Δεν είχα σκοπό να κάνω παρέμβαση, όμως με προκάλεσε θετικά η μεστή και σύγχρονη εισήγηση του κ. Κουτσούμπα, από την οποία κράτησα το κεντρικό νόημα, τον κεντρικό άξονα.

Μίλησε για μια συμπόρευση, μια συμμαχία, για ένα μέτωπο σε όλα τα κοινωνικά και επαγγελματικά επίπεδα. Μίλησε, για τη δεδομένη αυτονομία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας σ' αυτή τη συμπόρευση, αλλά χέρι με χέρι με τις κοινωνικές ομάδες, που θέλουν να συμπορευτούν με το ΚΚΕ. Και νομίζω ότι κάλεσε και από όλα τα κόμματα, ανθρώπους με κοινές απόψεις, εκείνους που θέλουν να αγωνιστούν και δεν αφόρισε και δεν απέκλεισε κανένα, όπως προηγούμενα μια ομιλήτρια η οποία μίλησε μόνο για την κοινωνική Αριστερά.

Δε θα φύγω από το πάθος μου για τον συνδικαλισμό, θα μιλήσω για τον συνδικαλισμό. Τα άρθρα 12 και 23 του Συντάγματος θέτουν τις νομικές βάσεις, για την άσκηση των δικαιωμάτων των συνδικαλιστικών και στους εργαζόμενους και στις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες.

Κάποτε το να ασχολείται κανείς με τον συνδικαλισμό είχε κόστος και νομίζω ότι για πολλούς από εδώ είχε κόστος και έχει ακόμα κόστος ζωής. Σήμερα όμως δεν υπάρχει αυτή η κάθετη εκπροσώπηση των συμφερόντων, αλλά κατευθυνόμαστε και οδηγούμαστε σε μία οριζοντιοποίηση αυτών των συμφερόντων με τα δεδομένα που υπάρχουν, με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, με τα αντιεργατικά μέτρα, με την αδυναμία αναπτυξιακής πολιτικής. Και επομένως βλέπουμε έναν συνδικαλισμό ο οποίος κινείται σε επίπεδα καθαρά ωφελιμιστικά για ελάχιστους συνδικαλιστές. Και δε θα πω γι' αυτούς τους συνδικαλιστές που είναι ελάχιστοι, οι οποίοι προσγειώθηκαν σε κάποια βουλευτικά έδρανα ή σε κάποιες υπουργικές καρέκλες. Μερικοί απ' αυτούς μπορεί να βοήθησαν κιόλας. Μιλάω γι' αυτή την καθημερινή, τη συχνή εξυπηρέτηση από ορισμένους συνδικαλιστές κάποιων άλλων, οι οποίες μικρές και καθημερινές εξυπηρετήσεις δημιουργούν τεράστιες εξαρτήσεις.

Μιλάω για τις τελευταίες επιτυχημένες ή μη συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις, οι οποίες δεν πέτυχαν ή πέτυχαν χωρίς να έχουν στην ηγεσία τους τους καθαρούς συνδικαλιστές, αλλά κάποιους άλλους οι οποίοι κινήθηκαν με άνωθεν εντολές. Μάλιστα κάποιος μίλησε για ορισμένα άλλα κόμματα, ότι συνειδητά συνεργούν στην κυβερνητική πολιτική του οικονομικά ορθού, του μονόδρομου, ενώ υπάρχει και ο άλλος δρόμος, παρόλο που είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ενωση της άμβλυνσης, της σύγκλισης, ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί και να συνταχθεί το κοινωνικό σύνολο. Μπροστά απ' όλα αυτά και μπροστά από πολλά άλλα, το συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί και πρέπει να ανασυνταχθεί και να αποκτήσει το χαμένο αυτοσεβασμό και την αξιοπιστία που είχε και πρέπει να έχει μέσα στις κοινωνικές ομάδες.

Για να αντισταθούμε σ' αυτή την απαθλίωση, και την πολιτική και τη συνδικαλιστική, γιατί δυστυχώς σήμερα ο συνδικαλισμός είναι κομμάτι του πολιτικού βίου μας, χρειαζόμαστε όχι κάποιους χαρτογιακάδες διαχείρισης, της παρακμής μας και της δήθεν διεκδίκησης των δικαιωμάτων και επίλυσης των προβλημάτων μας. Χρειαζόμαστε μια συναλληλία αλήθειας και πολιτικής, μια συναλληλία αλήθειας και συνδικαλισμού, ώστε να μπορέσουμε να δικαιώσουμε την αρχαία ελληνική έκδοση αυτών των δύο όρων που είναι το νόημα της συλλογικής ανάπτυξης και επιβίωσης. Αυτό είναι το κορυφαίο επίτευγμα του νοήματος αυτής της συμβίωσης και πρέπει να φυλάξουμε κάποιες σκοπιές, αρκεί να ξέρουμε, να μην τις αφήσουμε αφύλακτες. Αρκείνα μάθουμε και να κατανοήσουμε, ότι υπάρχουν σκοπιές και ότι είναι κρίσιμες και επιτελικές. Αξίζει να ορθώσουμε όλοι απ' όλα τα κόμματα, απ' όλες τις κοινωνικές ομάδες το ανάχωμα, το ΟΧΙ σ' αυτή την κατάρρευση του ίδιου του ανθρώπου, την περιθωριοποίησή του και την κακομοιριά του θα μπορούσα να πω, τη μιζέρια που υπάρχει σήμερα.

Δε θα σας απασχολήσω άλλο, θέλω να ευχαριστήσω το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και την Επιτροπή την Οργανωτική που μου έκαναν την τιμή να παρευρεθώ σήμερα. Να χαιρετίσω αυτή την κίνηση και να τελειώσω με μία πρόταση. Ο προηγούμενος ομιλητής είπε, πώς θα γίνει αυτή η συμπόρευση και αυτή η συμμαχία. Προτείνω ότι πρέπει να ξεκινήσει από το πεδίο του συνδικαλισμού, θα είναι ένα πείραμα που θα πετύχει. Και νομίζω ότι ξεκινώντας από εκεί θα δυναμώσουν όλοι και θα συμπορευτούν κοντά στους συνδικαλιστές, τους υγιείς όμως, οι οποίοι είναι οι άξονες της διατήρησης του ανθρώπινου στοιχείου και στην πατρίδα μας και γενικά. Ευχαριστώ πάρα πολύ.