άρμα της κεντροαριστερής συνεργασίας εκθέτοντας ακόμα και τη συμπορευόμενη ηγεσία του. Αποκαλυπτικό από την άποψη αυτή είναι το γεγονός ότι, προχτές το βράδυ, η Πολιτική Γραμματεία - πλειοψηφίες και μειοψηφίες... - κάνοντας "γαργάρα" τις εκβιαστικές δηλώσεις Σκανδαλίδη - αποφάσισαν να γίνει η συνάντηση Ν. Κωνσταντόπουλου - Κ. Σκανδαλίδη (θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 11.11) για να συζητήσουν τους όρους που υπαγορεύει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για κεντροαριστερή συνεργασία στις δημοτικές εκλογές. Αν κάτι επιβεβαιώνεται και μ' αυτόν τον τρόπο, είναι πως όλοι τους συμπλέουν σχετικά, και, απλώς, διαφοροποιούνται στους όρους νομής της εξουσίας με το ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η ουσία, ανεξάρτητα πού θα καταλήξει το ειδύλλιο της "Κεντροαριστεράς"...