Αξιοζήλευτη ταχύτητα επιδεικνύουν, ήδη, οι κυβερνώντες για τα ζητήματα που συνδέονται με το μοίρασμα της πίτας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και όχι μόνο. Χτες το απόγευμα κιόλας πραγματοποιήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, σύσκεψη στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, στην οποία εξετάστηκαν οι τρόποι και οι μέθοδοι που θα γίνει η ανάθεση της κατασκευής μεγάλων έργων σε ιδιωτικές εταιρίες με το σύστημα της "αυτοχρηματοδότησης". Στη σύσκεψη πήραν μέρος οι υφυπουργοί Εθνικής Οικονομίας Χ. Πάχτας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης, ο πρόεδρος του ΣΟΕ Γ. Στουρνάρας,εκπρόσωπος της Εθνικής Τράπεζας, καθώς επίσης και εκπρόσωποι της ΝΒG International (θυγατρική της Εθνικής στην Αγγλία) και της αγγλικής τράπεζας Charterhouse. Στο πρώτο πλάνο της συζήτησης, βρέθηκαν τα έργα της Ολυμπιάδας, με προϋπολογισμό εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δραχμών. Πρόκειται αρχικά για το "Ολυμπιακό Χωριό", αλλά και για τα υπόλοιπα αθλητικά έργα που έχουν προγραμματιστεί εν όψει της Ολυμπιάδας. Οι προτάσεις όμως εισβολής της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας" δε σταματούν εδώ, καθώς επεκτείνονται και σε άλλα έργα. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη χτεσινή σύσκεψη εξετάστηκε η πραγματοποίηση της μεταφοράς της "Ολυμπιακής Αεροπορίας" στο νέο αεροδρόμιο των Σπάτων επίσης με το σύστημα της "αυτοχρηματοδότησης", αλλά και η εκμετάλλευση έργων υποδομής σε τομείς, όπως η ύδρευση, η αποχέτευση, τα συστήματα επικοινωνίας και πληροφορικής του δημοσίου κλπ.

Με λίγα δηλαδή λόγια, η κυβέρνηση Σημίτη δίνει το έναυσμα νέας εισβολής του μεγάλου κεφαλαίου στις πολλά υποσχόμενες κερδοφόρες δραστηριότητες του δημοσίου, όπως είναι φυσικά τα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και η κατασκευή σχολικών κτιρίων που θα τα εκμεταλλεύονται ιδιωτικές εταιρίες, σύμφωνα με τα αγγλικά - νεοφιλελεύθερα πρότυπα των κυβερνήσεων της Θάτσερ, του Μέιτζορ και του Μπλερ.

Το σύστημα της "αυτοχρηματοδότησης" είναι πέρα για πέρα σκανδαλώδες και αποικιοκρατικό και με τον τρόπο αυτό παραδόθηκε το νέο αεροδρόμιο των Σπάτων στη "Χόχτιφ". Με το σύστημα αυτό, ιδιωτικές εταιρίες αναλαμβάνουν να κατασκευάσουν διάφορα έργα, τα οποία στη συνέχεια εκμεταλλεύονται για μακροχρόνια περίοδο 25 - 30 χρόνων, με τη δικαιολογία ότι θα πρέπει να αποσβέσουν τα κεφάλαια που τοποθέτησαν συν το κέρδος. Το σκανδαλώδες όμως είναι ότι ενώ το σύστημα έχει τον ψευδεπίγραφο τίτλο της "αυτοχρηματοδότησης", οι ιδιωτικές εταιρίες, που αναλαμβάνουν την κατασκευή τέτοιων έργων, συμμετέχουν στη χρηματοδότηση των έργων με κεφάλαια που μερικές φορές είναι μικρότερα και από το 10% του συνολικού κεφαλαίου. Παραδείγματος χάριν, η "Χόχτιφ" συμμετείχε στα "Σπάτα" με κάτω από το 10% του προϋπολογισμού του έργου, ενώ τα υπόλοιπα κεφάλαια είναι του ελληνικού δημοσίου, ή τραπεζικά δάνεια που χορηγούνται με κρατική εγγύηση. Μάλιστα, με τη δυνατότητα που έχουν οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες να υποτιμολογούν ή να υπερτιμολογούν έργα και υπηρεσίες, πολλές φορές τα ίδια κεφάλαια που είναι υποχρεωμένες να χρησιμοποιήσουν μηδενίζονται...